Lanetli Şerefsiz. (TAMAMLANDI)

Bölüm 17 - Duello

"Benjamin Milington, söylediğim şeyler size komik geliyor olmalı. Öyleyse bize bir duelloda birikmiş tecrübelerinizi aktarabilir misiniz?"

Sonra bir kız öğrenciye dönüp,
"Portia Lincoln, lütfen Benjamin'in karşısına geçin. Biliyorum paralı askerlerle geçirdiğiniz 6 ay, Benjaminin tecrübesiyle kıyaslanamaz ancak belki ondan bir şeyler kapabiliriz."

Bu dal beyinli benimle apaçık bir şekilde dalga geçiyordu.

Ben bunu döverim he..

Ayrıca Portia kimdi lan? Kadın silahşör mü olur? Bu tabancaya benzemez ki, kılıç kullanacağız. Bir koydum mu uçururum he...

Şimdi duello ayağına kızı ölürmeyeyim bari.

Bir tahta kılıç alıp platforma çıktım. Karşımda siyah uzun saçlarını at kuyruğu yapmış bir kız duruyordu. Yaşıtlarına göre fit bir vücuda sahipti.

Onu süzdükten sonra bir de kendime baktım.

İçimden kötü sözler söyledikten sonra tekrar kıza baktım.

"Bak seni incitmek istemiyorum. En iyisi pes e-"

Sözüm hocanın başlatma zilini çalmasıyla yarıda kesildi.

Ne olduğunu anlamadan kız bana doğru koşmuş ve kılıcını yanlamasına yüzüme savurmuştu.

Reflex olarak kılıcımı kaldırıp saldırısını karşıladım ancak vuruşun etkisiyle kendi kılıcım kafama çarpıp canımı yaktı.

Noluyo lan?

Bu ne?

Simülasyon hatası mı?....

Bu darbe neden bu kadar güçlü olmuştu?

Ben daha ne olduğunu anlayamadan kız arkama geçmişti.

İşi biraz daha ciddiye almaya karar vermiştim.

Arkama döndüğümde karnıma batırılmaya çalışılan bir tahta kılıçla karşılaştım.

Kendi kılıcımı hızla sallayarak onun kılıcına vurdum.

Darbenin etkisiyle kılıcı yana savruldu ve beni ıskaladı.

Yan tarafıma geçince kendi ekseni etrafında dönerek suratıma ayağının tersiyle bir tekme savurdu.

Eğilip tekmenin üstümden geçmesine izin verdim.

Sonra arkası dönük kalan kızın sırtına bir tekme attım.

İleri doğru 4 adım atıp mesafeyi açtı, sonra bana doğru döndü ve kılıcını kaldırdı.

"HAH! İşte böyle adam olacaksın!" diye bağırdım.

Süpriz saldırısını durdurmayı başarmıştım. Esas savaş şimdi başlıyordu.