•GENIUS• - Rinsagi

24

Basit bir şey değildi az önce ki olay. Ama abartamıyorlardıda. Onların açısından abartılacak bir yanı kalmamıştı. Bu kadar şey yaşadıktan sonra....

Rin zaten kabullendiği duyguları gösterdiği için huzurlu, İsagi ise keşfetmediği ama hep var olan yeni hislerin verdiği mutlulukla zemine bakakalmıştı.

"Gidelim mi?"
"Evet"

Kızarmış ve cayır cayır yanan yanaklarını soğutmak adına Rinin kör noktasında saklanıp soğuk ellerini yanaklarına bastırmıştı.

"Ben yukarı katlara bakayım sen de aşağı"
"Olmaz"
"Niye?"
"Yalnız gitme"
"Ama zaman kaybediyoruz"
"Seni şu an ki ortamda yalnız bırakamam"
"Rin bende bir erkeğim hatırlarsan"
"Sende sana neler yaptıklarını hatırlasan"
"Ben kendim izin vermiştim ona. Güven bana. Arkadaşlarımızın iyiliği ve takımın galibiyeti için yapmamız gerek"
"O zaman telefonda konuşarak arayacağız. Sesini duyacağım"
"Tamam tamam. Öyle olsun"

İsagi merdivenle yukarıya kalkarken Rini aramış ve işlerine telefonu bir saniye bile kapatmadan devam etmişlerdi.

3 saatlik bir aramanın ardından bir şey elde edemeyince İsagi bikkınlıkla nefes verip kendisini girişteki koltuklara bıraktı

"Rin ya anahtarı kırmızı takım bulduysa......Rin?"
".....Ya da anahtar hiç yoksa"
"...... o kadar da değildir herhalde"
"O kadardır"
"Niye hiç aklımıza gelmedi?"
"Gerçi kırmızı takım bulunca bunu söyleyeceklerinin de garantisi yok. Belki de kırmızı takım çoktan buldu ve bizim haberimiz yok"

"Babam zeki olduğu kadar üşengeçtir. Zora kaçmaz. Anahtar eğer varsa ve hala bulunmadıysa göz önünde bir yerde olmalı. Bizim ihtimal bile vermeyeceğimiz bir yerde"
"Her yeri aradık"
"Bir yer dışında"
"....bekle bir saniye"
"Konferans salonu?!"
"Oraya doğru gidiyorum gel"

Asansörden inince konferans salonunun önünde İsagi'yi gören Rin hızlıca yanına gitmişti. Kapıyı her an açmaya hazır olan İsagi'nin eline sıkıştırdığı bıçağa bakakalmıştı İsagi

"Ne bu?"
"Kendini koruman için"

Bıçağı arka cebine sıkıştırıp kapı kolunu yavaşça indirmişti. Tahmin ettikleri gibi kapalıydı. İkiside aynı anda geriye bir kaç adım atıp hızlıca omuzlarıyla kapıya vurmuş ve açılmasını sağlamışlardı. Fakat manzara karşılaşmak isteyecekleri son şey bile değildi...

"Demek ilk gelen sizlersiniz"
"Sen....ne yaptın onlara?!"
"Yarışmadayız"

Gözleri salonun ortasında ki masanın üzerinde olan anahtara ilişmişti. Ama şu an umursadıkları tek şey arkadaşlarıydı. Kolları ve ayakları iple bağlanmış bir halde yerde duruyorlardı.

Rin Anahtarı almak için öne atılan İsagi'yi kolunda tutmuş ve birlikte gitmeleri adına kendisi yönlendirmişti. Anahtarı gözlerini etraftan hiç ayırmadan almış ve havaya kaldırmıştı İsagi

"Tamam. Bir arkadaşınızı seçebilirsiniz"

"Hangisi?"
"Hepsi farklı şeyler biliyor olabilirler"
"Bachiranın her şeye şahit olma ihtimali daha yüksek"
"O zaman..."

"Bachira"

Görevliler tarafından Bachira serbest kalmış ve Shidou ve Nagi'ye kısa bir bakış atıp Rin ve Isagi'nin yanına gitmişti.

İkisi Bachira'nın yüzüne meraklı bakışlarla bakarken Bachira derin nefes alıp sıkıca kapattığı gözlerini açmıştı

"Oyun bitti"

Bir birilerine kısa bakış atan ikili Bachira'nın olayı daha geniş anlatmasını beklerken tüm bedenlerinin titrediğini farkedememişlerdi.

"Yarışma bitti"
"Ne demek bitti"
"Yarışma anahtarı bulmak adına konferans salonuna ilk gelen takımın hangisi olacağı üzerineydi"
"Ne?"