BANA ABİ DEME - GAY

44 - Bölüm

Telefonumun çalmasıyla gözlerimi açtım. Küfür ederek ,bu saatte kimin aradığına bakınca yerimden hızla kalktım. Saat sabahın beşiydi. Kenan'dan bir sürü cevapsız arama ve mesaj vardı. Mesajlara girerek yazdığı şeylere bakınca şaşkına döndüm. Bu saatte mi?

Kenan'ım: Bora.

Kenan'ım: Uyanınca bana cevap ver.

Bora'm: Kenan?

Bora'm: Allah aşkına bu saatte aranır mı?

Kenan'ım: Aşağı gelir misin?

Kenan'ım: Seni görmek istiyorum.

Bora'm: Kenan saçmalama.

Bora'm: Evine git lütfen.

Kenan'ım: Bora, lütfen.

Bora'm: Annem, babam ve abim evde.

Bora'm: Dışarı asla çıkamam.

Kenan'ım: Aç kapıyı, ben gelirim.

Bora'm: Sikeyim seni Kenan.

Bora'm: Bekle geliyorum.

Telefonu kapatıp yastığımım üstüne attım. Dolaptan kendime bir eşofman alarak giyindim. Kapıyı ses çıkmaması için özen göstererek açtım. Aşağı inip ayakkabılarımı giyindim. Bu adamın sorunu neydi? Bu saatte kapıma kadar gelecek ne olmuştu acaba? Dışarı çıkarak kapıyı kapattım. Umarım evdekiler uyanmazdı. Yoksa ciddi anlamda boku yerdim. Annem tamam, ama diğerline ne söylerdim?

Kenan kollarını çarpaz bir şekilde sarmış, arabasına yaslanarak beni bekliyordu. Hızlı adımlarla önüne geçerek "Kenan Allah aşkına delirdin mi sen? Saat beş amına koyim ya. Hem sen bu saatte nereden geliyorsun?" diyerek saydırmaya başladım.

Belimden tutarak bana sıkıca sarıldı. Öyle sarılıyordu ki, nefes alamıyordum şuan. Omzumdan iterek "Beni öldürmeye mi çalışıyorsun? Hem bir gören olacak, bırak nefes alayım."

"Sikmişim mahalleyi de. Seni özledim ben. İşten geliyorum." Bu saatte mi? Başını boynuma götürerek öpmeye başladı. Sakalları boynuma değince gıdıklanıyordum. "Kenan, sakalın, gıdıklıyor yapma." dedim gülerek.

Benden ayrılıp bileğimden tutarak, arabanın arka kapısını açtı. "Dün annem gelmiş, yoksa eve geçerdik. Bir kaç dakika burada seveyim seni. Sonra gidersin eve." Kafamı salladım, ona nasıl hayır diyebilirdim ki?

Arka koltuğa oturup, beni de kucağına aldı. Elini belime sararak, kafasını boynuma gömdü. "Kenan sence de abartmıyor musun? Yirmi dört saat bile dolmadı."

"Umurumda değil. İster saat olsun, ister gün olsun, ya da dakika ve saniye. Oğlumu özlüyorum ben. Dünkü inlemelerin, adımı zevkle haykırman hâlâ kulaklarımda. Sürekli kafamda dönüp duruyor. Asla kendime gelemiyorum. Sürekli yanımda olmanı istiyorum. Ben seninle yaşamak istiyorum Bora. Böyle yetmiyor bana. Gözlerimi kapatmadan önce seni görmek, gözlerimi açtığımda ilk seni görmek istiyorum ben." Boynuma kondurduğu sayısız öpücüklerden sonra, kafasını kaldırıp yüzüme baktı.

"Ölene kadar seninle birlikte yaşamak istiyorum ben." dedi fısıltıyla.

"Aynı şeyleri ben de istiyorum Kenan. Ama evdekilerin hepsi bilmeden bu iş olmaz biliyorsun. Kafasını olumlu anlamda sallayarak "Evet, biliyorum." dedi.

"Senin annenin de haberi yok. Bir tek annem biliyor bizi."

"Harika teyze anneme söylemiş galiba." Dediği şeyle gözlerimi büyüttüm. Annem bunu benden izinsiz yapamazdı di mi? Kenan'ın söylemesi lazımdı bunu. Annemden öğrenmesi kötü olmuştu.