(Bu isimle yazılmış ilk kitaptır.)
Girdiği depresyon sonucu gittiği bir barda birlikte olduğu adamdan hamile kalan Hira, hayatında bir çocuğa yer vermek istemeyen Emir Asaf Dağlı. Peki ya iki sene sonra ikisinden bir parça olan Yusuf sayesinde yenid...
Bütün gün halletmem gereken dosyalarla ilgilenmiştim. Aynı zamanda Yusuf'u da ihmal etmemiştim. Hayatımızın birkaç gün öncesine yeniden dönmüştük sanki. Fakat bu sefer mekan ve biz farklıydık. Ne eski evimizdeydik ne Yusuf babasızdı ne de ben bekâr bir anneydim.
Emir Asaf birkaç saate evde olurdu muhtemelen. Ben de işlerimi bitirmiş ve Yusuf'la oynuyordum. Çalan telefonum ile birlikte salona giren Dilek'e Yusuf'u emanet ederek kalktım. Arayan Feride hanımdı. Bekletmeden açtım. "Efendim Feride hanım."
"Nasılsın canım?"
"İyiyim teşekkürler. Siz?"
"İyiyim ben de. Akşam yemeğine bize gelir misiniz diyecektim."
"Benim için bir mahsuru yok fakat Emir Asaf'a sormam lazım."
"Tamam o zaman sen bana dönüş yaparsın olur mu kızım?"
"Olur tabi. Görüşmek üzere." Kapattığım telefon sonrası Emir Asaf'ı aradım. İlk çalışta açmaşı gözümden kaçmamıştı. "Bir şey mi oldu Hira? İyi misiniz?"
"İyiyiz Emir Asaf. İşini böldüm fakat annen aradı şimdi. Akşam yemeğine çağırıyor. Sana sormak istedim."
Sen ne zaman bu kadar düşünceli bir adam oldun Emir Asaf?
"Olur, gidelim. Ama yorgun musun?"
"Değilim, gidelim."
"Tamam o zaman... Hazırlanalım biz.."
"Hazırlanın.. Görüşürüz."
"Görüşürüz." Salona geri döndüğümde Yusuf oyuna dalmış bir haldeydi. "Yusuf hadi gel annecim babaanneye gidicez. Hazırlanalım." Sevinçle yerinden kalkıp yanıma geldi. "Baba da delcek mi?" "Gelicek birtanem." Önden merdivenlere gitmişti bile. Sanırım yeni hayatını en çok seven Yusuf'tu. "Dilek'cim Yusuf'a hazırlanmasında yardım eder misin?"
"Tabii Hira hanım. Yemeğe mi gidiyorsunuz? Ona göre söyliyim hazırlamasınlar."
"Evet canım." Gülümseyerek çıkmıştı salondan. Ben de peşinden çıkarak Yusuf'un peşine takıldım. Yanına varana kadar kıyafetlerini darmadağın etmişti bile. "Yusuf. Buranın hali ne?"
"Cici giycem anne." Yanına yaklaşıp yerdeki kıyafetleri bir bir topladım. "Dilek ablan sana yardım etsin olur mu?" Kafa sallayarak kıyafetleri toplamama yardım etti. Biz burayı toplarken Dilek de gelmişti. Böylelikle ben de kendi odama geçtim. Giyeceğime karar verip hızlıca bir duşa girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazır olduğumda Yusuf da hazır bir şekilde odaya gelmişti. "Gücel annemm."
"Yakışıklımm." Kucağıma aldığım oğlumla sımsıkı sarılırken kapıda Emir Asaf göründü. Bir şey itiraf etmeliyim ki, çok yakışıklı bir kocam vardı...
