Bölüm 13 : Kız Kardeş

9 3 0
                                    

İyi okumalar dilerim!
Oy ve yorum kullanmayı unutmayın lütfen.
Teşekkürler!

**Not : Kitap bana aittir, daha önce okumuşsanız önceki hesabımda yazıyordum. Maalesef o hesabıma artık giriş sağlayamıyorum. Bu yeni hesabımız kitabı buraya geçiriyorum, anlayışınız için teşekkürler ^^**

...

Bölüm 13 : Kız Kardeş

Bu yaşadıklarım gerçek miydi? Rüya mı? Artık yalnızlık yoktu benim için, artık hem babam hem kardeşim vardı benim.

Gözleri dolu bir şekilde bana sarıldı, "Hiç konuşmadı, o kadar sıcak ve o kadar tatlıydı ki... Daha önce kimsede bu sıcaklığı hissetmemiştim.

Beni kimse sevmemişti, kimse onlara verdiğim değeri vermemişti. Bende isterdim, arkadaşlarım çok olsun, ailemin tamamı benimle olsun. Ama yoktu, ne yapabilirdim?

Belki sorun bendeydi? Onlara kötü mü davranıyordum? Çok mu iticiydim acaba? Bilemiyorum.

Sarılamamız saniyelerden dakikalara dönüştü, artık babam konuştu, "Hadi ama abartmadınız mı?"

"Senin on altı yıl görmediğin ve yıllardır belki gelir umuduyla beklediğin bir ablan olsa ve onu tam on altı yıl sonra bulsan ne hissedersin baba?"

"Tamam kızma."

Daha fazla dayanamayıp bende konuşmaya dahil oldum.

"Adın ne senin?"

"Sevgi, senin?"

"Neden yabancı gibi konuşuyorsunuz?"

"Sevgi... Adın çok güzel, benim adım da Aylin."

"Seninki de çok güzel abla."

Abla dediği an yüzümde güzel bir gülümseme oluştu. Hayatımda ilk ve son defa birinin ablası olmuştum. Bu o kadar güzel birşeydi ki...

"Hadi içeri gelin de orada konuşun."

"Tamam baba."

Birlikte salona geçip oturduk.

"Ee sen artık benimle yaşayacaksın herhalde değil mi?"

"Sonsuza kadar."

Sohbetimiz yaklaşık bir buçuk saat kadar sürdü. Devam ettikçe ben daha çok şey öğrendim.

Mesela Sevgi, 16 yaşında, jimnastik yapıyor ve tam ismi benim soyadımla aynı, Sevgi Özdemir.

Babam, "Tamam hadi artık uyuyun," dedi.

"Nereye gidiyorsun baba?"

"Tabii ki de sizinle beraber kalmayacağım, benim evim var."

"Ama-"

"Aması yok Aylin, hadi iyi geceler size."

"İyi geceler baba."

Babam gittiğinde yine yalnız kalmıştık. Yine konuşmayı bırakmıştı, ben konu açmıştım.

"Hadi gel, maalesef başka yatak odası olmadığı için beraber yatacağız. Ee malum ben öğrenciyim."

"Tabii ki hiç sorun değil hatta daha güzel."

"Tamam hadi o zaman sen odaya git, ben lavaboya gidip geliyorum."

İçeri geldiğimde "Abla galiba telefonuna mesaj geldi," dedi.

"Tamam canım sen yat, ben bakarım."

Odadaki koltuğa oturup mesajlara baktım, hem Mert'ten hem de grubumuzdan mesaj gelmişti.

AylinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin