Smut warning⚠️
Petrichor: yağmur sonrası toprak kokusu
Winter soldier yüzünden hem babasını, hem bacaklarını kaybeden Hera, vicdanından kurtulamayan Bucky Barnes'tan yalnızca onu rahat bırakmasını istiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İ don't wanna let someone in whom i should never let.
Duyduğum sesle hızla James'i omuzlarından ittiğimde tam arkasında duran Karen ile göz göze gelmiştim.
Yaşından, beyazlayan saçlarından utanmayan kadın bana büyük bir imâyla bakarken, "İşte bu geçerli bir sebep." dediğinde kaşlarımı çatarak James'e döndüm.
Bütün bunların sorumlusu oydu!
"Bana bak Hitler'in kızı," diye konuştuğumda otuz iki diş sırıtan yüzü, sinirle gerilmişti. "Bundan kimseye bahsetmeyeceksin."
"Hadsiz." diye tersledikten sonra arkasını dönüp gittiğinde güldüm.
Ne diyebilirdim ki, insanlar yaşlandıkça patavatsızlaşıyordu...
James, "Neden kızdı şimdi söylediğine?" dediğinde ona olan kızgınlığımı unutup sırıtarak ona baktım.
"Çünkü onlar ailecek Yahudi." dediğimde anlamazca bakan ifadesi değişmiş, gülerek kafasını iki yana sallamıştı.
"Çok fena olabiliyorsun bazen."
Gözlerimi devirdim bu söylediğine. Bunu ondan duymak da çok ironikti açıkçası.
"Bunu öpmekle tehdit edip istediğini yaptıran birisi mi söylüyor?" diye laf çaptığımda birazcık bile üzerine alınmamış, hatta haylazca sırıtmış, göz kırpmıştı bana.
Bana göz kırpmasıyla heyecanlandığımı farkedince yutkundum ve istemsizce bakışlarımı kaçırdım.
"Bir tehdit olarak algılama, istersen hâlâ öpebilirim."
Cidden bir küfürü hakediyordu.
"Bir sapıktan ne beklenir ki zaten?"
"Ayıp oluyor ama."
Yapmacık bir şekilde gülümsedikten sonra gözlerimi devirip arkamı döndüm ve ormanı seyretmeye devam ettim.
Kesinlikle Karen gidip herkese her şeyi anlatacaktı...
O da yanımda durup dirseğini korkuluklara dayayıp eğilerek ormanı izlemeye başlayınca gözlerim istemsizce poposuna kaymıştı.
Güzel bir poposu vardı...
Öyle durmasaydı, banane.
Birden, "Sen nereye bakıyorsun?" diye sorduğunda sıçramıştım.
"Ormanı izliyorum." dedim gözlerine bakmadan. Yakalanmış olmanın hissettirdiği rezillik kadar berbat bir şey yoktu şu hayatta gerçekten.
"Büsbütün benim mabadı izliyordun işte."
Söylediği şeyle ağzım açık kalmıştı. "Ben senin gibi sapık değilim."
"Edepli edepli takılıyorsun ama saman altından su yürütenlerdensin sen de."
