İlk defa bir çıkmaza girmiş gibi hissediyordum, ilk defa güçsüz olduğunu kabulleniyor gibiydim, onlara güvenmiyordum fakat kendi iyiliğim için yapmalıydım, zorundaydım.
𝙱𝚎𝚕𝚕𝚊𝚝𝚛𝚒𝚡:"harika, peki ona nasıl güvenmemizi bekliyorsun? "
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"zorlu bir görev verirsek... Çok kolayca güvenebiliriz, "
Zorlu bir görev mi? Neyden bahsediyorlardı? Nasıl bir görev? Bu sorular aklımda dönüp duruyordu, fakat aklıma hiç bir şey gelmiyordu, kendimi hep bu tür şeyler için hazırladığımdan kesinlikle bağlandığım kimse olmamıştı, sadece kitaplarım vardı ve onlar da yakmam gerekse kendi canım için bunu yapardım.
Uzun bir sessizlik oldu, merakla bekliyordum, beni neyle tehtid edeceklerini, bana nasıl bir görev vereceklerini ve bunun ne kadar zor olabileceğini düşündüm, çok zor olamazdı, benim o kadar önemli olan kimsem ve hiç bir eşyam yoktu ki, ayrıca ne yaparlarsa yapsınlar ben bir aptal değilim ve bunu bir fırsat olarak değerlendirip kaçabilirim
𝙱𝚎𝚕𝚕𝚊𝚝𝚛𝚒𝚡:"onun kaçmasına gözümüz kapalı izin mi verelim yani? "
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"öyleyse ne yapacağız? "
𝙽𝚊𝚛𝚌𝚒𝚜𝚜𝚊:"şimdilik bunu boş verin, babası çoktan onu aramaya çıkmıştır ve Lucius'un onu oyalayabileceğini sanmam, bir çok özlü iksir yapıp onun yerine geçmelisiniz ve böylece belki Potter'ı kaçırabilirsiniz"
𝙱𝚎𝚕𝚕𝚊𝚝𝚛𝚒𝚡:"neden sen olmuyorsun? "
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"aslına bakarsan. 2 mizden birinin olması çok daha rahat olur, çünkü zaten azkaban'dan aranıyoruz ve bu bulunmamızı zorlaştırır"
𝙽𝚊𝚛𝚌𝚒𝚜𝚜𝚊:"evet, ben de öyle düşünmüştüm"
Bir süre sessizlik oldu, onları dinliyordum, aslında bu çok akıllıca bir plandı fakat bu durumda onlar ile bu plan hakkında tartışmak çok aptalca olurdu, ne de olsa onların yanına zorla geçmiştim değil mi?
𝙱𝚎𝚕𝚕𝚊𝚝𝚛𝚒𝚡:"öyleyse ben-"
𝙻𝚊𝚛𝚛𝚢:"bence ben onun yerine geçmeliyim çünkü onu daha iyi tanıyorum ayrıca benim kızım ve ben Bella'dan daha olgunum"
𝙽𝚊𝚛𝚌𝚒𝚜𝚜𝚊:"mantıklı"
𝙱𝚎𝚕𝚕𝚊𝚝𝚛𝚒𝚡:"tamam.... Her neyse. "
Kısa bir süre daha bakıştılar, bakışları çok anlamlıydı fakat ben anlamıyordum ve nereden anlamamı bekleyebiliriz ki? Hepsi birbirinden deli şu an o bakışlarla her şeyi ifade ediyor olabilirler....... Her şeyi.
Onlar bir köşeye gidip konuşmaya devam ederken onları dinlemeyi bırakyım, canım sıkılıyordu ve ne olursa olsun olan olacak ve yaşanılması gereken şey yaşanacaktı, kadere pek inanmıyorum fakat şu an beklemekten başka seçeneğim yok, ne asam var ne de ipleri çözebiliyorum, tek yapabildiğim şey sandalyeyi sallayıp yere düşmek ve ya ”crucio laneti“ yemek.
Onlar bir süre konuştu ve şu Bellatrix adında ki ”deli kadın“ bana doğru yaklaştı, yaklaşışı gayet normaldi fakat aramızda bir kaç adım kala üstüme doğru atıldı ve bir anda saçlarımı tutup çekiştirmeye başladı ve ben de istemsizce çığlık attım.
𝙼𝚊𝚛𝚛𝚢:"AĞĞHHHHHHHHHHH!!!! "
(𝐘𝐚𝐳𝐚𝐫ı𝐧 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐭ı𝐦ı𝐲𝐥𝐚)
Gallert artık kafayı yemek üzereydi, sevgili kızı kayıptı, Dumbledore ve Lucius ile oturuyordu çünkü elinden bir şey gelmiyordu, bir çok büyücü her yeri araştırıyor, bakıyor, inceliyordu ama hiç bir iz bulamıyordu, odada dönüp duruyordu.
