CHAPTER FIVE
Lucho
WAS HE THE GUY who hurt Audrey? Mahirap manghusga pero malakas ang kutob ko na may kinalaman ang lalaki na 'to sa nakaraan ni Audrey. Kusang lumabas sa bibig ko ang mga salitang ginamit para barahin siya. Kita ko kasi sa mga mata ni Audrey na may malaking parte ang lalaki na 'to sa buhay niya. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isipan ko at bigla ko na lang siya inakbayan. Our gazed met and locked for a minute. Naninibago ako na ganito ako ka-extra pagdating sa babae. Audrey is not a prospect and love is least of my priority. I already straighten my priority before I came back here today.
Hindi natuloy kanina ang paglilinis dahil may meeting ako na kailangan daluhan sa CPPI. Nakalimutan ko ang tungkol doon siguro dahil na rin sa kakaibang energy na alam kong galing kay Audrey. Hapon na ngayon at hindi ko sigurado kung ano ang ginagawa niya bago nag punta rito. Luckily, she was not busy when I arrived. But I couldn't get over to the fact that she have to shut the door close after opening it for a second.
Marami akong kailangan gawin at galit ako kapag naaksaya ang aking oras pero heto ako at siyang pasimuno pa sa pag-aaksaya. Hindi ito kasama sa plano pero natagpuan ko na lang sarili ko na nakikigulo sa kanilang dalawa.
"My identity was none of your business, buddy." I say to the man who called Audrey. Lumipat sa kamay ni Audrey ang hawak ko. Marahan ko siya hinila pabalik sa apartment niya na nililinis namin pareho. "You can now breathe, Aud." utos ko sa kanya na sinunod naman niya nang makapasok na kami.
"How do I look?" tanong niya sa akin.
"Hmm, you look okay to me,"
"I look okay, as in there's no dust on my face. And my hair! Does it look sticky? I haven't washed since yesterday."
Yikes. Is this the effect of being a writer?
Writer din ako pero may oras ako para maligo at magpahinga.
"You're fine, and besides, it's obvious that we're cleaning your apartment."
"Not a good reason! Baka ang pangit ko tapos nagkita kami. Lord, bakit po unexpected lagi?" Hindi ko maiwasang matawa na kinagulat ni Audrey. "What's so funny, sir? He's an ex but I think I still like him even if I'm the one who broke us apart."
I was right!
"So, he's the answer to my question earlier?"
"I don't know. Maybe?" Naiiling ako na nagpatuloy sa paglilinis hanggang sa matapos ko na ang isang side. Binalingan ko ang mga libro sa shelf at doon nakit ko ang libro ko na naipagpalit ni Audrey sa kanya ten years ago. I smiled and placed it back again to the shelf when I heard Audrey sighing. "Bibili po muna ako ng makakain sa natin sa labas, sir."
"I'll come with you,"
"Ho?"
Napakamot ako sa kilay ko. "Sasamahan na kita," I said, then I slightly hit her forehead. Pati utak niya kailangan din linisin na. "One more thing, can you quit saying 'po' at 'opo'? Thirty-three isn't that old, even if I have already been involved in two failed marriages."
Tama si Dr. Ancheta. Bata pa nga ako pero hindi ko pa rin kaya na magpa-biopsy at alamin kung anong klase ng tumor meron ang utak ko.
"Okay, Mr. Illustre." Damn! Why it hit different? Ako yata dapat ang maglinis ng utak ngayon.
"Lead the way, Ms. Habunal."
"Ah... oo pala. Sorry," aniya saka kinuha na ang bag sa likod ng pintuan at inaya na ako lumabas ulit sa kanyang apartment. "Wait, hindi pa ako nagsusuklay at naghihilamos!" Muli akong natawa kaya inirapan niya ako. Pinaraan ko siya para magawa niya ang nais gawin at pagkatapos ay muling lumabas. She really look fine to me. And beautiful, Lucho. She's beautiful. Nauna siya lumakad at sumusunod lang ako ngunit nang makita ko ang ex niyang may kausap na babae sa harap, agad ko siya inunahan saka hinarangan ang tingin. The audacity of this man. Hindi ko kailanman ginawa ito sa mga ex ko. "What's wrong?"
BINABASA MO ANG
The Write One To Love
RomancePaano ba malalaman kung siya na ang "the one"? For Audrey, wala siya ideya talaga. Kahit may sarili siyang mundo kapag nagsusulat, pulos kamalian pa rin ang napapasukan na relasyon. At kung siya ang tatanungin, ibabase lang rin niya ang lahat sa nab...