ORORA

17. bölüm yakalandık

Medya gülce kombin

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum

İyi okumalar🙂

bu hayatta her şeyin bir anlamı var , olumlu olan şeyler gibi aynı zamanda olumsuz olan ; ihanet , hayal kırıklığı, pişmanlık gibi...

hayatımızda olan bütün olumsuzlukları silip atmak bizim elimizde , hayatta" seni sen yapan" değerlerdir bunlar.

Kötü bir şey yaşayınca yere düşüp ağlamak yerine ayağa kalkıp yeniden başlaman gerekir .bir kere düştüysen ikinci kere ayağa kalkacaksın ve kazanmak istiyorsan ilk ayağındaki ağır botları çıkaracaksın, o senin geçmişindir . Sonra yüzünü kapatan açık saçlarını toplayacaksın , bu senin kaygılarındır.sonrada gözünü kapat ve sevdiklerini düşün, bunlarda senin hayallerindir.

ben hiç bir zaman hayallerimden vazgeçmedim , vazgeçmek istesem bile beni bu düşünceden vazgeçiren bir şeyler olmuştur. Bir umut, bir hayal ya da hayatımıza giren yeni biri gibi...
Bir yerde okumuştum ."Hayat sizi birileriyle bir araya getirdiyse bunun bir sebebi olmalı tanıdığımız ya da tanıştığımız herkesle kaderimizde tanışmak varmış ."

Bu söze çok inanırım ben . hayatımıza giren hiç kimse boşuna girmemiştir ya ders olmuştur ya dost olmuştur bu da bize hayat hakkında bir tecrübe kazandırır.bu tecrübeyi de gelecek hayatımızda kullanmamız gerekir çünkü bir kez hata yaparız yanlış kişiye güvenerek ikinci kez de güvenirsek hata değil kendi seçimimiz olur...

Tıpkı şuan ki gibi." Neden ittin beni " elimle kendimi gösterdim ." Ben senin kızın değil miyim ha söyle bana" elini bana uzatmasıyla uzaklaştım " kızım ben senin annenim." Gözlerim özlemle dolsa da başımı olumsuz anlamında salladım.

" Güzel kızım" duyduğum başka bir sesle arkamı döndüm babam gelmişti. " Baba! Neden gittin ?" Bana sarılmasıyla içimdeki özlemle gözlerimi sıkı sıkı yumup bende sarıldım ona " bir daha bırakma beni baba" gözlerimi açmamla kendimi bir çatı katında buldum .

Korkup " baba buraya nasıl geldik " titreyen sesimle uzaklaşırken ondan kanlı yüzünü görmemle çığlık atarak uzaklaştım. " Babaa ! Sana ne oldu ? lütfen uzaklaş oradan düşeceksin burası çok yüksek" bir adım geriye giderken "hayır baba gitme ! Babaa lütfen! Babaa!"

*

Kollarımdan birinin tutup sarsmasıyla çığlık atarak yerimde doğruldum. "Şhh kabus gördün bişi yok sakin ol" elleriyle saçlarımı yüzümden çeken çağıl'a baktım. Onu görmemle sıkı sıkı sarıldım ona , kendimi tutamayarak hıçkırarak ağladım. Gözlerimdeki yaşlar Durmazken sanki içim yanıyordu nefes almak bile içimdeki ateşi söndüremiyordu.

" Ege Öğret bana nasıl unutulur düşünmek ..." Ellerimle onun tişörtünü sıkarak biraz olsun içimdeki acıyı hafifletmek istedim."burada kim ne isterse yapabiliyor muşsunuz bana da yardım et " gözümden sicim sicim akan yaşlar Durmazken daha çok ağladım.

Geçmişime ağladım.

Şimdiki güçsüzlüğüme ağladım.

Gelecekte beni ne beklediğini bilmediğim yarınlara ağladım.

"Değiştiremeyeceğini anladığın şeyi kabul ettiğinde savaşın bitiyor. Geçmişten ders alıp önüne bakman gerekiyor ." Burnumu çekip yüzüne baktım" ama çok yoruldum." Gözümdeki yaşı elimle silerken istemsizce daha çok yaş aktı.