Past's Beautiful Present [UNDER EDITING]

11

11. Kaibigan.

"Nahtalliey," Tawag ni Brian dahil kanina ko pa iniiwas ang tingin ko sa kanya. "Why are you avoiding my gaze?" He asked softly.

Gusto kong sabihin na naaalala ko na kaso nahihiya talaga ako na naging crush ko siya.

"What is it?" He asked again. Bakit ba ang haba ng pasensiya nito?

"Ano kasi. . . I. . ." Tumitig ako sa mga mata niya. "I remember now."

He was taken back. His lips parted like he didn't expect it.

"Why didn't you guys tell me that we knew each other?" I asked.

Parang siyang natauhan sa pagkakatulala sa tanong ko. Tumukhim siya bago sumagot saka umiwas ng tingin.

"Because you won't remember anyway." 

"But you should've tried at least. . ." 

I remembered they'd always compete. Did something happen when I left three year ago? Nag-friendship/cousin over sila?

I can't understand.

Hindi na siya nakasagot dahil nag-alarm na ang phone ko na 10 minutes nalang before my class. 

"I'll go first. I have a class." Paalam ko pero tulala lang siya. "Hey" I snapped my fingers in front of his face.

Malapit lang naman ang café sa school kaya hindi naman ako malelate. 

Parang bigla siyang natauhan at nagmadaling tumayo din. "I'll take you to your classroom."

At syempre, inasar nanaman nila ako. Admin na admin pa si Bria. Umirap nalang ako as I walked to my desk.

"We're just friends, okay?" Sabi ko kay Bria dahil hindi pa din niya inaalis ang mapang-asar na tingin kahit nang nakapagsettle na ako sa upuan ko.

"Aba, wala naman akong sinasabi ah!" Natatawa niyang saad.

"Yeah? But your eyes say everything—"

Napalingon ako sa pinto namg may narinig pa akong tumawa doon. "Okay lang 'yan, Nat. Dyan din nagsimula ang lolo at lola ko." Pilyang saad ni Xyriel habang papunta sa desk ko.

Halos nakatingin din sa kanya ang mga kaklase ko dahil Engineering Department siya.

"Sige ka, hindi ako pupunta sa party mo." Pagtataray ko.

Sumimangot siya. "Ito naman hindi mabiro. Bagay naman talaga kayo eh," Humarap siya sa mga classmates ko. "Anyways guys, punta din kayo ah." Aniya.

"Ano ginagawa mo dito? Wala pa kayong klase?" Tanong ko kaya binalik niya sa akin ang kanyang tingin.

She sighed dramatically. "Ouch naman, my friend. Maya pa. Tinataboy mo na ba ako? Ayaw mo na ba sa akin? Sabagay hindi naman ako kawalan sa'yo, right? Halos kilala mo lahat ng tao dito sa school."

She dramatically wiped her invisible tears. 

Mahina ko siyang sinipa sa paa. "Ang OA mo!"

Humalukipkip siya at sinungitan ako. "Hoy! How you dare?! Maauna kapang magiging defendant kaysa sa lawyer!" Aniya.

Tumawa ako.