Esaret-i Araf (+18)

3.Bölüm

Beğenip yorum yaparsanız çok sevinirim.

İyi okumalar...

------------- 4 Yıl Sonra--------------

''Hazır mısın?''

''Sen yanımda olduktan sonra''

Sevdiğim gülümsemesini takındı Asaf. Nerede miydik? Yıllar sonra memleketimize dönmüştük ve ailelerimizi görücektik. 4 yıl içinde ne mi olmuştu? Asaf üniversite işlerini hallettikten sonra söylediği gibi bebeğime de dikkat ederek doğuma kadar okula gitmiş ve derslerimi başarı ile vermiştim ve sağlıkla oğlumu dünyaya getirmiştim. Asaf gerçekten çok ilgili bir baba olmuştu söylediği gibi oğlumu öz çocuğu bellemişti. Bebeğim olduktan sonra hem okul hem de oğlumla ilgilenmek beni çok yorsa da azmimden hiç ödün vermedim ve ikisini de layığıyla başararak bu ay hukuk fakültesinden mezun oldum. Artık resmen bir avukattım. Bu geçen sürede psikolojik açıdan da toparlanmıştım şüphesiz bunda oğluma olan sevgim ve Asaf'ın sevgisi, şefkati ilgisi bana çok iyi gelmişti. Asafla başlarda gerçek bir evliliğimiz olmasa da bir süre önce evliliğimiz gerçeğe dönüşmüştü. Zor yollardan geçsekte mutlu bir aile olmuştuk sonunda. Şimdiyse yanımda sevdiğim adam arka koltukta etrafı merakla izleyen oğlumla birlikte memleketimize gelmiştik.

Asaf arabayı bizim konağın önüne parkettiğin de çok heyecanlanmıştım. Yıllar önce bir zorundalıkla terkettiğim evime aileme dönmek bende inanılmaz heyecan yapmıştı.

Asaf elimi tutup gülümsedi sıcacık. Yanımda ki desteğini her zaman sevmiştim hepte sevecektim sanırım. Derin bir nefes alarak içeriye adımladık.

Avluya ayak bastığımda etrafı süzdüm her şey tıpkı bıraktığım gibiydi. Mutfaktan çıkan annem beni görünce elindeki tabakları düşürdü.

''Ahu'm..''

Gözlerim dolu dolu gülümsedim.

''Annem...''

Hızla bana doğru geldiğinde bende ona koşarak sarıldım. Annemin sesine ev halkı avluya toplandı.
Bol ağlaşmalı ve sarılmalı bir karşılama seramonisinden sonra yemeğe oturmuştuk.

''Aslında hepimiz ayrı ayrı sana çok kızgınız ama dua et çok özledik.''

Serhat abimin lafına gülümsedim.

''Abim Okuldu Asaf'ın işleriydi hem biliyorsun yeğeninde daha küçüktü gelemedik.''

''Olsun artık buradasınız en azından.''

Abim burada temelli kalma konusunda bizi sürekli ikna etmeye çalışıyordu tıpkı diğer aile üyeleri gibi, Asafla bu konuya tam karar vermesekte benim gönlüm burada kalmaktan yana değildi, ama Asaf'ın da artık babasının yerine ağa olarak geçmesi gerekiyordu bu da bir gerçekti. En iyisi bu konuyu değiştirmek olacaktı şuanlık.

''Serhat abi yengem nerede tanıştırmayacak mısın bizi? çok merak ediyorum?''

''Odasında hasta biraz ondan katılamadı.''

''Anladım.''

Biz gittikten 1 sene sonra evlenmişti,babamında ahbaplarından olan birinin kızıyla. Serhat abimin açıkçası bu kararı beni bir hayli şaşırtmıştı çünkü onu son gördüğüm zamanlarda Leyla'ya olan bakışlarını anımsıyordum hep Leyla'yla evlenir diye düşünmüştüm açıkçası Leyla da boş değil gibiydi abime ama burada olmadığım için detayları bilemiyordum. Leyla ile bu konuyu hiç açmamıştık. Onu üzmek istemezdim anlatmak isterse elbet anlatır bir gün diye düşünmüştüm, ama 4 yılda hiç bir şey anlatmamıştı bir kere sormaya kalktığımda ise beni geçiştirmişti telefonlada tabi bir yere kadar sıkıştırılıyordu insan. Yengemin bu yemeğe katılmamış olması ve akabinde abimin suratının aldığı şekil benim bir hayli kafamı kurcalamıştı. İstenmeyen bir evlilikse bu niye yapılmıştı. Neyse bunuda öğrenmeyi aklıma not ettim.