1

98 9 2
                                    

Ben Han. Han Jisung. Ama yaşadığım olaylar sonucu Jisung isminin üstü karalandı...

Balkondaki kanepede oturmuş yıldızları seyrediyordum. Yıldızlar kaçtığım yerlerden biriydi. Lisede yaşadığım olaydan sonra evimden ayrılmış ve sevgilimin evine taşınmıştım. Üniversiteye geçince ise Know, ailesini ikna ederek ikimizin farklı bir eve taşınmasını sağlamıştı. O olaydan bu güne kadar gündüz ortadan kaybolsalarda gecenin karanlığı ile birlikte beni hiç bırakmayan yıldızlar hep yanımdalardı. Balkon kapısı tıklatılınca kafamı yana çevirerek kapıya baktım ve yanıma gelen sevgilimi gördüm."Jisung, üşümüyor musun?" bana karşı kullandığı isimle gözlerine baktım. Beni düşünüyordu."Sana o ismi kullanmamanı söylemiştim Know, lütfen." gözü elinde tuttuğu battaniyeye baktı ve sonrasında yine gözlerime bakarak"Peki Han'ım, ama kış mevsimine giriyoruz. Üşürsen hasta olursun sevgilim. Lütfen ısrar etme."
Gözlerime elimdeki battaniyeyi almam için yalvarırcasına bakıyordu. Dudağını büzdüğünde daha fazla dayanamayıp kafamı kabul ettiğimi gösterircesine kafamı salladım. Know ise o sevinçle hemen yanıma oturdu ve battaniyeyi ikimizi de içine alacak bi biçimde serip kollarını belime dolayıp kafasını göğsüme koymuştu. Her ne kadar onu kendimle üzsem de her zaman anlayışlı bi şekilde yaklaşır bana. Umarım o da beni ailem gibi bırakmaz. "Sıcak çikolata ister misin sevgilim, ya da kahve? Gidip ikimize yaparım." bana sorduğu soruyla kafasını kaldırarak. "Kahve içerim." aldığı cevapla battaniyeden sıyrılıp alt kattaki mutfağa giderken neşeli bi sesle "Hay hay kaptan, iki tane şekersiz ve sütlü kahve. Sizin sevdiğiniz gibi."

Elinde fincanlarla gelince battaniyeyi kaldırıp gelmesini işaret ettim. O da hemen yanımaki yerini bulup bana yaptığı kahveyi uzatmıştı. Onu kendi iyiliği için her ne kadar kendimden uzaklaştırmaya çalışsam da kalbim her seferinde onu istiyordu. İkimiz de yıldızları izleyerek kahvemizi içmeye başladık. O aslında çok sevmezdi izlemeyi ama bana ayak uydurmaya çalışıyordu. Sırf iyi hissetmem için bunu yapmasından hoşlandığımı belli ettirmesem de huzurumu artırıyordu. İkimizde kahvelerimizi bitirince fincanları alıp yandaki masaya koydu ve eski pozisyonunu alarak bana sarıldı. Kafasını da yaslayınca bende ona karşılık olarak kafamı kafasına yasladım.

"Seni seviyorum Han'ım"

"Ben de seni Know."

İkimiz de orada uyuya kaldık.

...

 Mor his | Minsung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin