Manjirou kafasını sıraya gömmedi. Hâlâ Takemichi yi bekliyordu. Takemichi nin şu sınıftan içeri girdiğini görmeden uyumayacaktı.
Öğretmenler ise şoktaydı. İlk defa Manjirou bir derste uyumuyordu. Sınıftakiler de ayrı bir şoktaydı tabi.
Sınıfın kapısını sert bir şekilde açılınca bütün gözler oraya döndü. Takemichi nefes nefese kalmıştı. Öğretmene dönüp zar zor gülümsedi ve eğildi.
"Geç kaldığım için özür dilerim!"
"Diğer derse girersin. Yok yazıldın."
Takemichi üzgün gözlerle başını kaldırınca Manjirou öksürmüş gibi ses çıkardı.
Öğretmen kafasını Manjirou ya çevirdiğinde Manjirou nun soğuk gözlerle ona baktığını gördü. Manjirou korkunç bir şekilde gülümseyince öğretmen yutkundu ve Takemichi ye baktı.
"Tamam silerim geçebilirsin."
Takemichi rahat bir nefes aldı ve Sanzu nun yanına oturdu. Baji ve Chifuyu ise bu görüntüyü görmüştü. Manjirou nun halini gören sayılı kişiler vardı. Kisaki, İzana, Kakuchou, baji ve Chifuyu.
Takemichi, Sanzu nun yanına oturdu. Manjirou Takemichi yi incelemeye başladı. Okul gömleğinin yakaları bozulmuş gibiydi. Kravatı da çözülmek üzereydi Takemichi kravatını düzeltiyordu ve gömleği biraz yıpranmıştı.
Manjirou, Takemichi yi incelemeye devam ettiğinde gözleri Takemichi nin gülüşüne gitti. Takemichi nin güzel gülüşü şuan sahteydi. Zar zor gülüyordu.
Manjirou bir boklar döndüğünü anında anladı. Bunu Takemichi ye direkt sorarsa Takemichi nin onuru kırılır mıydı? Zaten Manjirou ile Takemichi daha yeni tanışmıştı eğer özel bir sebepse Takemichi, Manjirou ya söylemeyebilirdi.
Manjirou yumruklarını sıktı. Okyanus gözlü çocuğun zar zor kendini güldürmeye çalışması o kadar zoruna gitmişti ki. Tenefüs zilinin çalmasıyla Kakuchou yerinden kalktı ve Takemichi nin omzuna dokundu.
Takemichi nin acıyla kasılan yüzü Manjirou nun kolundaki damarlar sinirden belli olmaya başladı. Takemichi gene de Kakuchou ya gülümsedi.
"Bakamichi. Ne oldu?"
"Bir sıkıntı yok kaku."
"Niye 2 ders geç kaldın?"
"Öyle geç kaldım. Sıkıntı değil."
"Ne oldu söyle gerizekalı asabımı bozma."
Takemichi gözlerini sınıfta gezdirdi. Herkes ona bakıyordu. Gergince yerinde kıkırdadı ve Kakuchou nun gözlerine baktı.
"Sonra söyleyeceğim Kaku söz."
"Şimdi söyleyeceksin."
Chifuyu nun ordan bağırmasıyla Takemichi gülümsemeye çalıştı.
"Çok üstüme geldiniz. Bir şey yok merak etmeyin. Dün çok fazla çalışmaktan yorgun düştüm. O yüzden biraz keyfim yok."
Mitsuya gülümsedi. Kendisi gibi çalışkan birisi sonunda gelebilmişti. Koko ve İnui de cevaplardan tatmin olmuşken Koko nun gözü Takemichi nin boynundaki morarmış ize gitti. Ek olarak o izler bileğinde de vardı. Boynuna dikkatli bakınca o izin morarmışlık değil, biri sanki Takemichi nin boğazını sıkmış gibiydi. Parmak izleri vardı.
Koko hızla yerinden ayağa kalktı herkes ona bakarken Koko, Takemichi nin yanına geldi ve hızlı bir şekilde Takemichi nin yakasını indirdi. Takemichi sesli bir şekilde küfür ederken iz ortaya çıkmıştı.
"Ne?"
••••••••••
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Angel
FanfictionHayattaki en güzel kalbi, en güzel gülümsemeyi tanrı ona mı vermişti? Bütün güzel olan her huya sahipti. Hoşgörü, cesaret, okyanus kadar temiz bir kalp. Peki ya Manjirou?
