Mrs Grindelwald..?

37-ᴋᴇᴅʏ

Akşam oldu, Marry animagus dersine gidip geldi, ve çantasını açtı fakat günlüğü bulamadı, o sırada aklına bir şey geldi, günlüğü Potter almış olmalıydı çünkü günlük resmen potter diye yalvarıyordu.

Marry gizlice çıktı, çok geç olmamıştı ve Gryffindor ortak salonuna hala girenler var dı, bir grup kız içeri girerken şifreyi öğrendi, şimdi girmek büyük aptallık olurdu, oralarda bir yerlerde saklandı.

Bir süre hava karardı, herkesin yattığından emin olarak içeri girdi ve gizlice erkekler yatakhanesine çıktı, Potter'ın yatağının yanına gidip günlüğü aramaya başladı, en sonunda buldu, fakat aldığında Potter uyanacak gibi oldu ve son hız çıktı, boş Gryffindor ortak salonundan çıktığında Flich'in sesleri sessizliği bozuyordu, Marry ayak sesleri iyice uzaklaşana kadar bekledi ve son hızla ses çıkarymadna ninja stili koşmaya başladı, yeterince hızlı ve sessizdi, ses kasarak koşuyordu, çok hızlı bir koşunun ardından nefes nefese ve yakalanmadan Slytherin ortak salonuna, ardından yatakhaneye çıkmıştı.

Marry günlüğü ve tüy kalemini alıp yatağa uzandı, sırrını yastığına yaslıyordu, günlüğü açtı ve yazmaya başladı “𝑦𝑒𝑛𝑖𝑑𝑒𝑛 𝑠𝑒𝑙𝑎𝑚 𝑇𝑜𝑚 :) ”

Günlük bir süre bekledi ve sonra yazdıklarını sildi ve cevap verdi “𝘺𝘪𝘯𝘦 𝘮𝘪 𝘴𝘦𝘯? 𝘔𝘢𝘳𝘳𝘺? ” Marry bu cevapa gülmek için her şeyini verirdi ama yatakhanede ki diğer herkes uyuyordu, bunun yerine sırıtmakla yetindi ve cevap yazdı “𝑡𝑎𝑏𝑖𝑖 𝑘𝑖 𝑏𝑒𝑛, 𝑦𝑜𝑘 𝑘𝑎𝑟𝑎𝑛𝑙ı𝑘 𝑙𝑜𝑟𝑑. ” Marry tekrar yszıların silinmesini izledi, daha sonra Tom'un günlüğü yeniden yazmaya başladı, bir farklılık yoktu, her zaman ki gibiydi: “𝘪𝘺𝘪, 𝘦𝘯 𝘢𝘻ı𝘯𝘥𝘢𝘯 𝘪𝘴̧𝘭𝘦𝘳𝘪𝘮𝘪 𝘣𝘪𝘵𝘪𝘳𝘥𝘪𝘮 𝘴𝘢𝘺ı𝘭ı𝘳, 𝘢𝘳𝘵ı𝘬 𝘴𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘥𝘶𝘳𝘢𝘣𝘪𝘭𝘪𝘳”

İşlerimi bitirdim sayılır da ne demekti? Ne işi vardı ki? Potter ile konuşması bu kadar önemliyse yüzyüze de konuşabilirdi, bu çok aptalcaydı, yine de Marry'in aklı bu aptallığa değil; Tom'un sözde işine takılmıştı, yine de üstüne çok düşünmeden cevap verdi “𝑖𝑠̧𝑖𝑛𝑒 𝑒𝑛𝑔𝑒𝑙 𝑜𝑙𝑚𝑎𝑑ı𝑔̆ı𝑚𝑎 𝑠𝑒𝑣𝑖𝑛𝑑𝑖𝑚” diye cevap verdi Marry, biraz trip atıyor gibiydi fakat atmıyordu, günlük bu cevapın tripimsi yanına takılmadan cevap verdi; “𝘴𝘦𝘷𝘪𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘪𝘺𝘪 𝘦𝘥𝘦𝘳𝘴𝘪𝘯, 𝘺𝘰𝘬𝘴𝘢 𝘪𝘴̧𝘭𝘦𝘳𝘪 𝘣𝘦𝘳𝘣𝘢𝘵 𝘦𝘳𝘮𝘪𝘴̧ 𝘰𝘭𝘢𝘤𝘢𝘬𝘵ı𝘯”

Marry Tom'un bu cevapına biraz alındı ve hiç bir şey yazmadan günlüğü yine sakladı, yatağına tamamen uzandı ve üstünü örtüp kendini sessiz gecenin huzurlu uykusunun kollarına bıraktı.

Bir kaç gün geçmişti, Marry her gece günlükle kısa diyaloglar kuruyor, bazen dedikodu bile yapıyordu, günlük onun arkadaşı gibi olmuştu fakat gerçek Tom'un yerini dolduramıyordu, yine de Marry günlüğü tom olarak görüyor ve günlüğü de onun kadar seviyordu, fakat son 3 gündür falan günlüğün kapağını dahi açmaya fırsat bulamamıştı.

Marry güneşli bir cumartesi sabahına gözlerini açtı, son bir kaç gün hiç kaybolmamıştı, bu durum Pansy'in ona olan güvenini arttırmıştı.

Marry kalktı ve üstünü giyindi, saçını taradı ve Slytherin ortak salonuna gitti, orada kimse yoktu, hepsi kahvaltıda olmalıydı, Marry kahvaltıya indi fakat yine kimse yoktu, Marry herkesi aramaya başladı.

Bir süre sonra herkesin bir yerde toplandığını gördü ki; keşke görmeseydi, Filch bas bas bağırıyor ve bir şeyler hakkında konuşuyordu, Marry arkada kaldığı için hiç bir şey göremiyordu ve fısıldaşmalar arasında da adam akıllı duyamıyordu, daha sonra öğrenciler alandan çıkartıdı ve kahvaltıya gönderildi, Marry kahvaltı masasına oturduğunda herkes şaşkın ve bir o kadar korkmuş görünüyordu, Marry en sonunda sorma kararı verdi “ne oldu? ” diye sordu, Draco ve Pansy bakıştılar, daha sonra Draco boğazını temizledi ve kısaca “Filch'in kedisi taşlaştırılmış,” dedi.

Marry bir an şok oldu, (“o lanet adamın kedisini kim ne yapsın?” Diye düşündü), Marry şöyle bir cevap verdi; “Cumartesi'de olduğumuzdan emin miyiz-? Kaybolmadım değil mi?” Pansy ve Draco aynı anda kafalarını hayır anlamında salladılar, ve Pansy; “kaybolmadığına eminiz” diye cevap verdi, o hâlde bunları Marry yapmıyordu, yapıyor olamazdı, Marry'in içine bir rahatlama indi ve omuzlarından büyük bir yük kalktı.

Onlar kahvaltılarını ederken Dumbledore geldi, bir duyuru yapacak gibi duruyordu; “öğrenciler beni dinleyin! ” herkes Dumbledore'a bakıyor, onu hür dikkat dinliyordu ve o da konuşmasına devam ediyordu “evet bu sabah taşanan olayı eminim ki biliyorsunuz çünkü herkes oradaydı, bu nedenle bir önlem almamız gerekiyor, hiç bir öğrenci kendi başına dolaşmayacak ve nereye gidiyorlarsa toplu halde gideceklerdir, iyi kahvaltılar” diyor ve gidiyor, bütün öğrenciler birbirine bakıyor, ve  Marry başka bir sorunu yok muş gibi cevao veriyor “tuvalete ne zaman gideceğiz? ”

Bütün slytherin masasından ortak bir ses yükseldi; “tek sorunun bu olamaz Marry! ”