•GENIUS• - Rinsagi

8.

Rin:
amacın ne?

Neden yaptın? Onlara karşı gücümüz olmadığını mı sanıyorsun?

Tek başına karar verip hepimizi sattın

Sana yazıyorum çünkü aramızdaki bağı bu konuşma ile tamamen koparıyorum

Ne benimle ne de takımımdakilerle konuşmayı aklından bile geçirme

Madem bizden vazgeçtin, ona göre davran

Sırrın sikimde bile olmadığı için kimseye söylemeyeceğim, sende aynısını yaparsan iyi olur senin için

Bedeni ısınıp, duvarların üstüne geldiğini hissettiğinde bir kez daha pişman olmuştu. Rin'in yazdıklarını unutabilirmiydi bilmiyordu. Ne yazacağını bilmez bir şekilde belki gözleri yanlış görmüştür diye dönüp dönüp mesajları tekrar okuyordu. Telefon elinden çekilip alındığında ağır ağır kafasını kaldırıp kendisine tepeden bakan Kaiser'e yüzündeki kızgın ifadeyi sundu

"Geri ver"
"Telefona bakınca bir haller oldu sana, bende bakayım"
"Geri ver dedim!"

Elini telefona götürmüş fakat boşluğu yakalayınca yataktan kalkmıştı

"Ne seni bu kadar kızdıran?"
"Seni ilgilendirmez! Geri ver telefonumu!"

Kaiser boşta ki eliyle Isagi'nin bileğini yakalayıp, diğer elindeki telefona çevirmişti bakışlarını

"Vay be. Rin siktir etmiş seni"

Odada ki gülme sesleri Isagi'nin sabrının ve dayanıklılığının sonuydu. Kalp çarpıntısını tüm bedeninde hissettiğinde nefesinin de kesildiği farketmesi çok zaman almamıştı

"Ver şunu!"

Yüzüne vurur gibi yapıp dizini karnına geçirince Kaiser'in iniltisi şu an keyfini yerine getirecek tek şeydi.

Telefonunu alıp hızla odadan ayrıldı. Yüzündeki sırıtmaya engel olamaması eliyle ağzını kapatmasına neden olmuştu

"Aptallar"

Aklına Rin'in mesajları gelince telefonu hızlıca açıp ekranda Rinden gelen yeni bildirimler olduğunu gördü ve kalbi yine yerinden çıkacak gibi atmaya başladı

Rin:
Ne o?
Bahane bulamadın mı?
Cesaretin yetmedi mi cevap yazmaya?

:İsagi

Rin buluşalım

Her zamanki yerde

Rin:
Git uyu belki rüyanda falan görürsün
Belkide yeni kâbusların olurum ha Isagi?
Kabuslarının içinde boğulup uyandığında beni hatırlayacak olman iğrenç
Sana yardım edip, zor zamanında yanında olduğum için kendimden tiksiniyorum

Isagi:

Rin ben herşey için özür dilerim

Rin:
Istemiyorum senin boktan, samimiyetsiz özrünü
Eğer bana iyilik yapmak istiyorsan ve
Yaptıklarından gerçekten pişmansan
O zaman karşıma çıkma
Siktir git hayatımdan

Rin'in son görülmesi kaybolup profili boş kalınca Isagi engellendiğini anlamıştı. Bu kadar ağır olacağını, bu kadar acımasızca sonlanacağını tahmin bile etmemişti. Boş koridorun ortasında yapayalnız kalmıştı. Kelimenin tam anlamıyla yanlız. O odaya tekrar dönmek istemiyordu. O iğrenç gülüşler, iğrenç bakışlar insanı hayattan, kendisinden koparan türdendi.