26

1K 73 42
                                    

ព្រះ​ចន្ទ​​ចាប់​ផ្ដើម​បម្លាស់ទី​ដល់​ពេល​ព្រះអាទិត្យ​បង្ហាញ​វត្តមាន​ម្ដង។ ពន្លឺ​រស្មី​ចាំង​មក​ចំ​ នាយ​កម្លោះ​ដែល​កំពុង​តែ​អោប​អ្នក​ម្ខាង​ទៀត​ស្អិត​ តម្រូវ​អោយ​នាយ​លេីក​ដៃ​មក​បាំង​ភ្លាម​ព្រោះ​មិន​ទាន់​អាច​ទទួល​យក​ពន្លឺ​ដ៏​ចញ្ចាច​មួយ​នេះ​បាន។

"ពន្លឺ​ចាំ​ង​ម្ល៉េះ​ថ្ងៃនេះ"ជេយ៍​ ដក​ដៃ​ពី​ការ​អោប​ ងេីបខ្លួន​មក​កាច់​សរសៃ​ដៃ​សរសៃ​ជេីង​ ដោយ​មិន​ភ្លេច​ងាកមេីល​ទៅ​អ្នក​ដែល​កំពុង​គេង​ស្ដូកស្ដឹង​គៀនខ្លួន។

"ជុងវ៉ុន​ ហា៎​ភ្លឺ​ហេីយ​ ក្រោកមក​ពួកយេីង​ទៅវិញ"ជេយ៍​ អង្រួន​នាយល្អិត​តិច​ៗ​តែ​ គេ​នៅ​បន្ត​បិទ​ភ្នែក​ណែន​ជាប់​ដូច​មិន​បាន​លឺ​សម្ដី​គេសោះ។

"ជុងវ៉ុន​ បេីមិន​ក្រោក​បង​ចាប់​ថេីប​អោយ​ស្លេក​ហេីយណា~"​ ជេយ៍​ វាយ​ដៃ​ជុងវ៉ុន​ តិច​ៗថែម​ទាំង​ញញឹម​ចង់​រហែក​ថ្ពាល់​ តែ​អ្នក​ម្ខាង​ទៀត​គ្មាន​សូម្បីតែ​ព្រិចភ្នែក​។ ជេយ៍​ ស្ងាត់​មាត់​ ដៃ​នាយ​លូក​ទៅ​ចាក់​ចង្កេះ​គេ​តិចៗ​ តែ​ក៏នៅ​តែគ្មាន​ប្រតិកម្ម​អ្វី​បន្តិច។

"ជុងវ៉ុន! ! "ជេយ៍​ ត្រកង​អ្នក​ម្ខាង​មក​ដាក់​ក្នុង​រង្វង់​ដៃ​ ដៃ​ដែល​អោប​ចូល​គ្នា​ក៏បាន​ធ្លាក់​ទៅ​លេី​ដី​ព្រូស​ ធ្វេីអោយ​ជេយ៍​ ធ្លាក់ថ្លើម​ក្ដុក​ មិន​ហ៊ានគិត​អ្វី​បន្ត​ទៀត​សោះ។ ដៃ​នាយ​លូក​ទៅ​ជិតច្រមុះ​តូច​ ទាំង​ញ័រ​ ខ្យល់​ដង្ហើម​ដែល​ធ្លាប់​តែ​ក្ដៅ​ឧណ្ហៗ​ពេល​នេះ​ គ្មាន​បន្តិច​ទាល់​តែ​សោះ​។ ជេយ៍​ ខាំមាត់​នៅ​មិន​ចង់​ទទួល​ស្គាល់​ នាយ​ដាក់​ខ្លួន​គេ​ចុះ​ថ្នមៗ​ សឹម​ផ្ដេក​ក្បាល​ទៅ​ទ្រូង​ខាង​ឆ្វេង​របស់​គេ​

ដឹប! ដឹប!
ហេតុ​អី​លេីក​នេះ​មាន​តែ​ចង្វាក់​បេះដូង​របស់​នាយ​ ដែល​ជាអ្នក​លោត​ ហេតុអី​មិន​មាន​ចង្វាក់​បេះដូង​របស់​ជុងវ៉ុន​ ដែរ? ? ជេយ៍​ ងេីប​ក្បាល​មក​វិញ​ នាយ​លេីក​ដៃ​ទាំង​ពីរ​មក​ខ្ទប់​ថ្ងាស​ ទឹកភ្នែក​កូនប្រុស​ស្រក់​ចុះ​ដោយ​ឯកឯង​ បបូរមាត់​នាយ​នៅ​តែ​ញ័រទោះ​ជា​នាយ​ខាំ​វា​ជាប់​ក៏ដោយ​។

BEATS AUGUST | JAKEHOONWhere stories live. Discover now