İyi okumalar dilerim!
Oy ve yorum kullanmayı unutmayın lütfen.
Teşekkürler!
**Not : Kitap bana aittir, daha önce okumuşsanız önceki hesabımda yazıyordum. Maalesef o hesabıma artık giriş sağlayamıyorum. Bu yeni hesabımız kitabı buraya geçiriyorum, anlayışınız için teşekkürler ^^**
...
Bölüm 16 : Veda
Bu çok güzel bir histi. Kendimi mutlu hissediyordum. Yıllar sonra da olsa mutluluğu yakalamak güzel bir şeydi.
Mutluluk nedir hiç bilmemiştim. Gerçek aşka hiç inanmamıştım. İnsan dediğim kişilerin ihanetleri ile yaşamaktan hayat gerçek güven vermemişti bana.
Fazla kolaydı sanki. Her zaman bu kadar kolay olmazdı. Hep sonu mutsuz biterdi hikayelerimin.
Ama artık mutlu bitecekti. sanki bulutlarda uçuyordum. Gerçek aşka hiç inanmamıştım. Hikayelerdeki aşkları görünce mutlulukları imkansızmış gibiydi ama mutlu bitince imkansızı başarmaları hoşuma gidiyordu.
Ama benim hikayemde mutlu son yoktu.
Hayır vardı.
Ben hiç aşka inanmayan Aylin Özdemir, Mert Yılmaz'a aşık olmuştum.
Düşünceler içinde dans ederken bir ses beni uyandırdı, duyduğum en güzel seslerden biriydi.
"Çok güzelsin," diye fısıldadı Mert.
"Hiç sanmıyorum."
"Ne dedin! Aylin, sen ne kadar güzel olduğunun farkında değilsin herhalde?"
"Güzel olduğunu düşünmüyorum."
"Ben hayatımda seninki gibi güzel gözler görmedim, ben hayatımda seninki gibi güzel saçlar görmedim. Ve sen güzel değilim diyorsun!"
"Tamam Tamam, güzelim Ama sana göre."
"Aylin..." cümlesini tamamlamasına izin vermedim.
"Şşş şimdi dans ediyoruz, lütfen."
Söylediğime cevap vermedi. Beraber dans ederken sanki herhan kötü bir şey olacakmış gibi hissediyordum.
Bir dakika, Pelin neredeydi?
"Mert, Pelin nerede biliyor musun?"
"Buralardaydı. Lavaboya gitmiştir belki."
"Bana haber verirdi gitseydi. Bir terslik var."
"Aylin, bir şey yok sakinleş."
"M-Mert o bana haber vermeden gitmezdi bir yere!"
"Tamam, bekle Burak'a soralım. "
"Tamam" der anlamında başımı salladım.
"Burak! Pelin nerede?"
"Pelin, eve gideceğim dedi. Aylin, sana haber vermedi mi?"
"Hayır ya Burak! Pelin nerede!?"
"Tamam Aylin sakin ol."
"Ya bana sakin ol demeyin! Pelin nerede? Nerede!"
Beraber okulun dışına çıktığımızda kalbim tekledi o değildi, Hayır o olamazdı O değildi! Hayır!
"Hayır! Pelin!"
Pelin'di. O yerde kanlar içinde... kanlar içinde yatıyordu...
"Hayır! Hayır! Hayır! "
Burak öne atladı.
"Pelin'im ne oldu?"
Beyaz teni bembeyaz olmuştu. O ruhsuzdu. Ölmüş müydü?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aylin
Novela Juvenil"En çok zarar verenler, hep çok sevdiklerimiz oluyor..." Aylin Özdemir, Ailesi tarafından zamanında yalnızlığa terk edilmişti. Amcası sandığı kişi yıllar sonra ortaya çıkıp Aylin'e, 'Ben senin amcanım," demişti. Ama hiçbir şey Aylin'in sandığı gibi...
