•GENIUS• - Rinsagi

16.

Kaçıncı defa aynı takımı giydiğini hatırlamıyordu İsagi. En son sinirlenip bir tanesini seçmiş ve ayırıp dolabın yan tarafında olan askılıktan asmıştı

Saatin çoktan geç olduğunu farkettiğinde yorgun olan gözlerini artık zorlamaması gerektiğini anlayıp üzerinde olan siniri bir kenara bırakıp uyudu

2 gün sonra

Giyinikli bir şekilde yatağında oturmuş dirseğini dizine yaslayarak önünde ki aynaya dik dik bakıyordu Isagi. Sebebi de herşeyi boka çeviren alçıydı.

Daha çıkmasına 2 hafta kadar bir süre vardı. Boşuna da olsa bir yol bulmaya çalışıyorken telefonuna gelen mesaj onu düşüncelerinden uzaklaştırmıştı

Rin
Başka yerdeyim
Eğer işim erken biterse gelirim
Birlikte gideriz
Bitmezse kendin git
Bende geleceğim
Olur mu?

İsagi
Tamam
Sorun değil

Nerede olabilir diye düşünmeden edememişti İsagi ama onu ilgilendirmiyordu nede olsa. Tabi bu merakını bastırmaya yetmemişti
"Bana ne ya, düşünme, düşünme"

Hala yarım saati vardı evden çıkmak için. O süreyi de orada nasıl davranacağını düşünerek geçirmişti. Zaten son bir ayda yeterince yeni olay yaşayıp, yeni insanlar tanımıştı ama yine de zor geliyordu.

En sevdiği parfümünü bileklerine sıkıp bir birine sürttükten sonra Rin'e mesaj yazmak için elini telefona götürürken Rin hızlı davranmıştı

Rin
Üzgünüm
Gelemeyeceğim

İsagi
Sorun değil
Kendim giderim

Rin
Dikkatli git

İsagi
Sende

Sıkıcı olacağını bildiği bir taksi yolculuğu için evden çıkmadan önce taksi çağırdı.  Alçılı eli yüzünden çok sevdiği gümüş saatini takamaması daha da sinirlenmesine sebep olmuştu.

Farketmeden attığı sert adımlarla evden çıkmış ve binanın önünde bekleyen taksiye binip gönderilen konuma gitmişti

Taksiden inerken tanıdık birilerini görme umudu ile çırpınıyordu kalbi. Sıcaklık tüm bedenini ele geçirirken kravatının boynunu gevşetmişti.

Derin nefes alıp restoranın bahçesine adımını attığında gördüğü arkadaşları istemsizce gülümsemesine neden olmuştu

"İsagi-kuuuuuuun"

Bachira'nın üstüne atlamaması için bir kaç adım geri gitmişti. Bahçeyi inceleyerek birlikte diğerlerinin oturduğu masaya doğru gittiler

"Çok şık olmuşsun İsagi-kun"

"Sende öyle Bachira"

"Hoşgeldin"

Hepsiyle selamlaştıktan sonra kendiside oturmak için boş sandalyenin arkasına geçti. Sandalyeyi arkaya doğru çekecekken bahçenin kapısından ilk hızlı sonra yavaşlayan adımlarla giren Rin'e ilişmişti gözleri

Diğerleri de Isagi'nin baktığı noktaya bakınca Bachira ev sahibi edasında ayağa kalkarak Rin'in yanına gitmişti.

...
Rin geciktiğini bildiği için hızlı adımlarla taksiden inip restoranın bahçesine girmişti. Ceketin kolundaki düğmeyi iliklerken diğerlerini farketmemişti. Kendisine doğru büyük adımlarla gelen Bachira, masada oturan diğerlerini de görmesini sağlamıştı.

Gözü ayakta kendisine bakan İsagi'ye ilişince yanında bir şeyler geveleyen Bachira'yı unutup gözlerini İsagi'ye dikmiş ve analiz etmişti. Büyük ihtimalle ilk ve son defa görüyordur onu böyle. O yüzden iyice aklına kazımak adına her bir detayına kadar incelemişti.