Keyifli okumalar ✨
Bölüm 12
Bu aralar kendimi çok çaresiz hissediyordum. Duvarlar üstüme üstüme geliyor, kalbim durduk yere çarpıntı yaparak beni daraltıyordu. Bu evde kaldığım her saniye ölüyor gibiyim.
Yatakta oturuyordum. O züppe şirketine gitmişti. Bana yaptığı açıklamalardan sonra bir türlü kendime gelemiyor kafayı yiyecek kadar deliriyordum.
"Seninki sadece hayranlık."
Kafamın içinde dört dönen bu kelimeler bile beni sinir etmeye yetiyordu. Ben bilmiyor muydun içimdeki bu hissi?
Kaçıncı kez iç çektiğimi sayamamıştım bile. Uyku gözüme haramdı. Gözlerimi kapatınca uyumak yerine kabuslar görüyordum. Feri sönmüş gözlerim ve yorgun bedenimle derin bir uykuya ihtiyacım vardı.
Gözlerimi kapatınca hiç açmamak dileğiyle derin uyumaya... Yatakta debelenmakten bir şey çıkmayacağına göre bende telefonumu alıp kurcalamaya başladım.
Arama butonunda Asaf Mert Demiray yazıyordu.
Fazla üstüne düşünmeyerek, farklı uygulamalara girdim.
Telefonla oynamaktanda sıkılınca yatağın diğer yanına fırlatıverdim. Yataktan uyuşuk bir şekilde kalkıp banyoya ilerledim. Aynanın karşısına geçip zavallı hâlde olan beni inceledim.
Yine her zamanki gibi saçlarım dağınık gözlerimin altı uykusuzluktan morarmış birde iki gündür yemek yemediğim için hafiften kilo vermiştim.
Yemek yiyesim gelmiyordu. Onun yüzüne bile bakmak istemezken onunla aynı sofrada mı oturacaktım? Bunun için gurur yoksunu olmam gerekiyordu.
Bizi bu hallere düşürende zaten gurur değilde neydi? Kolay şeyleri bile zorlaştıran hatta imkansız hale getiren şey... Gurur.
Ilık bir duş aldıktan sonra bornozla bir süre yatakta oturdum. Saçlarım kendiliğinden kururdu.
Resmen uyumamak için savaş veriyordum. Ama böylede olmazdı ki... Uyuyunca kâbustan başka bir bok gördüğüm yoktu.
Hemen dolabıma ilerledim. Beyaz renkte olan cropumu giydim. Altına siyah dar bir pantolon ve deri ceketimi geçirdim. Saçlarımı dalgalandırıp ayakkabılarımı da giyince hazırdım.
Makyaj yapacak moralim olmadığı için sadece lavanta kokulu parfümümü sürdüm.
Çantama gerekli eşyalarımı koyduktan sonra hazırdım. Odamdan ayrılıp merdivenlerden aşağı indim.
Mervan teyze beni farkedince nereye gideceğimi sorup gereken bir şey varsa onun alabileceğini söyledi. Kimseye ihtiyacım olmadığı için reddettim.
Villadan çıktım ki bir adam önümde durup ilerlememe engel oldu.
"Asu Hanım Asaf Bey evden çıkmamanız konusunda bizi uyardı." Tamam bu onun köpeklerinden biriydi.
Kaşlarımı çatarak, "Hava almaya çıkmıştım. Bu onu ilgilendirmez." Diye homurdandım. Adam itiraz edeceği sırada ona tekrar konuştum. "Sorumluluk bende. Şimdi çekil önümden." Adam kafasını iki yana salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇELİŞKİ (+18)
Romansa~Yanımdan geçerek masaya doğru ilerledi. Çekmeceyi açıp içinden bir sigara paketi çıkardı. Sigarayı dolgun dudaklarına koyarak konuştu. Sesi tuhaf geliyordu. "Otur şuraya." Buzdan farksız sesiyle masanın karşısındaki koltuğu gösterdi. "Hayır." Onun...
