VİSAL | Texting

5.6

VİSAL

Ellerimde ki poşetleri sıkıca tutarak birkaç ev üst tarafta kalan Sefanın evine doğru adımlamaya başladım. Sefanın evinde kahvaltımızı birlikte yaptıktan sonra sohbet etmiştik. Onunla sohbet etmek gerçekten hayatımda yaptığım en iyi şeylerden birisi olabilirdi. Onun sesi bu kadar güzelken ve bana bu kadar huzur veriyorken söylediği şeyleri nasıl dinlemezdim ki?

Hoş o konuşmasa bile ben onun karşısına oturur ve onunla birlikte sessizliği bile dinleyebilirdim.

Önüme gelen saçlarımı geriye doğru savurduktan sonra birkaç dakika boyunca Sefa Girayla konuşmamızı düşündüm. Uzaktayken, yani aramızda mesafeler varken bana kırgın olduğunu hissedebiliyordum ama şimdi yanında olduğum an tüm düşünceler beynimden siliniyordu.

Keşke bu hayatta onun yanından bir an olsun bile ayrılmama gibi bir şansım olabilseydi.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra birlikte mutfağı toplamış ve ardından uzunca sohbet etmiştik. Sonra ise Sefa göğsüme yatmış ve sadece beş dakikada uyuyakalmıştı. Dün gece uyuyamadığını söylediği için uyumasına izin vermiştim.

O uyurken de akşam yemeği için yapmaya birkaç malzeme ve tatlı yapmak için bir şeyler almıştım. Akşam onunla film izlemek gibi bir düşüncem vardı, ama şu an bunu sadece ben düşünüyordum. Çaktırmayın.

Birkaç dakika daha yürüdükten sonra evin önüne geldim ama bakışlarım kapının önünde, omzunu kapının ucuna yaslamış bir şekilde karşısında ki kadınla konuşan Sefa Giraya kaydı.

Karşısında bir kadın vardı.

Kadının yüzünü tam göremiyordum ama Sefa Giray kadına bakıp gülümseyerek konuşuyordu.

Ellerini göğsünde birleştirmiş ve kapının kenarına yaslanmış bir şekilde karşısında ki kadına gülümseyerek bakıyordu.

Üstelik üstü çıplaktı.

Üstü.

Çıplaktı.

Elimde ki poşetleri sıkarak bir süre onları izledim. Sefa Giray duruşunu bozmadan karşısında ki kadına bir şeyler söyledikten sonra başını hafifçe kaldırdı ve görüş alanına ben girdim. Birkaç saniye anlamaz gözlerle baktıktan sonra genişçe gülümsedi ve elini hafifçe kaldırıp yanına doğru adımlamam için işaret yaptı.

Ardından ise önünde bulunan kız yavaşça arkasını döndü ve göz göze geldik.

Uzun siyah saçları vardı, uzaktan göremiyordum ama gözleri renkli gibi duruyordu ve güzel bir kadındı.

Kendime gelerek ve gülümsemeye çalışarak onlara doğru adımlayıp birkaç adım önlerinde durdum ve bakışlarımı önce Sefa Giraya, sonra ise karşısında ki kadına çevirdim.

"Merhaba" dedi bakışlarımın üzerinde olduğu kadın. "Deniz ben" diyerek elini bana doğru uzattı ve genişçe gülümsedi.

Bakışlarımı Sefa Giraya çevirip elimde ki poşetleri hızla ona doğru uzattım ve hemen ardından bakışlarımı adının Deniz olduğunu öğrendiğim kadına çevirip bana uzattığı elinden tuttum. "Çağıl bende" dedim aynı onun gibi gülümseyerek.

"Biliyorum" dedi ve bakışları birkaç saniye Sefa Girayda oyalandı. "Geçen gün çıkan haberler için kusura bakma lütfen Çağıl" diyerek elimi yavaşça, dostane bir tavırla sıkıp gülümsedi. "Aranızı bozmak istemem"

"Aramızı bozduğun yok" diyerek bende onun elini yavaşça sıktım ve gülümseyerek konuşmaya başladım. "Merak etme" ardından ise yavaşça elimi çektim.