Graduation Speech/Minsung

Hyunlix

"Bay Hwang ciddiyim kendi evime tek başıma gidebilirim?"

"Hayır bırakamam seni eve girip güvende olduğundan emin olmadan evime dönemem."

"Bir yıldır yaşadığım ev, Tanrı aşkına bu zamana kadar her saatte giriş çıkış yaptım evime."

"Gece saat 3'te neden çıktın ki?"

"Lafın gelişi söylemiştim"

"Olsun bak hem Han'ın aklı kalmasın hem de benim."

"Vaz geçmeyeceksiniz değil mi?"

"Aynen öyle."

"Peki madem gidelim."

"Senin arabanla gidelim ben daha sonra taksi ile geçerim".

"Arabanız ne olacak?"

"Arabamı şirkete bıraktım, yarın alırım."

"Tamam bay Hwang."

"Bak adımla hitap etmiyorsan bile hyunjin hyung diyebilirsin, ciddi anlamda bana Bay Hwang dedikçe kendimi ihtiyarlar gibi hissediyorum. Şirkette ihtiyar sıfata uygun sadece Chan var!"

"Yalnız Bay Bang ona ihtiyar dediğinizi duymasın."

"Söylemezsen bilmez," diyerek çapkın bir gülüş atmıştı.

"Evin oldukça uzakmış daha yakın bir yer bulamadın mı?"

"Önceliğimi arabaya verdim bütçeme uygun olarak bulduğum ev buydu. Yakın bir zamanda ev bakmam gerekiyor yakında kontratım bitecek ama ben ev bakmaya çok üşeniyorum. Tabi bir an önce taşınmazsam Jisung beni vurur. Nefret ediyor benim apartmanımdan, can güvenliğim yokmuş!"

"Yani oturduğun semte bakarsak Jisung haklı polislerin olaylar esnasında müdahale konusunda en yetersiz kaldığı semt burası. Gerçekten Felix nasıl burada kalıyorsun. Saldırıya uğrasan üç gün sonra haberimiz olur."

"Hemen olur Jisung her gece ve her sabah arıyor. Eğer hemen açmazsam ortalığı ayağa kaldırıyor. Banyoya tuvalete her yere telefonla giriyorum."

"Aferin Jisung'a" Jisung deyince aklıma takıldı. Hyunjin bütün akşam yanımdan iki saniye ayrılmamıştı. Bunda kesinlikle Jisung'un parmağı vardı.

"Jisung size bir şey mi söyledi."

"Evet söyledi ama zaten söylediği şeyi ben de fark etmiştim."

"Neyi?"

"Park'ın toplantı salonundan ayrılırken sana olan bakışları, çok tehditkardı."

"Hiç dikkat etmedim."

"Neyse ki bizim dikkatimizi çekmiş. Öyle tipler pek sağlıklı olmuyor Seul'den ayrılana kadar yalnız kalmasan daha iyi aslında." Beni koruma düşüncesi çok tatlıydı.

"Hyung benim elim armut toplamıyor. Şirkette de ona dersini verirdim ama şirkette yakışık kalmayacağı için ellemedim. Merak etmeyin gerektiği yerde haddini bildirmesini biliyorum."

"Hayal edemedim, o derece yani."

"Neden?"

"Ne bileyim çok narin yavru kedi gibi yumuş yumuş bir şeysin" söylediği şey beni güldürmüştü.

"O kadar da değilim!"

"Hayır tam olarak o kadarsın."

"İşte geldik" neyse ki gelmiştik iltifat alınca şaşırıyor saçmalıyordum.

"Siz bir taksi çağırın ben sizi taksiye bindirdikten sonra gireyim."

"Öyle bir şey mümkün değil çünkü tuvaletini kullanmam lazım."