Past's Beautiful Present [UNDER EDITING]

19

19. Nagpaubaya.

I suddenly got startled by my alarm making me fix my sitting posture because I was just laying my head on my desk. 

It's 6:00 am. I've only slept for two hours.

Pakiramdam ko sobrang bigat ng talukap ng mata at ang sakit ng ulo ko but I needed to get ready for school.

Nagsuot ako ng purple hoodie and pantalon because I feel cold. Then I took biogesic, hoping it will ease my headache. Mabilis lang akong naligo dahil napag-usapan namin na 2 hours before our class para mahabol, hopefully.

I'm sure hindi lang ako nagpuyat para dito.

It was all my fault so I deserve this.

Nakita ko si Manang pagkababa ko at nginitian ko siya. "Naha, hindi ka ba kakainin ng almusal?" Aniya.

Umiling ako kay Manang Dina. "Hindi na po Manang, kailangan ko na pong umalis. Salamat po!" Pinasigla ko ang aking boses kahit paos ito.

She's staring at my face with a frown so smiled assuringly because I know that look saka nagmadaling lumabas ng bahay dahil baka makahalata pa siya.

As soon as I was out. My smile dropped. Bumuntong hininga ako dahil parang hindi naman nagwowork yung gamot dahil ang sama pa din ng pakiramdam ko.

Binalik ko nanaman ang ngiti ko nang makita ko si Manong Ando. Lumapit ako sa kanya nang may ngiti. "Manong Ando! Pahatid po sa Past's tasty coffee."

Ngumiti din siya pabalik at tumango saka ako pinagbuksan ng pintuan sa backseat kaya nagpasalamat ako pagkapasok ko.

I was quiet on the ride dahil nakakaramdam ako ng antok.

"Ayos ka lang ba hija?" Tanong ni Manong Ando. Our eyes met on the drivers mirror so I smiled. 

"Oo naman po." Sagot ko. Hindi ako nakatango dahil masakit talaga ulo ko.

"Ang putla mo kasi at mugto pa ang mata." He pointed out.

I smiled assuringly. "Ah. Puyat lang po kasi."

Hindi na lang siya nagsalita at nagmaneho. Ngiti akong magpasalamat kay Manong bago bumaba. Nagmadali akong pumasok sa Past's tasty Coffee kahit kabado ako. They all turned to me. Na g-guilty ako lalo sa mga tingin nila sa akin.

"Here," I gave them a flash drive of the file that made me stay all up at night.

"Ano bang nagyari sa flash drive na back up natin, bakit nasira?" Tanong ni Hyacinth.

"N-Nabasa siya ng ulan." Palusot ko at umiwas ng tingin. 

They didn't look mad, just disappointed.

"Paanong nabasa kung sinabi mong nasa condo 'yun?" Takang tanong ni Thea.

I gulped before answering. "N-Noong kinuha ko sa condo ko, tapos pinauwi ako ng Mommy ko sa bahay wala akong dalang payong tapos. . . Ano, nabasa." I kept lying.

I hate lying.

But I can't just tell them that he broke it. 

Hunter gave me a look na hindi ko maintindihan kung bakit mukha siyang may alam na ewan dahil kalmado na siya ngayon. "Sige na, may nahanap din pala akong backup na USB. I-fill nalang natin kung may mga nakaligtaan si Nahtalliey sa previous research."