Bölüm 12 : Yeni Başlangıç

11 3 0
                                    

İyi okumalar dilerim!
Oy ve yorum kullanmayı unutmayın lütfen.
Teşekkürler!

**Not : Kitap bana aittir, daha önce okumuşsanız önceki hesabımda yazıyordum. Maalesef o hesabıma artık giriş sağlayamıyorum. Bu yeni hesabımız kitabı buraya geçiriyorum, anlayışınız için teşekkürler ^^**

...

Bölüm 12 : Yeni Başlangıç

Gerçek olamayacak kadar güzel bir an yaşadınız mı dhaa önce? Ben yan hayatımın en güzel anını yaşıyor olabilirdim. Düşünsenize, yıllardır görmediğiniz anneniz veya babanız bir anda karşınıza çıkıyor. Bu hayatınızın en güzel anı olmaz mıydı?

Yıllarca belki hayat yüzüme gülmemişti. Ben hep yenilmiştim, hep bir kez daha hayat bana diz çöktürmüştü. Ama bu sefer ben hayata diz çöktürmek için uğraşacaktım.

Babamla birbirimize tam iki dakikadır öylece bakıyorduk, o elinde silahıyla karşımda, ben ise dizlerimin üzerine çökmüş, öylece bakıyorduk birbirimize.

"Aylin, iyi misin?" diye sordu bana ama ben cevap veremedim, konuşamadım.

"Aylin!"

"İ-iyiyim," dedim ve ardından "baba..." diye fısıldadım.

"Aylin, hemen buradan gitmemiz gerekiyor kızım."

"Tamam ama," dedim Mert'i göstererek, "o da bizimle gelecek."

"Tamam, kızım."

Babam gidip Mert'i çözünce yanımıza geldi.

Beraber arabaya doğru ilerlerken Mert, "Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun baban olduğuna?"

"Mert görmüyor musun? Babam işte, annemin mektupta anlattığı adam. Ee babam işte."

"Ne mektubu?"

"Evdeki mektuplardan birinde."

"Ne konuşuyorsunuz?" dedi gülerek babam.

"Ne konuşabiliriz sizce?" dedi Mert kızgın bir şekilde. Bu hareketlerini hiç anlamıyordum. Dirseğimle, susması için karnına vurdum. Hiç etkilenmemiş gibi umurunda bile olmadı.

"Hıı Aylin, sevgilin çok kızgınmış, kıskanıyor musun?"

"Beyefendi," Mert cevap verecekken ben sözünü kestim.

"Hayır baba, o benim sevgilim değil. Ayrıca kıskanmıyor, boş konuşuyor."

"Ta-mam! Hadi gidelim."

Birlikte arabaya binerken babam, "Araba kullanmayı biliyor musun delikanlı?" diye sordu Mert'e. Hiç beklemediğim bir cevap verdi hızla.

"Hayır beyefendi," halbuki biliyordu.

"Peki, ben süreyim o zaman?"

"Ee yani isterseniz bilmeyen biri sürsün?"

Babam Mert'i süzdüğünde beni yanına çağırıp konuştu, "Kızım, bu sana fena tutulmuş, baksana seni kıskanıyor."

"Babaa, hadi ama."

"Peki peki binin siz ben silahı orada unuttum, alıp geliyorum."

"Tamam."

Babam giderken sinirle Mert'e döndüm. O bana bakmıyordu ama konuştum, "Ne yapamaya çalışıyorsun?"

"Efendim?" dedi alayla.

"Böyle diyorum, böyle davranarak ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Ne mi yapmaya çalışıyorum? Aylin, bilmem farkında mısın ama adama hemen güvendinnbu kabul edilebilecek birşey değil."

AylinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin