Vice pov.
"I signed it for him, tita." Pilit ngiti kong sabi at inabot ang envelope sakanya.
Nandito ako ngayon sa office ni Ion kasama ang parents niya.
"Here's my resignation letter, Sir." Inabot ko ito kay tito.
"No need, you're already fired anyway." Binato niya ang papel sa lapag.
"Joey, can you not?!" Suway sakanya ni tita.
"What does he expect? He thought she can just leave work anytime just because he dates our son." Pasaring niya nang di tumitingin sakin.
Pinigil ko ang sarili ko sa pag iyak. Sumosobra na kasi to si tito. Masakit na masakit na.
"Mawalang galang lang ho, she at her po ako." Pasigaw kong sabi at ngumisi lang siya.
"Magaling ka ring umarte, Ms Vice. You can leave now. This company doesn't need you, anyway."
Tumingin ako ulit sakanila at tumayo na.
Bago pa man ako makaalis ay tumayo rin si tita at lumapit sakin.
"Thank you, anak, sobrang salamat. Thank you for loving my son." Sabi nito bago yumakap sakin.
Hindi ko na magawang yumakap pabalik.
Pagkalas niya ay nginitian ko lang siya at tuluyan na akong umalis.
Inayos ko na ang desk ko bago pa man kami pumuntang Japan ni Ion kaya naman kukunin ko nalang ang box na puno ng gamit ko.
Sumilip muna ako sa office ng team 1.
"Vice, oh my god." Lumapit sakin si K at yumakap.
Lumapit na rin silang lahat para yumakap.
"Huy, wag kayong umiyak, makikita niyo pa rin naman ako." Pilit na tawa kong sabi.
"Ang sama nila, hindi mo deserve tong mga to." Sabi ni Ross at yumakap rin sakin.
Saglit pamg yumakap ang lahat bago ko sila napilit na kailangan ko na talagang umalis.
"Thank you for everything, guys. The best kayo." Sabi ko bago tuluyang umalis.
Pagbaba ay sa team 2 naman ako dumaan para ibalik amg id ko. Pinagtitinginan ako ng lahat ngayon.
"Thanks." Ngiti kong sabi sakanila bago iabot ang id.
Katulad ng team 1, umiiyak rin sila habang yumayakap sakin.
"Anne, thank you ha. Just like what you've said, I tried fighting for my love, for our love, pero wala eh, universe is just so cruel." Mapait kong sabi at yumakap sakanya.
"You tried your best, sis. I'm proud of you." Sagot nito at yumakap pabalik.
Ilang mata pa ang tumingin sakin bago ako makabalik ulit sa sasakyan.
"Kuya, sa unit po ni Ion." Sabi ko dito, tumango lang ulit ito.
Pagkarating ay agad kong linigpit ang mga damit at gamit ko na nandito sa unit ni Ion. Minadali ko na dahil ayaw kong maabutan pa niya.
"MC, paki sundo ako please."
Hindi na ito nagtanong at agad na pumunta sakin.
Alam kong nagtataka rin siya pero di siya nag tanong. Buong byahe pauwi ay tahimik kami.
Nagulat ang lahat sa bahay nung makita ang mga gamit ko. Nasa sala kaming lahat ngayon. Alam kong hinihintay lang nila akong mag kwento.
"I signed the contract for him. I chose to let him go." Nanghihina kong sabi.
Hinayaan ko ang luha kong umagos.
"I love him, god, I love him so much I chose to let go." I cried.
"Gusto lang naman namin mag mahalan eh, gusto lang namin ng payapang buhay. Pero bakit? Bakit ganito." Dagdag ko pa.
Hindi nila mahanap ang tamang sabihin. At wala rin namang salita ang makakapag pagaan ng loob ko.
Yumakap lang sila sakin. Hinayaan nila akong mag labas ng hinanakit at mag kwento.
"Universe why so cruel?" Bulong ko at tumingala pa.
"La union muna ako tutuloy. Susunod nalang siguro ako kay ate Emma sa New York."
"Ate, ma-mi-miss ka namin." Umiiyak na sabi ni tetay.
"I'll miss you guys too, pero ito ang kailangan ko ngayon. Ang makalimutan siya." Sabi ko.
Pinack ko halos lahat ng gamit ko. Nagtira lang ako ng kapiranggot kung sakaling kailanganin ko.
"Thank you, MC, ha? Babalik ko rin to." Sabi ko kay Mc ay binulsa ang susi ng kotse niya.
"Gamitin mo hanggat kailangan mo. Balik ka dito kapag gusto mo, ah? Welcome ka dito, Vice. Mahal ka namin." Naluluha nitong sabi at yumakap sakin.
"Mahal ko rin kayo." Tanging nasabi ko at yumakap rin sakanya pabalik.
~
Naging mabilis ang byahe ko pa la union. Naka off ang cellphone ko kaya di ko rin alam kung alam na ni Ion ang ginawa ko.
Pagkarating ay sinalubong agad ako ni ate Tina.
"Tuy." Sabi nito at tinulungan akong makapasok sa loob ng bahay.
Kwinento ko sakanilang lahat ang naging desisyon ko. Sinabi ko rin kay ate Emma na sasama akong pa New York sakanya.
"Are you sure, Vice?" Pang apat na beses na ata niyang tanong sakin yan.
"Kailangan ko lumayo, ate. Di ko ata kakayaning ikasal siya sa iba. Gusto ko rin ng bagong buhay." Pag amin ko.
"If that's what you want, then sige. Halika sa New York." Ngiting sabi ni ate at hinawakan ang kamay ko.
Hinayaan nila akong mag pahinga mag isa. Hindi ko muna liligpitin yung mga damit at gamit ko. Bukas nalang.
Miss na miss na kita, babe. Masakit na masakit rin to sakin pero ito ang tamang gawin. Ang palayain ka.
YOU ARE READING
My Beki Secretary | ViceIon
FanfictionYour typical Beki Secretary stories. A ViceIon Wattpad story wherein Vice is an unemployed 28 years old stunner and Ion is your nonchalant boss that doesn't give a fuck. Love triumph hate, love wins...but, we can't have it all, can't we?
