Jeongin ve Chan aynı odada yatmak zorunda kalmıştı.
Küçük olanın aklı hala karışıktı.
"Chan hyung."
"Efendim Jeongin?" Deyip yeni arkasını döndüğü çocuğun tekrar yüzüne döndü.
"Minho hyung ve Changbin hyungu niye dövdün?"
"Velayet olayı yüzünden bilmiyormuş gibi konuşma Jeongin."
"Velayet olayı mı? Neyi biliyormuşum hyung?" Jeongin sinirlendiğini hissediyordu. Adam gibi bir şey sormuştu ama karşısında ki gıcık herif -Jeongin Chan'ı her zaman ona olan tavırları yüzünden gıcık bulmuştur.- düzgün cevap vermiyordu.
"Changbin'in Bada'yı tehtid etmesini diyorum. Bilmiyor musun sanki?"
Jeongin şimdi gerçekten sinirliydi. Hem bu gıcık herif onu bildiğin suçlayarak konuşuyordu hem de Changbin hyungu Bada'yı tehtid mi etmişti?
"Bilmiyordum hyung. Anlattığın için sağol" sert bir tavırla konuşup arkasını döndü Jeongin.
Açıkça sinirlenmişti. Sinirinin bir kısmı da Changbin hyunguna idi. Yapmamıştır Chan atıyordur diyip uyuklamaya başladı.
Chan ise derin nefes alıp tekrar arkasını döndü.
İkili birbirine hiç mi hiç güvenmiyordu.
Zaten Jeongin pek uzun zamandır ve pek samimi bir şekilde yanlarında değildi.
Tamam eski lisenin en başından beri vardı ama hiç bir zaman arkadaş canlısı biri olmamıştı Jeongin.
Kibirli işgüzar ve düzenbaz bir çocuktu. Zorbalarla takılır zorbalık yapar insanların canını yakardı.
Ama durun bundan zevk alır mıydı asla. Sadece o zorbaların arasında kendisini insan gibi hissettiği için duruyordu. Onların yanında durabilmek içinde onlara uyması gerekiyordu.
Zorba çocuklar bir gün Jeonginden bir görev istemişlerdi. Jeongin neden ondan istediklerini anlamasa da tehtid edilince yapmak zorunda kalmıştı.
Görevi Chan'ın kıyafetlerine kaşıntı tozu dökmekti.
Basit bir şey diye düşündü Jeongin arkasında yatan şeyi düşünemedi.
Chan o zamanlar ailesiyle beraber bir çiçekçi dükkanı açmışlardı. Bütün mahalleyi çok güzel kokutuyor etrafa neşe saçıyorlardı.
Jeongin Chan'ın kıyafetine kaşıntı tozu döktüğü gün Chan dükkanda tekti.
Chan kaşıntıya dayanamadığı için dükkanı kapatıp çıkmıştı. Zaten olan her şey Chan çıktıktan sonra olmuştu. Zorba çocuklar gelmiş camları kırıp içeri girmiş çiçekleri paramparça etmiş vazoları saksıları kırmışlardı.
Chan gelmeden kaçmışlardı tabi ki.
O sırada annesinin en sevdiği çiçek olan papatyayı almak için çiçekçi dükkanına gidiyordu Jeongin.
Dükkanın önünde durup harap hale bakarken arkasından bir bağırma duydu.
"Yang Jeongin sen elime düşersin çocuk!!!!" Chan'ın o sert ve korkutucu sesi çocuğu titretmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
her şeyim/2MİN
Fanfiction"Ben Kim Seungmin. Kızım ve eşim için her şeyi yaparım." Hamile olduğunu söylediği gibi evden atılan Seungmin yıllar boyunca çalışıp kızına bakmış dünyanın en zenginleri listesinde zirveye yerleşmişti. 6yılın sonunda çat diye gelip velayet davası aç...
