Αμαρτίαι Γονέων Παιδεύουσι Τέκνα

179 10 5
                                    

«Όταν κοιμόμαστε σε αυτόν τον κόσμο, είμαστε ξύπνιοι σε κάποιον άλλο»
Σαλβαδόρ Νταλί

★_★_★_★

ΡΈΙΝΑ

Μετέπειτα την επίθεση των Ρώσων στην δυναστεία, ένιωθα βρόμικη. Γδυθηκα αμέσως και αφότου έριξα μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη μπήκα απευθείας στην μπανιέρα. Σκέφτομαι ξανά και ξανά τα λόγια αυτού του άντρα, Τζιοβάνι Ρασκόλνικωφ..Τζιοβάνι Ρασκόλνικωφ. Πως είναι δυνατόν όσο ήμουν στην Ρωσία να μην είχα δει τον γιο του Δανιήλ, και τώρα ξαφνικά να εμφανίζεται;

Χαλάρωσα κάτω από την μυρωδιά του νέκταρ, βέβαια σχεδόν απηύδησα όταν η πόρτα του μπάνιου έτριξε. Αναστέναξα και βλασφίμησα κάτω από την ανάσα μου, ιδιωτικότητα δεν μπορούσα να βρω πουθενά σε αυτό το σπίτι και το χειρότερο είναι πως το να χαλαρώνω ακούγοντας τζαζ, είναι η μόνη διαφυγή μου.

«Χρειαζομαι και κάποια ιδιωτικότητα! ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ;» γέλασε με την φράση μου, και ως εκ τούτου έσυρε ένα σκαμπό που υπήρχε στην γωνία και κάθισε σταυρώνοντας τα χέρια του μπροστά από το στομάχι του.

«Και τώρα τι; Μήπως θα παίξουμε τα αγαλματάκια ακούνητα, αγέλαστα;»

«Εσύ μόνη σου νευριάζεις πάντως» κούνησε τους ώμους του ουδέτερα γερνώντας το κορμί του προς τον τοίχο. Φορούσε μια μαύρη μπλούζα μακό με μια εξίσου βερμούδα. «Θες μήπως να μου πεις γιατί νευρίασες;»

«Θελω να ηρεμήσω και δεν με αφήνεις ρε Κρίστιαν. Και επίσης, τι ήταν όλο αυτό; Οργάνωσες έναν ολόκληρο στρατό έτσι στα ξαφνικά, μου κρύβεις κάτι;»

«Όπως εσύ έχεις τα μυστικά σου, έτσι και εγώ έχω τα δικά μου μυστικά»

«Α.. ώστε έτσι» δάγκωσα το εσωτερικό από το μάγουλο μου, εγδερνα νευρικά με τα νύχια μου το δέρμα μου έχοντας ηχώ για ακόμα μια φορά το γέλιο του.

«Δουλεύω για την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Έχω εδώ και δύο χρόνια που προσπαθώ να δώσω ένα τέλος στην υπόθεση με τους Ρώσους. Μη πιστεύεις πως ότι κι αν κάνω, το κάνω απερίσκεπτα. Υπηρέτησα στην Κωνσταντινούπολη σε τόσους στρατιώτες και διοικητές.»

«Όπα..όπα. Είσαι κατάσκοπος;»

«Ας πούμε όπως εσύ μπήκες στους Μπράτβα για να βρεις τον δολοφόνο της αδερφής σου, έτσι και εγώ είμαι σε αποστολή. Παραμένω ο ίδιος.»

«Και πως κατέληξες-»

«Ένας μαφιόζος; Δεν ήταν στα σχέδια μου. Όμως αφού όπως ξέρεις η οικογένεια μου ήταν ήδη μπλεγμένη με αυτές τις δουλειές, το εκμεταλλεύτηκα» ξεροκατάπια, ξάφνου ένιωσα τα δάχτυλα μου να μουδιάζουν.

MonstrumМесто, где живут истории. Откройте их для себя