•GENIUS• - Rinsagi

29.(1. Yan hikaye)

"Rin bunun iyi bir fikir olduğundan emin misin?"
"Ne fark eder? Her türlü söyleyeceğim"
"Off korkuyorum"
"Korkma be güzelim. Ailem o kadar da sert değil"
"Ya orada saçma sapan bir şey yaparsam ya da söylersem"
"Yapmazsın canım niye yapasın?"
"Ne giyeyim yarın? Takım mı giysem? Yoksa rahat bir şeyler daha mı hoş durur?"

Pervasızca dolabını yatağa boşaltırken Rin arkasından sarılmış ve boynuna ıslak bir öpücük bırakmıştı
"Sana nasıl rahat olacaksa öyle giyin"

...........
"Seni ailemle tanıştıracağım"
"NE?!"
İçtiği çay boğazına takılıp öksürmesine neden olunca Rin hızlıca belini patpatlamış ve gülmüştü

"Neden bu kadar şaşırdın?"
"A-ama biz. İki erkek-"
"Benim kararlarıma ailem saygı duymayacaksa öyle bir aileye ihtiyacım yok"
"Rin acaba biraz daha mı beklesek?"
"Yoichi. Bak. Ben ilişkimizi gizli saklı yaşamak istemiyorum. Ailemin cevabı, tepkisi sana olan sevgimden öteye geçemez"
"A-abin biliyor mu?"
"En başından. Hatta ben bile farkedememişken. Aslında o ailemle yaşamıyor ama evdekiler onun sözüne önem veriyor. Bizi desteklemesi için onu da çağıracağım"

Rin'in ani kararı Yoichi'yi oldukça şaşkınlığa uğratmıştı. Nutku tutulmuş gibiydi. Tüm gün düşünceli bir şekilde geziniyordu ortalıkta.

"Hayatım ne yapıyorsun?"
"Hm?"

Mutfakta tavayı tahta kaşıkla karıştırıyordu Yoichi

"Ne yapıyorum?"
"Ne karıştırıyorsun sen?"
"Yemek ısıtıyorum"
"Hmm demek yemek ısıtıyorsun"
"Rin niye öyle konuşuyorsun?"
"Yemeğin ısınması için ocağı yakman gerekiyor biliyorsun değil mi?"

Hızlıca tavayı kaldırıp bakınca yüzünü buruşturup eliyle alnına vurmuştu.

"Offf yaa"
"Nasıl unuttun yakmayı? Tüm gün bir farklıydın. Bir yerin mi acıyor?"
"Yok"
"E ne oldu o zaman?"
"Ya. Ben. Korkuyorum. Ya ailen-"

Dudaklarına değen sıcaklık irkilmesine neden olurken hemen kendisi de karşılık vermişdi narin öpücüklere.

"Rin beni bu şekilde rahatlatmaya çalıştığının farkındayım"
"Bak böyle yaptığın için oraya gidince de gergin olacaksın. Sakinleş"
"Çalışırım"

...........
"Rin ben gidiyorum ya. Yok yapamayacağım"
"Ya dur nereye gidiyorsun. Şşt buraya gel"
"Rin bak ben gerçekten-"
"Beni seviyor musun?"
"O nasıl soru? Tabiki seviyorum. Sende biliyorsun"
"O zaman sevgimize sahip çıkacağız"

Rin aile evinin kapısını tıklatırken Yoichi kendisini şuracıkta bayılacakmış gibi hissediyordu. Sıkı sıkı tuttuğu bukete bakakalmıştı. Kapı açılınca kalp atışı katbekat artmıştı

Kapıyı kısa saçlı oldukça güzel bir bayan açarken Yoichi eğilmiş ve selamlamıştı.
"Merhabalar efendim"
"Hoşgeldiniz. Geçin"

İçeri geçip elindeki gülü kızıl saçlı bayana uzatırken gözleri tam karşıda, ellerini koynuna koymuş duvara yaslanarak gülümseyen Sae'ye ilişmişti.

Bir nebze olsun rahatlamış ve ayakkabılarını çıkararak içeri geçmişti.

Hepsi birlikte salona girerken Yoichi sevdiği adamın, güzelliğini kimden aldığını anlamıştı. Babasının karşısında eğilip selam verdikten sonra özenle kurulmuş masaya oturmuşlardı.

"Yoichi'ydi ismin değil mi?"
"Evet efendim"

Rin'in annesi çatalı tabağa bırakıp ellerini masanın üstüne koymuştu

"Sae bize bir kaç şey anlattı. Erkek olduğunu öğrenince garipsediğim doğru fakat..."

Kafasını önüne eğip elinde ki çatalı bırakmıştı Yoichi