VİSAL | Texting

3.9

🥂

VİSAL

Birkaç dakika önce masanın üzerine koyduğum siyah lastik tokayı alıp saçımı güzelce taradıktan sonra saçlarımı elimde ki siyah tokayla at kuyruğu yaptım ve bakışlarımı aynada ki yansımama çevirdim.

Üstüme rengi daha çok mavi ağırlıklı olan dar ama uzun bir elbise giymiştim. Şık bir şeyler mi yoksa sportif bir şeyler mi giymem gerektiğini bilmiyordum çünkü Sefa Giray sadece akşam sekizde evinin önünde olurum başlıklı mesajını atmış ve bir daha mesaj yazmamıştı. Ben de yazma gereksinimi duymamış ve hafif şık hafif ise sportif olan bir elbise giymiştim.

Boynuma küçük, sade ama güzel bir kolye takmıştım. Yüzüme ise çok fazla makyaj yapma ihtiyacı duymamıştım, zaten sıcaktan terliyordum ve yüzüme sürdüğüm ne varsa oracıkta akıyordu. O yüzden çillerimi ve güneş lekelerimi kapattıktan sonra dudağıma hafif pembemsi bir renkte ruj sürüp bakışlarımı aynada ki yansımamdan çektim ve yavaşça ayağa kalktıktan sonra bakışlarımı önümde bulunan telefonda ki Sefa Girayın mesajına çevirdim.

SefaGirayım♥︎: Saat sekizde orada olurum güzelim (18.05)

İsminin yanında ki çevrim içi yazısı ise mesajını yazdıktan sonra ki saatte takılı kalmıştı. Yani bana bu mesajı yolladıktan sonra bir daha whatsappa girmemişti.

Mesaj kısmından çıkıp telefonu kapattım ve masanın üstünde ki beyaz çantanın içine koyup bakışlarımı pencereden dışarıya çevirdim. Ve tam o anda aşağıda, yolun hemen kenarında siyah bir arabanın önüne yaslanmış bir şekilde elinde ki telefonuyla uğraşan Sefa Girayla karşılaştım. Birkaç saniye sonra ise çantamın içinde olan telefonuma bir mesaj geldi.

Yüzümde ki gülümsemeyle birlikte geriye dönüp masanın üzerinde bulunan çantamı aldım ve telefonu içinden çıkardıktan sonra Sefa Girayın attığı mesajı okudum.

SefaGirayım♥︎: Kapıdayım. (20.01)

ÇağılAlkan: Geliyorum. (20.01)

Mesajı yolladıktan sonra hızla çantamın içine tekrar koyup biraz önce bağladığım atkuyruğumu düzelttim ve odadan çıkıp evde kimsenin olmamasını fırsat bilerek hızlı adımlarla kapıya doğru adımladım. 

Annemle babamın nerede olduğunu bilmiyordum. Buradayken şunu fark etmiştim, karı koca birlikte zaman geçirmeye bayılıyorlardı ve onları her daim birlikte eğlenirken görüyordum.  Şu anda da muhtemelen ya bir yerlerde oturmuş yemek yiyorlar ya da Muğlanın sokaklarında el ele tutuşmuş geziyorlardır.

Bulut ise biricik sevgilisiyle buluşmuştu. Aslında Başak'ı sevmeme gibi bir durumum yoktu. Ona hiçbir zaman önyargılı olmamıştım. Daha önce de tanıyordum Başak'ı, Bulutun lise yıllarından çok yakın arkadaşıydı, eskiden evimize girip çıkardı. Ama Bulutla sevgili olduklarını öğrendikten sonra ona karşı bir kalkan oluşturmuştum galiba. Bunu yapmamda ki en büyük neden ise Özgüydü.

Bulut ve Başak yaklaşık sekiz veya dokuz yıldır arkadaşlardı. Dediğim gibi arkadaşlıkları çok uzun bir geçmişe dayanıyordu. Ama mucizevi bir şekilde bu uzun arkadaşlık sadece birkaç ay önce sevgililiğe terfi etmişti.