•GENIUS• - Rinsagi

22

"Rin. Kaiser hala bir şey yapmıyor ve bu çok şüpheli"
"Yapabileceğimiz tek şey dikkatli bir şekilde beklemek"
"Yarın final turu başlıyor"
"Evet"
"Ayrıca şu kurucu"
"Görünce yüzüne tüküreceğim"
"Yarışmadan atılırsan seni ilk gördüğüm yerde gebertirim İtoshi"
"Sen kendini koru"

.........................................

"Herkes burada olduğuna göre final turunu başlatıyorum"

Alkış sesleri salonu doldururken yarışmacılarda bu alkışlara eşlik ettiler.

"Ondan önce bu büyük,ihtişamli tesisin kurucusunu davet etmek istiyorum"

__

Anlamıştı İsagi. Her şeyin bir oyun olduğunu, neden babasının şu an okuduğu okula yakın ev tuttuğunu, neden bu yarışmanın var olduğunu, neden burada olduğunu. Her şeyi

_

"Yoichi bana bak!"

Rin Isagi'nin omuzlarından tutup silkelerken o bakışlarını sahneden hiç ayıramamıştı.

"Bana bak dedim!"

Salonda olan insanlar orayı terketmeye başlayınca Rin birşeylerin ters gittiğini anlamıştı.

"Neler oluyor?!"

"Sessizlik"

Bakışlar sahneye döndüğünde İsagi bir kaç adım geri gitmişti

"Benim canım oğlumda buradaymış"

Herkesin özellikle de Rin'in gözleri sonuna kadar açılmıştı.

Kendini toparlayıp Isagi'nin yanında olması gerektiğinin farkındaydı

"Yoichi bana bak! Sakin ol. Herşey yolunda tamam mı?"

"Lafı çok dolandırmayacağım. Görünüşe göre kimse bir şey bilmiyor. Şu yeşil gözlü çocuk dışında"

"AMACIN NE?!"

Titreyen sesi ve elleri ona buradan kaçıp uzaklaşmasını emrediyor gibiydi

"Doğru tahmin etmişim. Bahsetmedin. O zaman final turundan önce biraz hikaye dinleyelim çocuklar ne dersiniz?"

"SUS!"

"Kitabın ismi de 'mükemmellikten doğan yetersizlik'. Bu salonda 4 kişi dışında bunu kimse bilmiyor. Bende dedim ki herkes bu hikayeyi bilsin"

"4 kişi mi?"

"Beni hesaba katmadığınızı tahmin etmiştim"

"Demek bu yüzden biliyordun her şeyi Kaiser"

"Tabi ki biliyordum Rin"

"Başlayalım mı hikayemize? Baş rol hazır mı?"

"KES SESİNİ! TEK KELİME BİLE ETMEYECEKSİN!"

"Babanla konuşma şeklin hiç hoş değil oğlum"

Sahneye doğru gidecekken Rin tarafından durdurulup geri itilmişti İsagi

"APTAL MİSİN?! GERİ DUR"
"RİN ÇEKİL ÖNÜMDEN"
"Olduğun yerde kal!"
"RİN SANA-"
"BENDE OLDUĞUN YERDE KAL DEDİM"

"Harika gerçekten. Oğluma benden sonra söz geçiren ilk kişisin. Tebrik ederim İtoshi Rin-kun. Artık hikayeye başlamak istiyorum"

"Ne istiyorsun benden?! Anlatınca eline ne geçecek?!"

"Yapmaman gereken çok hata yaptın. Bunun bedeli olarak düşün. Özellikle şu arkadaş edinme meselen. Bir arkadaşa ihtiyacın olmadığını defalarca kez söylemiştim sana. Şimdi şu yanındakiler senin bir arkadaşını öldürdüğünü duyduklarında yanında kalmayacaklar gerçi"