အခန္းထဲမွာ ၿငိမ္သတ္စြာထိုင္မေနနိုင္ပဲ ဟိုဘက္ေလွ်ာက္လိုက္ ဒီဘက္ေလွ်ာက္လိုက္ႏွင့္ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ေနရင္း အခန္းတံခါး ပြင့္ဟလာသံၾကားေတာ့မွ ပ်ိဳး ေျပးလႊားမတက္ေျခလွမ္းက်ဲတို႔ျဖင့္ အခန္းဝဆီေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။
"မအိပ္ေသးတာလား"
မင္းညီလာက မၿငိမ္မသတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ပ်ိဳးရဲ႕မ်က္ဝန္းအိမ္က်ယ္က်ယ္ေတြကို သူ႕မ်က္ဝန္းညိုတစ္စုံျဖင့္ ေအးေဆးၿငိမ္သတ္စြာၾကည့္ရင္းေမးလိုက္ၿပီး အခန္းတံခါးကိုျပန္ပိတ္လိုက္သည္။
"မင္းျပန္မလာေသးပဲ ငါဘယ္လိုအိပ္လို႔ရမွာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာမယ္ေျပာရင္ ျပန္လာမွာေပါ့ အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္အုံး အစ္ကိုအိပ္ဖို႔ေနာက္က်ေနၿပီ"
တုန္လႈပ္မႈဆိုတာ မင္းညီလာေမာင္ဆီမွာ အစအနပင္မေတြ႕ရတာမို႔ ကိုယ္လုပ္ၿပီး ခံရဲတဲ့သတၱိမရွိပဲ ကိုယ္လြတ္႐ုန္းလာမိတဲ့ပ်ိဳးက ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ပို၍ မလုံသလိုခံစားလိုက္ရသည္။
တကယ္ေတာ့ ပ်ိဳးက ေမေမစိတ္ပ်က္သြားမွာ ၊ ပ်ိဳးေၾကာင့္စိတ္ဆင္းရဲသြားရမွာကိုသာ ေၾကာက္တာပါ။
"ငါဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ပါ့မလဲ ငါ..."
ပ်ိဳး မ်က္လႊာေလးကို ခ်လိဳက္မိသည္။
"ဘာမွစိတ္မပူနဲ႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အားလုံးရွင္းခဲ့ၿပီ
ေအးေအးေဆးေဆးပဲေန "
လူတစ္ေယာက္ကို ကားနဲ႕တိုက္မိခဲ့ၿပီးမွ ေအးေအးေဆးေဆး ဘယ္လိုေနလို႔ရနိုင္ပါ့မလဲ။သူကေတာ့ ေအးေဆးေနလိုက္တာမ်ား ဘာမွမျဖစ္ထားသည့္အတိုင္းပင္။
ပ်ိဳး သူ႕မ်က္ႏွာကို မ်က္လႊာျပန္ပင့္ၾကည့္သည္။သူ႕မ်က္ႏွာက ပကတိတည္ၿငိမ္ေနဆဲ။
"မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္လဲဟင္ "
"ဘာမွမေမးပါနဲ႕ အစ္ကိုသိရမွာက အစ္ကိုစိတ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲေနပါ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးပဲေတြးလိုက္ ပုံမွန္ပဲေန အစ္ကိုဘာမွမျဖစ္ဘူး ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံ"
ဝမ္းနည္း စိုးရိမ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုသာ အဆင္ေျပလာဖို႔အာ႐ုံစိုက္ေနရင္းမွမင္းညီလာေမာင္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုၾကည့္မိေလေတာ့ ခုထိအဝတ္အစားေတြကဒီအတိုင္းပဲ မို႔...
VOUS LISEZ
A year of love(U/Z)
Roman d'amourပျိုးဥယျာဥ် - " မင်းညီလာမောင် " "ဗျာ...ဗျ" ပ်ိဳးဥယ်ာဥ္ - " မင္းညီလာေမာင္ " "ဗ်ာ...ဗ်" ဤဝတ္ထုသည် စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းဖြစ်တာကြောင့် လက်တွေ့လောကနဲ့100%တူညီနေမှာမဟုတ်တာကို နားလည်စေချင်ပါတယ်။ ဇာတ်ကောင်များ၏အပြောအ...
