~𝐌𝐚𝐫𝐫𝐲'𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐤𝐚𝐭ı𝐦ı𝐲𝐥𝐚~
Kısa bir süre şoku atlatamadım, bu defter bana Tom'un yerine cevap veriyordu, ben de kendi kafamda sebep aramak yerine mantığımı kullanıp deftere yazmaya karar verdim.
— 𝑂 𝑧𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑠𝑎𝑛𝑎 𝑠𝑜𝑟𝑚𝑎𝑚 𝑔𝑒𝑟𝑒𝑘𝑒𝑛 𝑠𝑜𝑟𝑢𝑙𝑎𝑟 𝑣𝑎𝑟 1. 𝑁𝑒 𝑖𝑠̧𝑙𝑒𝑟 𝑐̧𝑒𝑣𝑖𝑟𝑖𝑦𝑜𝑟𝑠𝑢𝑛, 2. 𝐵𝑢 𝑑𝑒𝑓𝑡𝑒𝑟 𝑛𝑎𝑠ı𝑙 𝑏𝑎𝑛𝑎 𝑐𝑒𝑣𝑎𝑝 𝑣𝑒𝑟𝑖𝑦𝑜𝑟 3. 𝑁𝑒 𝑘𝑎𝑑𝑎𝑟 𝑠𝑢̈𝑟𝑒 𝑜𝑙𝑚𝑎𝑦𝑎𝑐𝑎𝑘𝑠ı𝑛 4. 𝐵𝑢 𝑑𝑒𝑓𝑡𝑒𝑟 𝑑𝑒 𝑛𝑒𝑦𝑖𝑛 𝑛𝑒𝑠𝑖!.
Yazdığım şeyler teker teker silinirken ben sadece izledim, ondan sonra günlük kendi kendine bir şey yazmsya başladı
–𝟣. 𝖲𝖺𝗇𝖺𝗇𝖾 (𝗂𝗌𝗍𝖾𝗋𝗌𝖾𝗇 𝗒𝖺𝗋𝖽ı𝗆 𝖾𝖽𝖾𝖻𝗂𝗅𝗂𝗋𝗌𝗂𝗇), 𝟤. 𝖡𝗎̈𝗒𝗎̈𝗅𝗎̈, 𝟥. 𝖦𝗈̈𝗋𝗎̈𝗋𝗌𝗎̈𝗇 𝟦. 𝖦𝗎̈𝗇𝗅𝗎̈𝗀̆𝗎̈𝗆
En çok merak ettim 1. Ve 3. Sorulardı fakat onları geçiştirmişti, fakat bana yardım etmeyi mi teklif etmişti? Nasıl yardım edecektim ki, o yerin altında ve ben de yerin üstündeydim (en azından öyle düşünüyordum)
Ona yardım etmek ister miyim diye düşündüm, ne yaptığını bilmiyordum fakat o benim arkadaşımdı ve bu yüzden birbirimizin arkasını kollamalıydık.
— 𝑠𝑎𝑛𝑎 𝑦𝑎𝑟𝑑ı𝑚 𝑒𝑡𝑚𝑒𝑘𝑡𝑒𝑛 𝑚𝑢𝑡𝑙𝑢𝑙𝑢𝑘 𝑑𝑢𝑦𝑎𝑟ı𝑚 𝑓𝑎𝑗𝑎𝑡 𝑛𝑒 𝑦𝑎𝑝𝑎𝑐𝑎𝑔̆ı𝑚ı𝑧ı 𝑠𝑜̈𝑦𝑙𝑒𝑟𝑠𝑒𝑛 𝑑𝑎ℎ𝑎 𝑖𝑦𝑖 𝑜𝑙𝑎𝑏𝑖𝑙𝑖𝑟.
Defter yine tazdıklarımı silip kendi bir şeyler yazmaya koyuldu, ilk kelimelerini gördüğümde biraz hayal kırıklığına uğramıştım.
–𝗒𝖺𝗋𝖽ı𝗆 𝖾𝖽𝖾𝖼𝖾𝗄 𝗈𝗅𝗆𝖺𝗇 𝗀𝗎̈𝗓𝖾𝗅 𝖿𝖺𝗄𝖺𝗍 𝗌𝖺𝗇𝖺 𝖻𝗂𝗅𝗀𝗂 𝗏𝖾𝗋𝖾𝗆𝖾𝗆, 𝗌𝖺𝖽𝖾𝖼𝖾 𝗌𝗈̈𝗒𝗅𝖾𝗒𝖾𝖼𝖾𝗄𝗅𝖾𝗋𝗂𝗆𝗂 𝗒𝖺𝗉 𝗏𝖾 𝗒𝖺𝗋ı𝗇 𝖯𝗈𝗍𝗍𝖾𝗋'𝗂𝗇 𝖽𝖾𝖿𝗍𝖾𝗋𝗂 𝖻𝗎𝗅𝗆𝖺𝗌ı𝗇ı 𝗌𝖺𝗀̆𝗅𝖺.
Tom beni ne sanıyordu? Hiç sorgulamayacağımı falan mı? Tabii ki ben sorgulamadan iş yapacak kadar aptal değildim.
— 𝑒𝑔̆𝑒𝑟 𝑏𝑢𝑛𝑢 𝑦𝑎𝑝𝑚𝑎𝑚ı 𝑖𝑠𝑡𝑖𝑦𝑜𝑟𝑠𝑎𝑛 𝑏𝑎𝑛𝑎 𝑏𝑖𝑟 𝑠𝑒𝑏𝑒𝑝 𝑣𝑒𝑟.
Yazılarım kayboldu ve yeniden yazılar çıktı, ben de o sırada defteri ve tüy kalemimi alıp pencerenin yanına geçtim, hem geceyi izleyecek hem de bir yandan Tom ile yazışacaktım.
Ben defteri yeniden açtığımda çoktan bir şeyler yazılmıştı.
– 𝖬𝖺𝗋𝗋𝗒 𝗌𝖺𝗇𝖺 𝗄𝗂𝗆𝗌𝖾 𝗌𝗈𝗋𝗀𝗎𝗅𝖺𝗆𝖺 𝗁𝖺𝗄𝗄ı 𝗍𝖺𝗇ı𝗆ı𝗒𝗈𝗋, 𝗒𝖺𝗉𝖺𝖼𝖺𝗄𝗌𝖺𝗇 𝗒𝖺𝗉, 𝗓𝖺𝗍𝖾𝗇 𝖻𝗎̈𝗒𝗎̈𝗄 𝖻𝗂𝗋 𝗀𝗈̈𝗋𝖾𝗏 𝖽𝖾𝗀̆𝗂𝗅 𝖻𝖺𝗌̧𝗄𝖺 𝖻𝗂𝗋𝗂𝗌𝗂𝗇𝖽𝖾𝗇 𝖽𝖾 𝗒𝖺𝗋𝖽ı𝗆 𝖺𝗅𝖺𝖻𝗂𝗅𝗂𝗋𝗆; 𝖻𝖾𝗅𝗄𝗂 𝖢𝗁𝗈 𝖻𝖺𝗇𝖺 𝗒𝖺𝗋𝖽ı𝗆 𝖾𝖽𝖾𝗋 ;)
Ne yapmaya çalıştığını biliyordum, beni kandırmaya çalışıyordu, ben buna kayıtsız kalamazdım. Beni kandıramazdı ben o kadar aptal değildim ayrıca sırf bir defter için de kıskanacak falan değildim.
