#18

323 48 8
                                    

តក់! តក់! តក់!
តំណក់​ទឹក​ចេញ​ពី​ក្បាល​ទឹក​ផ្កាឈូក​ធ្លាក់​មក​មិន​ដាច់​សូរ​ បន្ទប់​ហប់​ជាប់​សុទ្ធ​សឹងតែ​គ្មាន​ខ្យល់​ចេញ​ចូល​បន្តិចធ្វេី​អោយ​លឺ​សម្លេង​ដក​ដង្ហើម​ចេញចូល​បានច្បាស់ៗ​។ កម្លោះបញ្ឈរ​ជង្គង់​អង្គុយ​ក្នុង​អាងងូតទឹក​ឯណេះវិញ​ ហាក់ដូចជា​សញ្ជប់សង្ជឹង​ គិត​ដល់ខាង​ណា​មួយ​ មិន​ដឹង​ខ្លួន​សោះ​ថា​អង្គុយ​ត្រាំ​ទឹក​បាន​យូរ​ប៉ុណ្ណា​។

ផាំង! គន្លឹះ​ទ្វារ​ដែល​បិទ​ជិតរៀបរយ​ប្រែ​ទៅ​ជាបាក់​ខ្ទិច​អស់។ សុងហ៊ុន​ បង្ហាញ​ទឹក​មុខ​ព្រួយ​បារម្ភ​មេីល​ទៅ​អ្នកអោប​ជេីង​មិនដឹង​លឺ​រឿងទៅវិញ។

"ជេគ​ ក្រែង​ពួកយើង​ប្រញាប់​ទៅមិន​ចឹងហ្អេ៎? ? អោយឆាប់​ឡេីង​ នេះ​ឯង​ចូល​ជិត​មួយម៉ោង​ហេីយ​ ខ្ញុំ​លឺស្ងាត់​ៗស្មានតែ​មាន​រឿងអី​ទេតេី"​

"ខ្ញុំ​...លែងទៅហេីយ.."​សម្លេង​ខ្សាវៗ​ ធ្វេីអោយ​សុងហ៊ុន​ ចូល​មក​អង្គុយ​ក្បែរ​អាងទឹក​មេីល​នាយ​មិន​ដាក់

"ហេតុអី?? ក្រែង​ឯងចង់ទៅ​មិនចឹង? ? "​ជេគ​ ដក​ដង្ហើម​ធំ​មុននឹង​នឹក​ឃេីញ​កាល​ពីពេល​ដែល​ហ៉ីស៉ឹង​ ខល​មក​នាយ​អម្បាញ់​មិញ​នេះ....

​ +មួយម៉ោងមុនថ្ងៃ​រះ​

រីង! រីង!
ជេគ​ រហ័ស​ងេីប​ទៅ​លេីក​ទូរស័ព្ទ​ទាំង​រវេីរវាយ នាយ​យក​វា​មក​ផ្អឹប​នឹង​ត្រចៀកបណ្ដេីរ​ ដេីរ​ចេញ​ពី​ទីនោះ​សម្ដៅ​ទៅ​រានហាល​របស់​ខ្លួន​បណ្ដេីរ៕

"ជេគ...បងស្រលាញ់ឯងណាស់"​មិន​ទាន់ចូល​ទៅ​រាន​ហាល​ស្រួលបួលក៏ស្រាប់តែ​លឺ​សម្ដី​គេ​ទៅបាត់​ តែសម្លេង​ក្ងួរ​មួយនោះមិន​បាន​អោយ​ជេគ​ យក​ចិត្តទុក​ដាក់​ស្ដាំ​បន្តិច​។ នាយ​ទាញ​កៅអី​មក​អង្គុយ​ សម្លឹង​ទៅ​វេហាស៍ពណ៌ទឹក​ក្រូចរៀប​នឹង​រះ​ឯនោះវិញ​ មិន​នឹក​ស្មាន​ថា​ពាក្យ​ដែល​ហ៉ីស៉ឹង​ និយាយ​ដំបូង​គេ​គឺ​អញ្ចឹង​សោះ..

"លឺបងនិយាយទេ"

"អឹម​ លឺ​"​

"បងស្រលាញ់​ឯង​មែន​ បងមិនបាន​និយាយ​សម្ដៅ​ទៅ​បងប្អូនប្រុស​ ក្ដី​ស្រលាញ់​បង​ចំពោះ​ឯង​វា​ធំធេង​ណាស់​ វា​ធ្វេី​អោយ​បង​មិន​អាច​សូម្បីតែ​ចាត់​ទុក​ឯង​ជា​ប្អូន​ប្រុស​ដូច​គេ​ដទៃ​...បងដឹង​ថា​ឯង​ប្រាកដ​គិតថា​បង​ស្រវឹង​ តែ​បង​មិន​បាន​ស្រវឹង​ បងនិយាយ​ចេញ​ពី​ចិត្ត​ បង​មិនចង់​លាក់អារម្មណ៍បង​ចំពោះ​ឯង​ទៀតទេ​ បេីបង​កាន់​តែ​លាក់​វាកាន់តែ​ឈឺ​ ឈឺ​បំផុត​ពេលឃេីញ​ឯង​ស្និទ្ធស្នាល​នឹង​អ្នក​ដទៃ​ដែលមិន​មែនជា​បង"​ អ្នក​ម្ខាងទៀត​ចាប់​ផ្ដេីម​ស្ងាត់​មាត់​មិន​ចាញ់​នឹង​ជេគ​ ដែល​អង្គុយ​ស្ដាប់​ទាំងភាំង​ចិត្ត​ ដំណាក់កាល​នេះ​ហើយ​ អោយនាយ​គិតទៀត​ទេ​ថា​ ហ៉ីស៉ឹង​ កំពុង​តែ​ស្រវឹង​...

BEATS AUGUST | JAKEHOONWhere stories live. Discover now