Platonik

Bölüm 31

Yurdun önünde arabasından inmiş sevgilisini sinemaya gitmek için bekliyordu Minho. Kapıdan çıkınca büyülenmeyi değil.

Dudağına hafif bir parlatıcı sürmüştü. Gözlerini daha etkileyici gösterecek kahverengi ağırlıklı hafif bir makyaj yapmıştı. Saçları hafif dalgalı duruyordu. Ceketi omzundan hafifçe sıyrılarak kolsuz tişörtünden omuz civarındaki kaslarını gösteriyordu.

Minho ağzı açık bakmaktan başka bir sey yapamıyordu. Yere çivilenmiş gibi durdu Hyunjin karşısındayken.

" Çok... Mükemmelsin."

" Ha?"

" Seni hak edecek ne yaptım?" dedi yine dalmış bakışlarıyla. Hyunjin yanağına bir öpücük kondurdu:

" Aynısını her gece düşünüyorum. Şimdi sinemamıza gidelim."

Hyunjin arabaya yönelmişken Minho hareket etmiyordu:

" Hadisene!"

" Hyunjin... Çok mükemmelsin."

" Sevgilim, öyle olduğunu düşünmesem de teşekkür ederim ama gelir misin artık arabaya?"

" Ah, tabi ,tamam."

Minho arabaya binince tekrar Hyunjin'e baktı. Bu görüntüyü zihnine kazımak ister gibiydi. Hyunjin fark etti kemerini takarken başını eğerek konuştu:

" Teşekkür ederim."

Minho kontağı çevirdi:

" Ne için?"

" Beni böyle güzel sevdiğin için."

Filmi olabildiğince normal izlediler. Komik sahnelerde birbirlerine dönüp ne tepki verdiklerini kontrol ediyorlardı, acıklı sahnelerde bakışlari kesişmese de mutlaka birbirlerine bakıyorlardı. Seviyorlardı birbirlerini.

Sinemadan çıkınca konuştu Minho:

" Hyunjin annemle tanışmak ister misin?"

" Annenle zaten tanışıyorum Minho."

" Öyle değil, sevgilim olarak."

" Ha şey ben..."

" Lütfen, kabul edecektir zaten."

" A tamam o zaman yani... Sorun olmaz herhalde."

" Ona götürebileceğim daha mükemmel bir insan var olmadı emin ol."

" Minho iki üç yıla kalmadan evlenecekmişiz gibi konusuyorsun."

" Deneriz. Benimle evlenmez misin?"

" Seninle dünyanın sonuna bile gelirim saçmalama."

Minho güldü. Hyunjin'in elini eline alıp öptü.

" Seni seviyorum."

" Ben de seni."