doktor civanım

11

Katsuki

"Bay Bakugou! Bay Bakugou!" diyerek nefes nefese yanıma koşturan asistanıma baktım. Ajansta, ufak tefek dosyalarla ilgileniyordum. Asistanımın paniklemiş halini görünce ayağa kalkıp "Neler oluyor?" dedim. "Rapor geldi efendim! Ajandan!" Evet, şüphelenip tanınmayan bir stajyeri villianların arasına ajan olarak yerleştirmiştim. Heyecanla gözlerim büyüdü ve "Anlat çabuk." dedim.

"Bir grup kötü şehirde kahramanları oyalarken diğerleri hapishaneleri patlatmayı düşünüyorlar. Stajyere hala tam güvenmedikleri için ancak bunları biliyoruz. Vakit iki hafta sonra salı. Hapishaneleri patlatmak ancak bir gerizekalının fikridir. Ellerinde bir silah olduğunu falan düşünüyorum. Ya da etkili quirkler." Bakugou başını salladı. Hem dinliyor hem düşünüyordu. "Şehirde kalacakların ve hapishanelere gideceklerin sayısını belirleyin. Ona göre gruplaşma yaparız. Bir de, siz şimdiden önlem alın ve her hapishaneye kahramanlardan atayın. Mümkünse yakın ve uzak dövüşte iyi olanlardan. Güvenlikler artırılsın."

"Elbette. Hemen ilgileniyorum." Birlikte ofisten çıktıktan sonra eve gideceğimi söyleyerek ajanstan ayrıldım. Son isteğim de bir toplantı ayarlamaktı. Ajanstan çıkıp eve geldiğimde saat akşam sekizdi. İzuku kapıyı açıp bana sımsıkı sarıldı. Lakin anlamıştı birşeyler olduğunu. Canı sıkılmıştı. "Hoşgeldin hayatım. Birşey mi oldu?" Sevgilimin dudaklarına bastırdım dudaklarımı. "Hoşbuldum güzelim. Şu anlık hayır." dedim. Birlikte içeri geçtik. "Yemek hazırladım. Hadi gel, yiyelim." Mutfağa geçtiğimizde ellerimi yıkadım ve masaya oturdum.

Keyifli geçen yemekten sonra birlikte salona geçip oturduk. "Tatlım, bak, ajansta birşeyler olduysa lütfen bana söyle." Elimin üstündeki narin eli öperek derin bir nefes aldım. "Kötüler uzun zamandır sessizdi. Şüphelenip ajan koydum aralarına." İzuku dikkatle beni dinliyordu. "Bugün rapor geldi. Kötüler ikiye ayrılacak, bir kısmı şehirde katliam yaratıp dikkat dağıtırken, diğer kısmı da hapishaneleri patlatacak. İki hafta süremiz var plan oluşturmak için."

İzuku'nun gözleri endişeyle parlamıştı. "Ben, size yardımcı olabilirim. Olayları özgünlüğümle öğrenip, birşeylerin önüne geç-"

"Karma ne olacak peki?" Düşündü. "Bir sürü insanın hayatı söz konusu. Ayrıca karmanın sadece bana zarar vereceğini düşünüyorum." Sinirle ayağa kalktım. "İzuku, az kalsın seni kaybediyordum bir kere zaten! Yine mi öyle olsun istiyorsun!?" İzuku ayağa kalkıp kollarımdan tuttu. "Sakin ol. Karmanın önüne geçmenin bir yolunu bulurum. Bana güvenmiyor musun?" Elimi yanağına koydum yeşilimin. "Tabii ki güveniyorum güzelim. Ne yapmayı düşünüyorsun peki?"

"Hepinizin geleceğini okuyup hareketlerinizi kontrol etmek istiyorum. Son zamanlarda quirkimde bir gariplik var ayriyeten. Geçmişi de okuyabiliyorum. Gözlerimi kapatınca birçok kişinin geleceğini görebiliyorum. Yarın bir toplantı yaparsınız diye düşünüyorum. Bende geleceğim." Sevgilimin alnından öptüm. "Sana güveniyorum." İzuku benden ayrılıp "Ama önce Ojiro ve başhekimlik ile görüşmem gerekiyor. Bir ay müsaade isteyeceğim. Hastalarımı da diğer başarılı cerrahlara göndermem gerek." dedi.

***

Yazar

Sabah kalkıp hazırlandığı gibi hastaneye gitmişti. Önce Ojiro ile konuşmuş, daha sonra başhekimliğe çıkıp olayları anlatmadan "Dynamight'ın bana ihtiyacı var." demişti. Başhekim ülkesine, kahramanlara çok düşkün biriydi. Hemen bir ay izni verdikten sonra "Hastaları da bizzat kendim halledeceğim. Kendinize dikkat edin." demişti. İzuku aldığı izinlerden sonra hastaneden çıkıp Katsuki'nin arabasına bindi. Birlikte ajansa gittiler.

Toplantı salonuna girdiğinde diğer ajanstan kahramanları gördüğünde gülümsedi. "Hoşgeldiniz." diyerek başladı lafa. "Asistanım size durumu anlatmıştır diye düşünüyorum." Herkes başını salladı. "Düşünceleriniz nedir?" Denki elini kaldırdı. "Sizin gibi düşünüyorum Bay Dynamight. Bence herkes bunda hemfikirdir zaten." dedi diğerlerini göstererek. Herkes onayladı onu. "O zaman plan kurmaya geçelim. Bu konuda ülkemizin başarılı cerrahlarından biri olan İzuku Midoriya'nın quirkinden yardım alacağız."

Pembe saçları olan bir kadın "Onun herhangi bir özgünlüğü yok diye biliyorduk efendim." dediğinde İzuku güldü. Katsuki'nin yanındaki sandalyeye oturmuştu. "Hayır, özgünlüğüm var ama gizli tutulması benim için daha önemli. Sizde kimseye bahsetmeyin lütfen. Özgünlüğüm geleceği ve şu sıralar çıksa da geçmişi okuma. Gözlerinize bakmam yeterli."

"Bu özgünlük tam olarak nasıl işimize yarayacak?" Katsuki ellerini masada birleştirdi ve "Hayatımızı kurtarabilir. Lütfen küçümser gibi konuşmayı kesin." dedi. Adam sessizleşip arkasına yaslandı. "Her birinizin gözlerine bakıp savaş anındaki hareketlerinizi kontrol edeceğim. Yara aldığınız her hareketi değiştirebilmeniz içinse savaş anında komutlar vererek sizi yönlendireceğim."

"İnsanlar peki?"

"Şehrin merkezinde durmam yeterli." Daha sonra etkili bir plan yapmaya koyuldular. Her birinin gözlerine bakarak geleceklerini kontrollü bir şekilde okuduktan sonra toplantıyı bitirdiler. Katsuki, İzuku, Kaminari ve Kirishima birlikte şehrin merkezine geldiklerinde İzuku durdu ve gözlerini kapattı. Gördüğü kötüleri saymaya çalıştı. İnsanları nasıl kurtarabileceğini bulmaya çalıştı. Bitirdiğinde ise "Ajansa dönüp toplantı yapmamız lazım tekrardan." dedi. Hep birlikte ajansa gittiler. Yine aynı kadroyla bir toplantı yaptıklarında İzuku bu sefer Katsuki'nin yerinde oturuyordu.

"Her hapishane başı doksan beş kişiler. Şehir merkezinde kalacak kötü sayısı ise iki yüz kırkı geçiyor. İnsanların birkaçının binalar altında kalarak öldüğünü gördüm. Saat 13.08'de quirkle deprem yaratarak insanları korkutmaya ve binaları çökertmekle başlayacaklar. Biz onlardan hızlı davranıp şehri boşaltmalıyız. Hapishane bulunmayan köylere sığınaklar kurulsun. Bakın, şehir değil. Kasaba veya köy olmalı." Herkes pür dikkat İzuku'yu dinliyordu. Önlerinde duran defterlere de not alıyorlardı.

İlk defa gelecekte yaşanacak olayların önüne geçilecekti. Bu durum her ne kadar onu korkutsada ülkesini, suçsuz günahsız insanları tehlikeye atamazdı. Toplantı bittiğinde ikili eve dönmüştü. İzuku "Savaş alanında bulunacağım. Bana bir kostüm ayarlayabilir misin?" dedi. Katsuki içine sinmese bile "Elbette. Yarın ilgileneceğim. Birkaç seçenek sunarız, hangisini beğenirsen, onu alırsın." demişti.

Bugün çok fazla quirkini kullandığı için yorgun düşmüştü İzuku. Hemen duş alıp Katsuki'yi de ayıcık gibi yanına çekerek uyumuştu. Katsuki'nin gözüne ise uyku girmemiş, olabilecek karmaları, kötü senaryoları düşünüp durmuştu.

________________

Kaos yakın he bxkshdkbd neyse

Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Okuduğunuz, yorum yaptığınız ve oy verdiğiniz için teşekkür ederim. Sizleri çok ama çoooookkkk seviyorum. Öptümmm😘😍💓