Mor his | Minsung

12

Minho'nun bakış açısı

Baya uzun bi süre aramıştık Jisung'u. Ama hiçbir sonuç elde edememiştik. "Minho? İyi misin?" Changbin şimdilik yattığım odanın önünde belirmişti. Jisung'u ararken saat baya geç olduğundan bu gecelik onların evinde kalacaktım. "İyi değilim Changbin. Onu henüz bulamamışken hiç iyi değilim." Yattığım yerden doğrulup oturdum. O da yanıma oturarak bir kolunu omzuma atmıştı. Kendini ağlamamak için zor tutuyor gibiydi. "Bak Minho, onu bulacağız. Şimdi lütfen yat, saat zaten baya bi geç oldu. Yarın tekrarda aramaya çıkarız."

"Tamam..."

"İyi geceler Minho. Lütfen uykunu al."

Yavaş adımlarla odadan çıkmıştı. Bende tekrardan uyku pozisyonumu alıp derin bir uykuya daldım.

Sabah kalbim sıkışık bi şekilde uyanmıştım. Resmen göğüs kafesimden fırlarcasına atıyordu. Yattığım yerden doğrularak önce bir soluklandım. Bugün tekrardan onu arayacaktık. Başka ner-. Tabi yaa. Şu eski evi. Hemen telefonumu alıp saati kontrol ettim. Henüz erkendi, bizimkiler hala uyuyordu. Hızlı bi şekilde yataktan kalktım. Üstüm zaten hazırdı. Changbin'in arabasının anahtarını alıp evden fırladım. Şuan tek isteğim onu bulup sarılmaktı. Olsa olsa o evde olurdu. Hemen arabaya atladım ve trafiği umursamadan tam gaz o eski eve doğru sürdüm. Bi anda arabamın yanından hızlı bi şekilde bir ambulans geçti. Başta çok takmadım ama sonrasında hep aynı yollardan geçtiğimizi farkettiğimde içimde bir huzursuzluk oluştu. En son ambulansı geçip o eski evin önünde durduğumda aynı ambulansın da hemen benim arabamın yanında durduğunu farkettim. Ekipler hızlı bi şekilde çıkarlarken bir konuşma ilişmişti kulağıma. "Kat x, daire 4. Hızlı olun ekip!" Bi dakika. Bu Jisung'un evi değil miydi?

Neydi bu içimi sarsan his şimdi?

...

(Yaaaaaa. Şehir dışındayız ve şuan uykudan gebererek yazıyorum bu bölümleri. Bu bölüm kısa oldu özür dilerim. Cuma günü uzun yazmaya çalışacağım. Lütfen bu seferlik unutun bu durumu.)