...
Karşımda, uzun beyaz saçlı ve yeşil gözlü mükemmel bir kadın duruyordu, bir anda yıllar önce ki anım gözümün önünde canlandı.. Bunlar aynı saçlardı.. Bu annemdi, bir anda olduğum yerde kaldım ve hareket edemedim..
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"seni almaya geldim Marr"
𝙼𝚊𝚛𝚛𝚢:"ne? Neden?! Babam nerede burada ne yapıyorsun?! "
Onu yıllar sonra kapımın önünde öylece bana bakarken gördüğümde normal her 12 yaşında ki cadının vereceği tepkiyi verip korkmuştum ve şaşırmıştım, o benim annemdi fakat onun annem olduğunu hissedemiyordum, o bir yabancıydı.. Onun hakkında hatırladığım tek şey ismi ve beyaz saçlarıydı, ona ne kadar benzediğimi şimdi anlayabiliyordum.. Babamın ne kadar sevineceğini düşündüm, babam onu çok özlemişti
𝙼𝚊𝚛𝚛𝚢:"bekle anne! Babam birazdan gelir! Merak etme çok sevinecek! "
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"zamanımız yok Marr, gitmemiz gerekiyor"
Gitmemiz mi gerekiyordu? İyi de neden? Ayrıca yıllar önce beni terk eden annemle ki annem olduğunu hissedemiyordum ve annem olduğunu hissedemediğim ve neredeyse hiç tanımadığım birisiyle birlikte babama haber vermeden gitmek ne kadar doğruydu bilmiyordum
𝙼𝚊𝚛𝚛𝚢:"babama haber vermeden şuradan şuraya gitmem. "
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"hadi ama Marr, ben senin annenim! "
Evet o benim annemdi, fakat ne yazık ki anne demeye bin, hatta milyonlarca şahit isterdi.
𝙼𝚊𝚛𝚛𝚢:"anne demeye bin şahit ister. "
Diye söylendim ve annem denilen kadının mimiklerinden onun sinirlenmeye başladığını anladım, fakat derim bir nefes aldı ve güldü, aslında gülüşü çok güzeldi.
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"benimle gel ve sana her şeyi anlatacağım Marr"
Gitmeden anlatamıyor muydu? Neden illa onula gitmemi istiyordu ki? Nereye gideceğimizi merak ediyordum, sormak istiyordum ve hiç tereddüt etmeden sordum,
𝙼𝚊𝚛𝚛𝚢:"nereye? "
Bana ”salak“ dermiş gibi baktı, bu bakışı sevmemiştim ama kafasını iki yana salladı ve az önce ki sıcak yüz ifadesine geri döndü, şimdi anlıyordum, babamı beklemiyordu ve gelmesini istemiyordu, ayrıca onun benimle başka planlarım vardı, çok başka planları var dı..
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"sorgulama canım, hadi vakit daralıyor-! "
Kolumdan tuttu ve beni kapıya doğru çekiştirmeye başladı, istemiyordum ve istemeyecektim, onu tanımıyordum bile! Ne hakla yıllardır yok olup beni öylece götürmeye çalışabilirdi ki?! Ona karşı gelmeye çalışıyordum fakat zorlanıyordum, ne de olsa o kadın benden büyüktü değil mi? Ama yine de ona karşı gelebilecek kadar güçlüydüm.
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"inat etmeyi kes! "
Diye sinirle hırladı, daha da çekiştirmeye başladı, zorlanıyordum, istemiyordum beni zorla götüremezdi! O yıllar önce çekip gitmişti ve şimdi de aynısını yapmasını istiyordum! İlk defa annemin çekip gitmesini istiyordum!
𝙼𝚊𝚛𝚛𝚢:"istemiyorum! Beni zorlamayamazsın! "
Onu daha da sinirlendirmiş olmalıydım, bileğimi o kadar sıkı kavramıştı ki canımı acıtıyordu, elinin cebine kaydığını fark ettim ve ben daha ne olduğunu anlamamışken duyduğum son ses şu oldu;
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"Sersemlet! "
𝐆𝐚𝐥𝐥𝐞𝐫𝐭'𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐭ı𝐦ı𝐲𝐥𝐚
