𝔎𝔞𝔳𝔢𝔥𝔱𝔥𝔞𝔪

~30~

Ehm sizden özür dilemek zorundayım çünkü... Bence hissetmişsinizdir bu kitabın illaki bir sonu olacağını... Bu bölüm değil ama diğer ki bölüm belki.... Ama bu kitapla veda edecek değilim ehm belki yeni bir Haikaveh kitabı çıkartırım( Yazmayı seviyorum....-)

"Cynoya bir şey mi oldu?"

Alhaitham arkasını dönmüştü, Kaveh su almak için mutfağa gelmişti. Alhaitham sessiz kalmayı tercih etmişti. Kaveh tek kaşını kaldırıp ona doğru yaklaşmıştı. "Sana soruyorum?? Alo??" Alhaitham iç çekmişti. "Tighnari ile ayrıldılar."

"Ne?! Neden?!" 

"Bu konuyu sonra konuşsak Kaveh? Elinden bir şey gelmeyecek ne de olsa.." Kaveh'in yüzü düşmüştü. "Ama.. Tighnari..  O çok üzülmüştür.." Alhaitham elini saçlarına atmıştı. "Onunla ilgilenmeye Nilou gitti.. Ailen konusunu halledelim Tighnariyi buraya davet ederiz." Kaveh kollarını birleştirmişti. "Her şey güzel ilerliyordu.."

"Biliyorum.."

Kaveh kaşlarını çatmıştı. "İptal.. Etsek olmaz mı..?" Alhaitham ona bakmıştı. "Yapamayız biliyorsun.." Dişlerini sıkmıştı Kaveh. "Biliyorum.. Ama Tighnarinin canı yanıyor ve ben burada hiç bir şey yapamıyorum bu canımı sıkıyor.."

"Seni anlıyorum ama sakinliğimi korumaya çalışıyorum.." Kaveh derin bir nefes alıp vermişti. "Cyno ciddi bir açıklama yapmalı.."

"Babasıyla alakalı."

"Oh.. O zaman ağızımı açamam.."

"Evet bence de kapalı tut en azından şuanlık."

Kaveh kendisine su aldıktan sonra geri salona dönmüştü. Delilah televizyona bakınıyodu. Kaveh geri yanına dönüp oturmuştu. "Ne gıcık bir durum.."

"Tigh.. Lütfen senden ağlamamanı isterdi değil mi..?" Tighnari yurt odasına yatağının içinde ağlıyordu. Nilou ise onu neşelendirmeye çalışıyordu ama pek başarılı olamıyordu. "Biliyorum! Ama yapamıyorum.." Nilou iç çekmişti. "Biliyorum tatlım.. Sonuçta beni de bu kadar derinden seven birisi olsaydı bende bırakamazdım." Tighnari daha yüksek sesle ağlamaya başlamıştı. "Özür dilerim öyle demek istemedim! Şey.. Collei çağırayım mı?? Belki onunla iyi hissedersin.."

"İ-istemiyorum! Yalnız kalmak istiyorum Nilou rahat bırak beni!" Nilou sessizleşmişti, yüzü düşmüştü. Ona yardım etmek istiyordu ama sanırım yardım ettikçe daha çok batırıyordu. "Peki.. Öyle olsun.."

Nilou onun yanından uzaklaşmıştı. "Fakat.. Bilmeni isterim Cynoyu bu halde karşılarsan Cyno kendini suçlamaya başlayacak ve senden gerçekten uzaklaşır.." Tighnari göz yaşlarını silmişti. "Bir şeye ihtiyacın olursa ara beni Tigh." Nilou odadan çıkmıştı. Tighnari ise yorganı üzerinden çekmişti. Biraz doğrulmuştu. 

Duyguları karmaşıktı ama her zaman Cynoya yönelen bir yol vardı. Derin nefes alıp vermişti. Ona olan duyguları hep birikmişti fakat hep içinde o duygularla bir korku yaşıyordu. Her şeyin mahvolma korkusu..

Nilou haklı Cynoyu böyle bekleyemezdi, ayrıca derslerine yönelmeliydi. Cynonun ona geri döneceğini, olumlu düşünceleri kafasına sokmayı denemişti. Söz verdikleri gibi evleneceklerdi ileride.