My Beki Secretary | ViceIon

40 | morning celebration

Vice pov.

30th

30 years na akong nagmamaganda sa mundong ibabaw.

"Good morning, baby, happy birthday!" Bati sakin ng gwapo kong katabi.

"Thank you." Ngiti kong sabi at sumiksik kili kili niya.

"Tayo na tayo, babe, lagot tayo kay Nanay, mag sisimba pa." Sabi niya sakin at hinagod ang likod ko.

"Wait, 5 minutes, cuddle muna."

Pinagbigyan niya naman ako.

Pero pag tapos ng 5 minutes at tumayo siya bigla.

"Kagulat ka!" Sigaw ko. Napabalikwas kasi ako!

"Hehehe! Gising na kasi." Sabi nito bago mag flying kiss at pumasok ng banyo.

"Sabay tayoooo!" Agad kong inayos ang kama at sumunod sakanya sa banyo.

~

Puro puri sakin si Ion sa banyo. 132 times niya atang nasabing maganda at sexy ako.

Hindi naman na ako mag rereklamo dahil na fi-feed ang praise kink ko. Charot!

"Ang ganda mo babe." Bulong niya sakin habang magkayakap kaming nakatutok sa shower.

133

"Ang swerte ko diyosa ang girlfriend ko."

134

"Tama na, benigno, mamaya naman, malapit na akong maniwalang maganda talaga ako." Biro ko sakanya.

Wala na kaming kung anong kababalghan na ginawa sa cr dahil ayaw naming ma late.

"Happy birthday, tuy!"

"Happy birthday, anak!"

"Happy birthday, tito."

Bati nila sakin pagbaba ko ng hagdan. Agad akong lumapit sakanila para yumakap.

"Thank you!"

Nag picture taking muna kami bago pumuntang simbahan.

Ang saya naming lahat tignan sa picture. Mas masaya pa dahil parehas kaming naka bestida ng ate, at walang kume-kwestiyon nun.

Ang sarap ng kalayaan. Ang sarap ng ganito.

"Sige na, Ion, ako na mag drive, kaya naman, pauwi ka nalang." Pilit ni ate Tina kay Ion.

Gusto kasi ni Ion na siya na ang mag drive.

Wala ng nagawa si Ion dahil umupo na ang ate sa driver's seat.

Habang nasa sasakyan ay di namin naiwasang mag kamustahan.

"Babalik ka pa ba ng New York, ate?" Tanong ko kay ate Emma.

"I have plans, but for now, not yet, I'm enjoying eh." Maarte nitong sabi.

Tuwang tuwa ako sa accent niya.

"Grabe sa accent, I love it, ate!" Sabi ko at nag snap pa.

"Gaga!" Sagot nito at inirapan pa ako.

"Malapit ka nang mawala sa kalendaryo, Tuy, wala kang balak mag pakasal?" Tanong ni Nanay.

"Ay, ano ka ba naman nay, nakakahiya naman na sa babae yan itatanong. Tanong mo sa nobyo ko, nay!" Malandi kong biro at nagtawanan naman sila.

"Wala pang same-sex marriage sa Pinas, Nay, it'll be futile if Vice and Ion will get married here." Kumento ni ate Emma.

"Nako, wala na kami pake ni Ion kung di ma recognize, basta nagmamahalan kami, ehe!" Sagot ko.

"If you say so." Bulong nito.

Pero totoo kasi! Wala na kaming pake pareho kung walang batas ang mag re-recognize sa relasyon namin, basta malinaw na mahal namin ang isa't isa.

Tahimik na ang
"Gusto mo na ba, babe?'' Bulong sakin ni Ion.

"Shh, sleep muna ako." Sagot ko at mariing pinikit ang  mata ko.

Naalala ko kung paano ako tratuhin ng tatay niya. Kapag nagpakasal kami mas lalong lala yun, tangina di na mawalan ng epal sa buhay ko.

30 minutes rin ang tinagal ng byahe namin.

Mabuti at maaga kami dahil naka kuha pa kami ng upuan, sa dulo lang pero at least meron pa rin.

~

Buong misa ay hawak kamay kami ni Ion. Ang sarap pala sa pakiramdam ng ganito, hehehe!

"Babe akyat tayo dun mamaya, please?" Sabi niya at tinuro pa ang akyatan papuntang taas.

"Bakit?" Takang tanong ko.

"Basta, babe."

"Baka bawal dun, may harang oh."

"Pwede yan, promise." Bulong niya at nanahimik na.

Ano kayang trip ng lalaking to.

Limang minuto bago matapos ang misa ay hinila niya ako paakyat.

"Dito tayo, babe!" Bungisngis na sabi niya at naglakad pa kami ng kaunti.

Nang makita ko ng buo ang view ay namangha ako.  Kitang kita mula dito ang mga taong nakaupo at nakikinig sa misa. Halos harap na rin kami ni Lord na naka pako sa krus.

Kakaloka!

"Woaah." Pagkamangha ko.

"Babe." Kuha niya sa atensyon ko.

"Oh?" Tanong ko.

"Alam kong masyado pang maaga pero," hinawakan niya ang kamay ko at inangat to.

"Jose Marie Viceral, pakiramdam ko ikaw na, at gusto kong maging ikaw na." Emosyonal niyang sabi.

Hindi ko alam ang ire-react ko. Alam kong dapat akong magsaya pero hindi mawala ang kaba at takot sa puso ko.

"Mahal ko, pwede mo ba akong samahan habang buhay?" Linabas niya ang singsing mula sa bulsa niya.

"I-ion." Nanginginig kong sambit ng pangalan niya.

"Tuy, will you marry me?" Deretso niyang tanong.

"Ye-yes..yes! I will marry you." Sagot ko at yumakap sakanya.

"I love you, babe." Bulong niya at mahigpit akong yinakap.

"I love you too." Sagot ko.

"Pero.." dagdag ko.

"Pero ano?" Takang tanong niya.

"Pwede bang wag muna nating sabihin sakanila, babe?" Utal utal kong pakiusap.

"Babe..bakit?" Tanong niya.

"Ma-masyado pang maaga para maging sigurado Ion. Satin muna, pwede ba?" Malambing kong tanong.

Nagsinungaling nanaman ako sayo, mahal ko.

Pero paano ko ba sasabihin sayo na imbis na purong saya at tuwa ang maramdaman ko ay may kaba at takot na nananaig sa puso ko.

"Ayos lang, mahal ko, basta ang mahalaga parehas nating alam na tayo talaga." Kita ko ang pait sa pagsabi niya.

Bago pa tuluyang matapos ang misa ay bumaba na rin kami agad pabalik sa upuan namin.

Nakita kong nakatingin si ate Emma sa singsing ko. Bago pa man niya mahuli ang mga mata ko ay umiwas na ako agad.

Wala munang pwedeng maka alam.

Natapos ang misa ng payapa. May ngiti sa labi naming lahat.

Salamat ho, Ama.