3. bölüm(geçmişde boğulmak)

45 9 0
                                    

"Yuh!!" Diye bağırdığımda güldü, erkeksi sesi kulaklarıma dolduğunda şok ile ona döndüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Yuh!!" Diye bağırdığımda güldü, erkeksi sesi kulaklarıma dolduğunda şok ile ona döndüm. Gülüşünü hemen susturup "Sakın birşeyler hatırlama" diye ikazda bulundu, onu dinlemeyi tercih edip "Çok yaşlısın" dedim. Yerinde hareketlendiğinde hoşuna gitmediğini anlamıştım

"İnsan yaşında 27 yim ama!"

Yazmıştı. Bu seferde ben güldüm ve "Yine de yaşlısın!" Dedim. "Bak ben daha 19 yaşındayım"

Sessiz kaldığında daha da bozulduğunu anladım, elimle-tahminime göre kolunu- dürttüğümde birden geriye çekildi, ben hâlâ parmağımı ordan çekmezken "Tamam bozulma" dedim. O ise hiçbir harekette bulunmuyordu

Elimi deydiğim yer hem Çok soğuk hemde çok sertti, yavaşça onu tanımak için parmağımı aşağı doğru hareket ettirmeye başladım. Gittikçe kasılıyor ve oturduğu yerde dikleşiyordu, en sonunda sertçe elimi tuttuğunda "yanlış sulardasın Afra" yazmıştı. Ne dediğini anlayarak hızla elimi çektim, tamam! Kendimi bira fazla kaptırmıştım

Kısa süre bir sessizlik canımı sıkarken "Benimle konuş" demiştim. Hem sesini hemde neden konuşmak yerine yazdığını anlamıyordum, cevap vermediğinde yeniden "Benimle konuşsana!" Dedim. Yine bir tepki vermedi ve bana göre sert bir şekilde göğsüne vurdum

Daha doğrusu vurmaya çalıştım çünkü elimi havada tuttu, karnımın üzerine elimi bırakıp geri çekildiğinde "Çok fazla şey soruyorsun" yazmıştı. Tamam da, şuan nasıl biriyle konuştuğumu merak ediyordum!

"O halde bana ne olduğunu söyle" dedim. Havaya birşey yazmış ama ben okuyamadan hemen silmişti, sinirle "Söylesene ya!" Demiştim

Yeniden gülüp o güzel sesini bana bahşetmişti, şuan tanımadığım bir erkek yaratık ile yatağımda oturuyorduk. Ne güzel aktivite ama!

Aşağıdan kapı sesi geldiğinde hemen ayağa kalkmıştı "Hadi ama yine mi!" Dedim "gitmek zorunda değilsin"

Çok kısa bir an sözüm ile durup birşeyler yazmış ve ortadan kaybolmuştu

"Baban beni hissedebilir"

Kafamı ovuştururken aşağı kata babamın yanına indim, mutfağa baktığımda burda olmadığını anlayarak hemen yan odaya yani oturma odasına ilerledim. Kanepeye arkası dönük bir şekilde uzanmıştı. Arkasından yaklaşıp elimi omzuna koydum, acı ile inlediğinde kaşlarımı çattım. Yüzüne baktığımda şok geçirdim, biri onu çok fena dövmüştü!

"Baba!" Dedim korkuyla "ne oldu sana!?" Yüzünü dönmeden "İyiyim, bir kaç kişiyle kavga ettim sadece" diyerek beni geçiştirdi. Kesinlikle bu bir kaç kişinin yapabiliceği birşey değildi çünkü yüzü tanınmaz haldeydi, koluna dokunduğumda canının acıdığını hatırladığımda kolunu sıvayıp baktım. Bıçakla koluna çok sert bir şekilde 'M' harfi yazılmıştı. Babam hızla kolunu çekmiş ve yattığı yerden dikleşerek oturur pozisyona geçmişti

Maria'nın Laneti Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin