17: in het geheim vertrekken...

142 3 2
                                    

Het is 4:30 de wekker op Koen zijn telefoon is afgegaan. We moeten ons klaarmaken voor onze vlucht. Misschien denk je nu wel, "huh gaan jullie nu al weg? Jullie waren er pas net een paar dagen." Maar ja, we gaan weer naar huis. Alleen Koen en ik gaan naar huis, en de rest weet er niet eens van. Koen heeft hier erge slaapproblemen hij slaapt super slecht en daardoor heeft hij overdag nergens zin in en heeft hij het eigenlijk te warm of iets leuks te gaan doen. En ik? Ik wil gewoon dat Koen zich goed voel en ik me veilig voel. Jaa veilig voel. Dat Milo pijp gedoe heeft me behoorlijk veel pijn gedaan, niet fysiek maar mentaal. Ik voel me niet veilig hier want ben in een ander land, en als Milo iets doet kan ik nergens heen want we hebben hier alleen dit huisje.

Alles kort samengevat, Koen is niet lekker en ik voel me niet veilig. Dus Koen en ik hebben zonder dat de rest het weet een vlucht terug naar huis geboekt en alles stilletjes en stiekem ingepakt gisteravond. Ik wou al heeeeeel lang echt heeeeel graag naar Spanje maar denk dat ik het leuker gevonden het met alleen de meiden of alleen met Koen.

Nou goed genoeg gelul we moeten ons stilletjes klaarmaken. We zijn expres heel vroeg opgestaan om nog even heerlijk rustig te kunnen douche. Ik kleed me om en ga onder de douche staan, snel daarna komt Koen er ook bij staan. "Heb je beetje zin in om weer thuis te zijn schat?l" vraag ik aan Koen. Z'n gezichtsuitdrukking toont dat hij twijfelt. Twijfelt? Hij voelt zich niet lekker en doet hier eigenlijk helemaal niks behalve binnen liggen op bed, of op de bank. "Kijk Julia ik vind zelf heel erg fijn om weer thuis te zijn, maar vind het zielig voor jou. Jij wou zo graag naar Spanje en door mij moet je na nog geen 5 dagen alweer naar huis. Ik geef hem een knuffel en leg hem uit dat ik ook graag naar huis wou. Gelukkig voelt ie zich daardoor gelijk minder schuldig.

Als Koen en ik klaar zijn gaan we samen afdrogen en omkleden. Daarna gaan we naar beneden ontbijten, wat niet heel slim is want ik krijg heel vroeg helemaal niks door m'n keel heen eigenlijk maar heb heb toch iets gegeten. Voel me nu wel misselijk maar dat maakt niet uit. Het is nu alweer 6:13. Koen en ik hebben de koffers van boven stilletjes gepakt en ik heb een taxi gebeld. We leggen de sleutel op het aanrecht wanneer we de taxi voor ons huis stil zien staan. We sluiten de deur, doen onze koffers in de kofferbak van de taxi, en zo rijden we naar het vliegveld. Terug naar huis. Eindelijk.

Bij het vliegveld betaald Koen de taxi en haalt de koffers uit de kofferbak. We lopen richting de ingang. "Weet je het zeker schatje? We kunnen nu nog terug" vraagt Koen. Ik schud mijn hoofd en loop naar binnen toe en Koen volgt mij. Nadat we de koffer check enzovoort hebben gehad moesten we nog even wachten, maar dan na een kwartier/ 30 minuutjes zaten we in het vliegtuig. Koen was al gelijk in slaap gevallen met z'n hoofd op mijn schouder. Wat is hij toch ook schattig hé. Ik hou echt van deze jongen, en ik zal alles voor hem doen, zodat hij een gelukkig leven leeft.

Als we zijn geland en onze koffers hebben realiseren we ons dat we zijn met auto van Milo en auto van Koen hierheen gereden, maar dat betekend dat als ze terug komen 2 mensen niet meer in de auto zullen passen. Koen zegt dat we dat probleem dan wel oplossen. Mee eens. We rijden eerst naar mijn appartement omdat ik mijn spullen daar neerleg, en schone kleding mee neem naar casa del huts. Wanneer we mijn appartement binnenlopen zie ik een brief op de grond die door de brievenbus is gegooid.


Geachte Julia Tuinman,

U bent laatste tijd zowat niet thuis hebben we gemerkt, u betaalt altijd uw huur te laat. Dus daardoor deze brief.

Wij willen u vragen om of te verhuizen, of optijd te betalen en vaker thuis te zijn.

Dit is misschien een rare vraag maar er zijn mensen die nu een appartement nodig hebben of heel graag willen. En u neemt plaats in terwijl u eigenlijk nooit thuis bent.

Laat alstublieft iets van uzelf horen.

Met vriendelijke groet,

Het gebouw eigenaar, Gert.


Kutzooi! Koen en ik besloten hier een nachtje te slapen zodat ik alle vieze was kan wassen en alles weer kan uitpakken. Ohja en om een brief terug te schrijven. Koen zegt dat ik wel in Casa del Huts mag komen. De jongens zijn van plan binnenkort namelijk hun huis te verkopen en een huis voor zichzelf te kopen. Koen zegt dat ik die laatste 3 maanden wel dan in Casa del Huts mag wonen en als dat voorbij is bij Koen zijn eigen huis. Ik zeg natuurlijk ja gelukkiger kan ik niet zijn namelijk. Samenwonen met je liefde is het beste gevoel dat er is. Dat is het moment dat je ook echt een gezinnetje kan beginnen, dat is wat ik echt heeeeeel graag wil. M'n eigen kindjes.

Ik kijk op m'n telefoon ik heb 2 berichtjes. 1 van Raoul en 1 van Jessy. Beide vragen ze waar we zijn en waar onze spullen zijn. Ik reageer op beide met hetzelfde bericht.

Hey! Nou Koen en ik zijn weer in Nederland. Koen voelde zich niet goed en tussen mij en Milo was veel gebeurd waardoor ik me niet veilig voel, maar dat wisten jullie al. Als Milo vraagt waarom we weg zijn, wil ik dat jullie zeggen dat Koen zich echt niet lekker voelde. En niks over mij. Kunnen jullie dat alsjeblieft voor mij doen? Dikke kus Koen en Julia.

Toch voel ik me wel schuldig, weg gaan zonder iets te vertellen. Door ons maakte hun zich zorgen. Vast niet alleen hun 2. Is gewoon een bericht dat uit meerdere mensen komt maar door 2 mensen maar is gestuurd. Bij Jessy is het vast Rob en Jessy zelf die zich zorgen maakt, en bij Raoul vast hijzelf en een Matthy ofzo. Ach joh boeie. Ik leg mijn telefoon weg en begin mijn tas uit Te pakken.


Heyy! Nieuw deeltje. Mijn toetsweek is echt heel goed gelukt trouwens bij elk vak enen voldoende! En dan nu bijna vakantie alleen vrijdag nog afsluit van het schooljaar en dan vakantie! Hoop dat dit deel een beetje leuk is en tot het volgende deel.

Xx mij❤️❤️

Koen HaAl DaT wEg!!... ~BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu