VİSAL | Texting

2.9

🥂

VİSAL

27.07.2023 Perşembe günü.

Özgünün Buluta vermem için elime tutuşturduğu kıvrılmış, küçük kağıdı çekmecemin içine koyup bakışlarımı aynada ki yansımama çevirdim.

Düşüncesiz bir insan veya her an kendini düşünen bir arkadaş olmamıştım hiçbir zaman. Özgünün duygularını hisseder, bilir, anlar ve her zaman ona göre hareket ederdim. Özgünün ağzından çıkan her kelime benim için önemliydi. Duygularını bana her açışında onu sorgusuz sualsiz dinler ve yapılabiliyorsam elimden gelen her şeyi yapardım.

Ama artık olmuyordu. Biliyordum insanlar kendi duygularını kontrol edemez ve sevdiği insanı kendisi seçemezdi. Bunu en doğru bir biçimde Sefa Giray sayesinde anlamıştım. Ama Özgünün bir türlü, ne olursa olsun anlayamadığı tek bir şey vardı. Bulut yıllardır Özgüyü görmüyordu.

Özgüye anlatmaya çalışmıştım bunu. Ona kardeşi gibi yaklaşmamalısın, ona onu seviyormuş gibi yaklaş demiştim ama o her defasında Buluta benim gibi yaklaşmıştı.

Eskiden ona abi derdi. Ona karşı hisleri olduğunu anlayınca abi demeyi bırakmıştı ama o kardeş imajını bir türlü kaldıramıyordu.

Bulut onu her görmesinde bana yaklaştığı gibi yaklaşıyordu Özgüye.

Annesi ve babası Özgü daha küçükken bir trafik kazasında ölmüşlerdi ve onları kaybettikten sonra bir türlü toparlanamamıştı Özgü. Annemle babam ise ona çok fazla yardımcı olmuştu bu konuda. Onlar durmuştu bir dağ gibi arkasında. Daha yedi yaşındaydı annesiyle babasını kaybedince ama onların yokluğunada bir türlü alışamamıştı.

Hani hep derdim ya Bulut Özgüyü benden ayırmaz, her daim ona kardeşi gibi yaklaşır diye. Bunun en büyük nedeni de benim ailemin Özgünün anne ve babası öldükten sonra Özgüyü her şekilde sahiplenmeleri ve onu bizden ayırmamalarından kaynaklanıyordu.

Özgünün anne ve babası öldükten sonra teyzelerinde kalmaya başlamıştı ama teyzeleri bir türlü onu istemiyor ve her hafta başka bir evde kalıyordu.

Annemle babamda bir zamandan sonra buna dayanamamış ve Özgünün akrabalarının izniyle bizim eve gelebilmesi için çabalamışlardı. Hayır ortada bir evlat edinme yoktu. Ama Özgüyü kendi kızları yerine koyup yıllarca onu büyütmüşlerdi. Her şekilde gerçekten ama gerçekten benden ayırmazlardı onu ve bu durumu bir bakıma Buluta da aşılamışlardı.

Ona küçükken her daim Özgüde senin kardeşin onu da Çağıldan ayırmayacaksın diye yetiştirdiler. Okulda birisi ona asıldığında Özgü benim kardeşim ona kimse bu saatten sonra ne asılabilir ne de canını yakabilir diyerek ve ona sataşan insanları döverek büyüdü.

Söyler misiniz peki şimdi, Bulut böyle kardeşi yerine koyduğu ve böyle kardeşi gibi sevdiği bir insana nasıl aşık olabilirdi?

İlk zamanlar bende Özgüde anlamadık bunu ama sonraları anlamaya başlamıştım.

Bulut hiçbir zaman Özgüye aşık olmayacaktı. Çünkü kardeşiydi. Buluta göre Özgü onun öz ve öz kardeşi gibiydi. Farklı anneden ama aynı kanı taşıdığı kardeşi.