Takemichi şuan Manjirou nun odasında azarlanmayı bekleyen çocuk gibi halı desenini inceliyordu.Manjirou odaya girdi. Elinde bir poşet vardı. Eve girdiği gibi Takemichi yi kendi odasına çıkartmış ve evdekilere Takemichi ye soru sormamasını rahat bırakmasını tembihleyip evden çıkmıştı.
Manjirou elindeki poşeti Takemichi nin yanına bıraktı. Takemichi poşeti eline alıp içine baktığında içinde 20-25 tane browni olduğunu gördü. Hepsi çikolatalıydı.
"Daha fazla alırdım ama markette bu kadar kalmış diğer marketlere gitmeyi düşündüm ama senin fazla yanlız durmanı istemedim."
Takemichi nin gözleri anında dolmuş ve kollarını Manjirou nun boynuna dolamıştı. Manjirou da gülümsedi ve kollarını Takemichi nin beline doladı.
"Te teşekkür ederim."
•••••••
Takemichi, Manjirou nun kokusunu içine çekti. Manjirou nun göğüsünde yatıyordu. Manjirou da Takemichi nin saçlarını okşuyordu.
"Takemichy. Sen melek gibisin. Gibisin değil öylesin. Kendinden önce başkalarını düşünüyorsun önceliğin başkaları oluyor. Harika birisin."
Takemichi ses etmedi. Manjirou uzandığı yerde doğruldu ve ani bir hareketle Takemichi yi kucağına aldı."Gözüme bak Takemichy."
Takemichi pozisyondan dolayı utansada Manjirou nun siyah gözlerine baktı. Manjirou nun elleri Takemichi nin belindeydi. Takemichi nin belino okşuyordu Manjirou."Mektubunda hatırlarsan Mikey kun a ona karşı olan duygularımı siz
söyleyin sizde farkındasınız biliyorum.
Şahsen ben senin ağzından duymak istiyorum başkalarının söylemesine gerek yok."
Manjirou sırıtarak konuşunca Takemichi utançla yüzünü kapattı."Bende belki Mikey kun da beni seviyordur ha? Sorusunun cevabını verebilirim değil mi Takemichy?"
"Mikey kun susun söylerim!"
Manjirou sırıtarak Takemichi ye bakınca Takemichi gözlerini çevirdi ve sinirle soludu."Sen bana böyle sırıta sırıta bakarsanız ben bir şey söyleyemem! Dilim tutulur bakmayın bana böyle!"
Manjirou kahkaha atarken, Takemichi sinirle Manjirou nun yakalarından tutmuş Manjirou yu sarsıyordu."Gülme bana!"
Manjirou gülmesini zar zor durdurmuş ve Takemichi nin yanağına okşamıştı."Mikey kun sen bana o siyah ve mavi gülleri aldığında ben gerçekten sana aşık oldum. Onun öncesi boş değildim ama o çiçekleri benim için çok farklıydı. Sen benim için çok farklıydın."
"Bende sana çete kavgasında beni koruduğun gün sana karşı hisslerimin normal olmadığını anladım. Takemichy o günden sonra seni istemsizce her yerde düşünüyordum iyi mi? Kötü mü? Diye ama aşık olduğum gerçeğini hep reddettim. Bunu daha yeni kabul ediyorum."
Takemichi kıkırdayıp ellerini Manjirou nun yanaklarına koydu. Manjirou da ellerini yeniden Takemichi nin beline koydu. Manjirou gözlerini kapattı. Takemichi de gözlerini kapatıp kurumuş dudaklarını Manjirou nun dudaklarıyla birleştirdi.
Ateşli bir öpüşme değildi. Sadece ikisinin dudakları birbirine değiyordu ama bu ikisi içinde rüya gibi bir andı işte.
Takemichi gözlerini açtı ve geri çekildi. Manjirou da geri çekildi ama ikisinin de elleri hâlâ aynı yerdeydi. Manjirou gülümsedi ve anını Takemichi nin anına yasladı.
"Çok aşığım sana."
"Bende çok aşığım."
Diyip gülerek söyledi Takemichi.•••••••
Sevgili oldular 4-5 bölüme final verir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Angel
FanfictionHayattaki en güzel kalbi, en güzel gülümsemeyi tanrı ona mı vermişti? Bütün güzel olan her huya sahipti. Hoşgörü, cesaret, okyanus kadar temiz bir kalp. Peki ya Manjirou?