Gdy tylko usłyszałam strzał zgodnie z planem padłam na ziemię aby nie dostać odłamkami, czy nawet kulą.
Nie rozglądając się za bardzo co się dzieje wokół mnie odczołgałam się w bezpieczne miejsce. Według planu powinnam zostać w podartych ciuchach do końca, ale miałam to w dupie. Zerwałam z siebie strój i teraz byłam ubrana tylko w kuloodporny kombinezon ze strzelnicy.
Oparłam się o pobliski budynek i odrzuciłam włosy z twarzy. Moja rola w planie Notha już się skończyła. Teraz miałam nie dać się zabić, a potem mogę przyjść obejrzeć trupa ojca.
Niedoczekanie.
Wstałam i wyjrzałam zza ściany. Pociski były wszędzie i cudem było nie dostać. Na ziemi leżeli zarówno ludzie ojca, jak i Notha.
Wyszłam z ukrycia.
Miałam w sobie strach że dostanę pomimo ubrania odpornego na kule, głowę cały czas miałam odsłoniętą.
Zaczęłam przedzierać się przez środek walki.
W pewnym momencie kątem oka dostrzegłam jakiś ruch. Spojrzałam w tamtą stronę i zobaczyłam wilka.
Z takiej odległości nie czułam kim jest, ale miał szaro-czarne futro poprzetykane siwizną. Był już stary. A w oczach błyszczała mu determinacja i zmęczenie. A nawet wyczerpanie.
Ale biegł przed siebie.
Nagle dostałam czymś i upadłam na ziemię.
Szybko spojrzałam po sobie.
Żyłam, i nie krwawiłam, kula odbiła się od kombinezonu.
Szybko wstałam z ziemi ruszyłam dalej. Wilka który mnie zdekoncentrował już nie było.
Idąc zauważyłam Notha. Z dzikim uśmiechem wchodził do domu opieki. Czyli tam są rodzice.
Podbiegłam do czyjegoś trupa leżącego na ziemi i uklękłam przy nim, a następnie zabrałam broń leżącą przy nim. Mu już się nie przyda.
Włożyłam ją za pasek specjalnie uszyty na broń i ruszyłam w kierunku budynku do którego wszedł mój brat.
Czy on naprawdę myślał że będę grzecznie siedzieć kiedy on będzie zabijał rodziców? Idiota.
Dobiegłam do rozwalonych drzwi i weszłam do środka kierując kroki do pokoju w którym był Noth.
Weszłam do środka i zobaczyłam że Noth stoi przed rodzicami a za nim stoi Delive przykładając mu nóż do gardła.
Zamarłam i moje palce puściły broń którą zamierzałam wyjąć.
-Delive!-krzyknełam przestraszona.
Wtedy Noth obrócił się uderzając łokciem mężczyznę.
Delive zatoczył się, ale nie upadł.
Wycieńczonym wzrokiem spojrzał Noth'owi w oczy.
Mój brat z uśmiechem spojrzał ojcu w oczy i oddał dwa strzały.
Delive padł martwy na ziemię.
CZYTASZ
Krew Alfy
WerewolfNathali jest wilkołakiem. Tak samo jak jej rodzina. Tyle że jej ojciec jest alfą stada, a jej matka luną. A ona? Jest nędzną omegą. Do dziś nikt nie wie jak to się stało. Pewnego dnia jednak dziewczyna zostaje porwana. Czy uda jej się uciec? Czy da...
