21. BÖLÜM: 『"KARMAŞA"』

467 19 11
                                    

Merhabalar sevgili okuyucularımm...

Umarım iyisinizdir. Bugün harika bir bölümle yine sizinle buluştuk.

Sizi fazla tutmak istemiyorum bölüm hakkında ki yorumlarınızı yazmayı ve lütfen oy vermeyi unutmayınn.

Keyifli okumalar dilerimm.

BÖLÜM-21


Asaf beni eve bırakmış, şirkete geri dönmüştü. Arabada söylediği şey hala beni geriyordu. Belki de öylesine söylemişti.

Fazla kafama takmadan villaya girdim. "Mervan teyzecim! Ben geldim." Diye bağırdım. Mutfaktan koşar adım yanıma yetişti.

Belli ki bugün çok yorulmuştu ama buna rağmen beni görünce yüzündeki o manidar gülümsemeyi eksik etmedi.

"Hoş geldin kızım. Aç mısın?" Diye sordu bana. "Ay hemde nasıl, kurt gibi acıktım." Diyerek salondaki koltuğa yöneldim ve kendimi salıverdim.

"Bende tam yemek hazırlıyordum. Özel olarak yemek istediğin bir şey var mı?"

"Yok teyzecim, eksik olma. Bir şeyler atıştırsam bile yeter benim için." Mervan teyze başını sallayarak mutfağa geri döndü bende artık bu üstümdeki dar etekten ve saten gömlekten kurtulmam gerektiğini anladım.

Hava yeterince ısınmıştı zaten. Bir de bunların içinde yanıyordum. Üstüme yapışmaları yok mu bir de?

Yerimden kalkıp merdivenlerden odama doğru çıktım. Odaya girip kapıyı ardımdan kapattım. Üstümden giyisileri usulca soyup çıkardım.

Daha sonra rahat kısa alt üst giyerek yüzümü temizlemek için banyoya girdim. Aynadan şişmiş göz altlarım, akmış maskaram ve neredeyse gitmiş olan rujum bana selam veriyordu.

"Allah'ım! Korkunç görünüyorum..."

Yüzümü derhal temizledim ve yatağa geçip bugün olanları düşündüm.

Gözlerimi kısa bir süreliğine yumdum.

Bugün öğlen yemeğinde Deniz ve Asaf'la yaşananlar gözümün önünde teker teker canlandı. Sanki o ana, o gergin havaya geri dönmüştüm. Tam garsonun gelip siparişi sorduğunu düşünürken gözlerim önünde bir anda Deniz'in gülüşü belirdi...

Parlayan gece mavileri bana nasıl hitap etmesini isteyeceğimi sorguluyordu. Sahi neden cevap vermemiştim o an? Acaba kabalık mı etmiş oldum...

Dolgun hafif kızarık dudaklarının kenara kıvrıldığı gözlerim önünde canlandı.

Ve istemsizce benimde dudaklarım yana kıvrıldı. Asaf'la kardeş gibi olmalarına rağmen Asaf'tan çok farklı gibiydi.

Bayanlara karşı daha kibar, sıcak ve saygılı davranıyordu.

Düşüncelere, bakış açılarına önem veriyor gibiydi. Heybetli görüntüsü, muntazam tarzı ve orantılı yüz hatları...

Ah... Bir de gece mavileri yok muydu? Beni sanki kendine çekiyor gibiydi. Onda olan bir şey nedensizce ona yakın hissetmeme sebep oluyordu.

Kendi kendime sırıtırken bir anda şimşek hızıyla aklıma dank etti. Neler düşünüyordum ben öyle?

Gözlerim fal taşı gibi açıldı.
Hemen yüzüm düştü ve gülümseyen dudaklarım düz bir çizgi halini aldı.

ÇELİŞKİ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin