MY UNBIOLOGICAL SISTER (G×G) COMPLETED

CHAPTER 16

Zashi's POV

Hindi ko inaasahang makita siya pagkatapos niyang mawalang ng isang linggo. Isang linggo pero pakiramdam ko napakatagal no'n.

Nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko siya dahil parang pinatunayan niya lahat ng paratang sa kaniya dahil sa pag-alis niya. Hindi ko alam kung maniniwala ba 'ko dahil may pruweba pero madalang ko lang naman makita na kasama niya yung lalaki na 'yon.

Wala akong pakielam kung ikakasal man siya o hindi. But deep inside parang ayoko, ayoko na siyang palabasin sa bahay dahil natatakot ako na baka mangyari 'yon. I'll lose the only  chance I had to make her fall for me

Madaming gumugulo sa isip ko pero binabaling ko nalang ang atensyon ko sa pagtatrabaho. May meeting ako ngayon at sa restaurant namin niya napiling mag-meeting. Pag-dating ko ay naroon na siya.

I formally greet him at nakipag-shake hands bago umupo. May bulaklak at chocolate pa siyang binigay sakin. Hindi naman ito nalalayo sa edad ko pero hindi talaga 'ko interesado sa nga lalaki.

Are we on a date?

I discuss everything he should know.
Naiilang ako sa mga tingin at ngiti niya kaya nag-paalam ako agad ng matapos kami.

Umuwi akong dala ang bulaklak at chocolate. Binigay ko iyon kay Nanay para ilagay sa vase at kainin nila ang chocolate.

"Nay where is—" hindi niya pinatapos dahil alam na niya ang sasabihin ko.

"Nasa balcony may kausap."

"Sino po?"

"Hindi ko alam nak. Kanina pa nga yan simula nung umalis ka." nakaramdam ako ng inis.

Sino naman ang kausap niya?

Tahimik akong umakyat sa balcony. Nasa pinto palang ako ay kilala ko na kung sino ang kausap niya.

Her fiancee. Hindi ako lumapit at pinakinggan ko lang ang pinag-uusapan nila.

"So, kelan ka uuwi sa bahay?" ani ni Tristan. Ang pinsan ni Ate Fhey. Tsk! As if papauwiin ko siya.

"I don't know pero gagawa ako ng paraan para makalabas dito."

Gusto ko sanang agawin ang phone niya pero nawawalan lang ako ng gana. Dumiretso ako sa room ko pag-pasok ko sa pinto ay hindi ko napigil ang butil ng tubig na nahulog sa mata ko. Humugot ako ng malalim na hininga bago pumunta sa mini-bar.

Dito ako tumatambay sa tuwing nalulungkot ako. Pero hindi naman iyon madalas dahil alam kong makakasama sa katawan ko. Kinuha ko ang pana at palaso saka itinutok iyon sa malaking poster kung saan naroon ang mukha ni Tristan.

Pinatamaan ko iyon sa mata niya dahil sa tuwing maaalala ko siya ay parang gusto ko siyang bulagin para hindi na niya makita pa si Ate kahit kailan.

Isinunod ko ang kamay niya na gusto kong putulin kung sakaling sasalat man iyon sa balat ni Ate.

Sumunod ang nguso niya na gusto kong pasabugin sa tuwing nai-imagine ko kung paano niya nahalikan sa Ate.

Ang panghuli ay ang pagka-lalaki niya, dahil  gusto kong putulin iyon para wala ng mangyari sa kanila.

Tinuloy ko na ang pag-inom hanggang sa maramdaman kong unti-unti akong nalalasing. Bumukas ang pinto pero wala akong pakielam doon.

"A-ano y-yan?" tinuro niya ang poster ni Tristan. Hindi makapaniwala ang tingin nito bago tumingin sa alak na hawak ko.

Ngumisi lang ako saka ibinalik ang atensyon ko sa hawak kong alak. Inagaw niya iyon sa akin kaya binalik ko ang tingin ko sa kaniya.

She's glared at me, as if I care.

Kumuha ako ng bago sa bucket pero inagaw niya ulit 'yon. Hindi na ako nakapag-timpi at nilapitan ko siya habang hawak ang dalawang bote na may laman pa.

"Zashi, why are you doing these?" seryoso at kalmadong sabi nito. Paatras siya ng paatras habang palapit ako ng palapit sa kaniya.

"Zashi."

"Why are you here? Are you happy to see me like this?" na-corner ko siya pero hindi na siya kinakabahan hindi tulad kanina.

"Zashi, I never wanted to see you like this.  Alam kong nagka-mali ako kaya nandito ako para i-tama 'yon at bumawi sa'yo."

Mapakla akong tumawa. "You gave me a reason para kamuhian ka. Siguro nandito ka dahil hindi natuloy yung plano niyo na papirmahin ako para mawala sakin lahat ng meron ako."

"Ano bang sinasabi mo?" hindi makapaniwala ang mga tingin niya. Nagtataka pa siya eh alam naman niya kung anong sinasabi ko.

I didn't reply and looked away.

Ibinaba ko ang tingin ko ng mapadako ito sa mga labi niya. Parang iniimbitahan ako nito. May sinasabi siya sakin pero parang nabingi ako at naroon lang ang atensyon ko sa bawat pag-buka ng bibig niya.

Hindi ko napigilan ang sarili ko na halikan siya. Noong una ay hindi siya nakagalaw dahil sa gulat.

"Zashi ano ba!" she pushed me away. "We're sisters! Hindi porket nawala ako saglit nag-bago na 'yon. Ate mo pa rin ako!"

"Oo nga pala. Ikaw yung ate ko. Tama, ate." Humakbang ako palayo dahil hindi ko gustong sumabog sa harap niya.

I still wanted to keep her despite all the things that has happened between us. Everytime I look at her, I remember those things that she did to me.

Pag-labas ko ng bar ay may nabunggo ako. Nabuwal kaming dalawa at nakapatong siya sakin.

"Hey babe!" tawag sakin nito.

Arrgh! Bakit ba nakalimutan kong ibilin na huwag siyang papasukin dito. May bumagsak na bote malapit samin, mabuti nalang at hindi tumalsik ang bubog no'n. Pero tumapon ang laman at muntik na kami mabasa.

Tumingala ako at nakita ko si ate na parang natulos sa kinatatayuan niya.

"Oh, hi miss!" bati ni Zoe sa kaniya.

"H-hi." bago pa makapag-salita si Zoe ay hinila ko na siya paakyat sa taas.

"What are you doing here?" I asked in a cold voice.

"Sabi mo pupunta ka. Hindi ka pumunta kaya ikaw nalang pinuntahan ko." She cupped my face and try to kiss me. Umiwas ako.

Napagawi ang tingin ko sa pinto na hindi pala nasara. May napansin akong nakasilip pero bigla iyon nawala.

And the idea comes to my mind.

I kissed Zoe torridly. Binuhat ko siya papunta sa table at inupo. I can see her in my peripheral vision, peeking through the door.

I cupped her breast and kiss her neck, which made her moan.

"B-babe hmm..."

She was about to take off my clothes but my phone rang.

Oh god! Buti nalang!

"Zoe, sorry but I have an appointment. You have to leave na."

"Fine, basta puntahan mo 'ko sa condo."

TBC...