Τίποτε δεν ζωντανεύει το παρελθόν πιο αποτελεσματικά από μια μυρωδιά που έχει συσχετισθεί μ’ αυτό.
Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ
Ρωσοαμερικανός συγγραφέας (1899-1977)
𝕽 𝖍 𝖆 𝖊 𝖓 𝖆 𝕮 𝖆 𝖘 𝖘 𝖆 𝖓 𝖔
Πιέζω τα νύχια μου στο δέρμα της παλάμης μου όσο παρατηρώ καταβεβλημένη το τεράστιων διαστάσεων οικογενειακό κάδρο της οικογένειάς, Cassano. Ο πατέρας μου, Samael Cassano κρατάει στην αγκαλιά του, την μητέρα μου Malvolia, δίπλα τους στέκει ο παππούς μου Francesco, ο οποίος έχει ακουμπήσει στα γόνατα του εμένα και την Isabella.
Ο τότε ζωγράφος, τον οποίο προσέλαβε ο παππούς μου για το οικογενειακό μας κάδρο, εστίασε σε κάθε λεπτομέρεια, στο πράσινο του τοπίου και στο κυανό του ουρανού.
Τα δύο άλογα, χαρακτηριστικά στο άσπρο και στο μαύρο τρίχωμά τους, γέμιζε την εικόνα στην αριστερή μεριά του κάδρου.
Εκείνο το πρωινό θυμάμαι, πιο ευτυχισμένη από ποτέ, φόρεσα τα ρούχα της ιππασίας μου, έτρεξα έως τους στάβλους και εφόσον με βοήθησε ο επιστάτης να ανέβω πάνω στη σέλα του αλόγου μου, χάιδεψα τρυφερά το άσπρο τρίχωμα του. «Προσοχή, προσοχή! Αν σπάσεις το κεφάλι σου μετά θα χάσω το δικό μου» με προειδοποίησε καθώς κρατούσε σφιχτά στην λαβή του το λουρί.
«Καλύτερα να κοιτάξεις την αδερφή μου, όχι εμένα» τράβηξα το λουρί άτσαλα, και εκείνος ηττημένος με προσπέρασε πλησιάζοντας προς το μέρος της αδερφής μου.
Οι πύλες άνοιξαν, με τη μαύρη λιμουζίνα του παππού μου, Francesco Cassano να διαπερνάει το οδόστρωμα της έπαυλης. Σχεδόν τυφλωμένη απ' τη χαρά μου, κατέβηκα γρήγορα από το άλογο και αφού το τακτοποίησα με ταχύτατους ρυθμούς στους στάβλους, έτρεξα έως τη λιμουζίνα του. Ως συνήθως, κρατάει μια χάρτινη σακούλα μαζί του με τα πολυπόθητα ζαχαρωτά που τρώω εγω και η Isabella.
«Παππού!»
«Κοριτσάκια μου, πόσο μου λείψατε» ψέλλισε διακριτικά και του αφήσαμε συγχρόνως ένα τρυφερό φιλί στο ρυτιδιασμένο του πρόσωπο. «Άντε έλα..έλα. Να φάμε μεσημεριανό μαζί. Για αυτό δεν ήρθες;» για μια στιγμή κοκκάλωσε, αποσβολωμένος κούνησε καταφατικά το πρόσωπο του και αφού χαμογέλασε βεβιασμένα περάσαμε το κατώφλι της πόρτας.
YOU ARE READING
Monstrum
ActionΑίμα λέρωνε την Γη της Δυναστείας. Τυραννούσε γενιές ολόκληρες αυτός ο ανολοκλήρωτος πόλεμος Εξουσίας. Στον τόπο της υποδούλωσης και της εξουσίας, θα έκαιγε συθέμελα τον καθένα με πυρ και λάβα. Κανείς δε θα έμενε ατιμώρητος. Η Ρέινα Κασσάνο, ορκίσ...
