"Abi?!"
"Yarışma bitti. Bir haber vermiyorsun,bi ara bir sor"
"Ş-şey ben unutmuşum"
"Unutursun tabi"Sae ayakabbılarını çıkarmaya yeltenirken Rinin eli ayağı bir birine dolanmıştı
"A-abi sen şimdi eve git. Ben zaten duşa gireceğim. Gelirim senin evine birlikte bir yerlere gideriz"
"Birde eve mi gidicem. Burada oturup beklerim"
"A-ama. Neyse. Tamam. Ama odama girmek yok. Biliyorsun ben rahat olamıyorum biri olunca"
"Tamam tamam"Yuki koridorda belirirken Sae ayakkabılarını çıkarmış ve ona doğru giderek beyaz tüylerini okşamıştı. Rinse alnına vurup dudaklarını ısırmıştı.
Bir hışımla anahtarlıktaki anahtarı alıp odaya girmiş ve abisini kedisiyle birlikte salonda bırakmıştı.
"Aç kapıyı"
İsagi kapıyı açıp meraklı bakışlarla Rine bakarken Rin hızlıca içeri girip suyu açmış ve İsagiyi daha da meraklandırmıştı
"Ya ne yapıyorsun? Bir şey söylesenee"
Elinde ki anahtarı İsaginin eline tıkıştırıp dolabında bulduğu kiyafetleri yatağın üstüne fırlatmıştı
"YA ARTIK ANL-"
"Bağırma"Eliyle ağzını kapatmış ve derin nefes almıştı
"Abim geldi. Evden çıkarmak için onunla bir yerlere gitmeyi teklif ettim. O da kabul etti. Duş alma bahanesini buldum. 10 15 dakikaya çıkacağım evden. Anahtarları da verdim. İstersen gidersin. İstersen kalırsın. Keyfin bilir. Çok geç kalmam en fazla 2 saate gelirim. Tamam mı?"
"Tamam"
Rin üstünü giyinmeye başlayınca İsagi arkasını dönmüştü gözleri büyürken
"Utandın mı sen?"
"Önümde öyle soyununca ne yapmamı bekliyordun??"
"A a"İsaginin arkasına geçip kollarını küçük bedene sarınca İsagi irkilmiş ve nefesinin tamamen kesildiğini hissetmişti
"Peki böyle yaparsam ne olur?"
"Aptal. Abin bekliyor"
"Haklısın. Ama bu burada bitti anlamına gelmez"Rin üstünü giyip İsagi'nin alnından öpmüş ve abisiyle birlikte evden çıkmıştı.
İsagi etrafı kontrol ettikten sonra odadan çıkmış ve üstüne koşan Yukiyi kucağına alarak oturmuştu
"Bu kadar şirin olmayı Rinden mi öğrendin?"
Bir süre telefonda bir şeyler izledikten sonra karşısına çıkan haberle sevinmiş ve rahatlamıştı. Başına gelen olaylar yüzünden o yarışmaya niye gittiğini de unutmuştu. Kazanan takımın okuduğu okulun sıralaması yükselecekti. Öyle de olmuştu. Haber siteleri okulun 3. sıraya yerleşmesini konuşuyordu. Gurur verici aynı zamanda o anları hatırlatan bir haberdi bu. Bir süre bu haberlerle oyalandıktan sonra gözleri yukarıda ki bildirim işaretine kaymış ve gülümsemişti
Rin
Sıkılıyorum. Keşke yanında olsaydımİsagi
Sana ne demiştim ben?
Abinin kıymetini bilRin mesaja görüldü atdıktan bir kaç dakika sonra tekrar yazmıştı
Rin
Yarım saate geliyorumGerçektende tam yarım saat sonra kapı çalmıştı ve İsagi kapıyı açar açmaz kendisine sımsıkı sarılan bedene kısa sürelik bir duraksamanın ardından karşılık vermişti
"Rin noldu? Bir şey mi oldu? Kavga mı ettiniz?"
"Hayır. Sadece seni özledim"
"Bende seni"
"Aksine güzeldi. Abimle vakit geçirmek"
"Sevindim senin adına"Dudaklarini sıcacık boyuna değdirip öpmüş ve İsaginin huylanmasına neden olmuştu.
"Rin.."
"Hmm?"
"Kapıdayız"
"Haklısın"Sürekli izlediği ve doyumsuzca arzuladığı dudaklara kendi dudaklarını bastırmış ve hiç ayrılmadan kapıyı kapatarak montunu çıkarıp yere atmıştı.
İsagi nefessiz kaldığını hissedince dudaklarını ayırıp Rininde sakinleşmesi adına yanaklarını okşamıştı
"Sana bir şeyler olmuş Rin"
Rin İsaginin koyu mavi gözlerinde kaybolmadan önce elinden tutup koltuğa oturmuştu. Hissettiklerini rahatça söyleyebileceğini bildiği için çekinmiyordu. Ama bunun hassas konu olduğunu da biliyordu. Yine de İsagininde bilmesini istiyordu. Bu isteği işleri daha da zorlaştırıyor ve Rin'in iki kelimeyi bir araya getirip cümle kurmasına engel oluyor
"Bana hep abinle iyi anlaş diyorsun"
"Galiba seni fazla zorladım. Haklısın"
"Yok hayır ondan değil. Bana bunu söyleme nedenin beni her defasında sana çekiyor. Sana daha yakın olmak,kötü anılarını unutturmak, seni hep gülümseyen görmek istiyorum. Abi yokluğunu iyi anladığın için zamanı gelince benim pişman olmamı istemiyorsun. Bense senin pişmanlıklarını unutturmak istiyorum"
"Rin..."Pembemsi ve kurumuş dudaklara kapanmıştı Rin. Önce yavaş yavaş dudaklarını oynatırken İsagiden karşılık beklercesine hızlanmıştı. Aldığı karşılık öpücüklerin arasından gülümsemesine neden olmuştu.
"İstemiyorsan söylemen yeterli"
Demiş ve tekrar arzuladığı dudaklarla buluşturmuştu dudaklarını. İsaginin belini kavrayıp kucağına almış ve yatak odasına geçip yavaşça yatağa bırakmıştı. Ardı arası kesilmeyen öpücükler, değil odada tüm evde yankılanıyordu. Rin elini cayır cayır yanan bedende gezdirip İsaginin boynuna yönelmişti. İz bırakmaktan hiç çekinmediğini belli eden ısırmaları İsaginin hafiften inlemesine neden olmuştu. Rin alt tarafında ki şişliği hissediyordu fakat hızlı geçişlerle İsagiyi tedirgin etmek istemiyordu.
Boynundan ayrılıp bıraktığı izlere gülümseyerek bakarken İsagi homurdanmıştı
"Ben bu izlerle nasıl dışarı çıkacağım"
"Bal gibi de çıkacaksın"
"Söylemesi kolay tabi"
"Yoichi. Bunu gerçekten istiyor musun? İstemiyorsan durabiliriz"
"Seninle olduğum sürece sorun değil"Kısa biliyorum🫠
(iki haftadır bölüm atmıyormuşum)
Fakat kendimi 18+ yazmaya hazır hissetmedim bu bölümde. Gelecek bölüm direkt böyle başlayacak. Beklemede kalın. Seviyorum sizleri💝🫶🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•GENIUS• - Rinsagi
Fiksi UmumSᴇɴɪ sᴇᴠᴍᴇᴋʟᴇ ɴᴇғᴇs ᴀʟᴍᴀᴋ ᴀʀᴀsıɴᴅᴀ sᴇᴄ̧ɪᴍ ʏᴀᴘᴀʙɪʟsᴇʏᴅɪᴍ﹐ sᴇɴɪ sᴇᴠᴅɪɢ̆ɪᴍɪ sᴏ̈ʏʟᴇʏᴇᴄᴇᴋ sᴏɴ ɴᴇғᴇsɪᴍɪ sᴇᴄ̧ᴇʀᴅɪᴍ. Çünkü Rᥙhᥙᥒᥙᥒ rᥙhᥙmᥲ dokᥙᥒmᥙşᥣᥙğᥙ vᥲr...