Işığınızı bize yansıtarak parlamamızı sağlar mısınız? Tek yapmanız gereken beğeni ve bolca satır arası yorum şimdiden teşekkürler...
İyi okumalar...
Gözlerimi araladığımda oğlum yine bana sıkıca sarılmış uyuyordu gülümsedim ve hafif başımı eğerek alnını öptüm. Doğrulmaya yeltendiğimde yatağın kenarında yerde başını yatağa yaslamış iki büklüm oturur vaziyette uyuyan Efran'ı görmeyi beklemiyordum. Asrının elini tutuyordu bir eliyle. Öyle bir çıkmaza girmiştik ki hepimiz tek tek acı çekecektik ve bunların hepsi benim yüzümden olmuştu. Belki de o zaman Efran'a söylemeliydim bencillik yapıp oğlumun Asaf'ın hayatını kötü yönde etkilemiş olabilir miydim? Ama zordu işte ağırdı sana tecavüz eden istemediğin bir adama gidip bebeğimiz olacak demek ne bileyim yapamadım.
Yavaşça yerimden kalktığımda Efran'ın yanına gittim omuzundan dokundum uyanması için. Gözlerini aralayıp bana baktı bir kaç saniye
"Kalk istersen böyle her yerin tutulmuştur yatağa geçebilirsin."
Efran başını kaldırdı rahatsızca boynunu oynattı ve ovaladı. Belli her yeri tutulmuştu ee o şekilde yatarsa bu kaçınılmaz bir sondu tabi.
"Yok ben en iyisi bir duş alayım, sen yani kahvaltı yapar mıyız beraber hem konuşuruz."
Oturduğu yerden kalkmıştı.
"Tamam benim de konuşmak istediklerim var zaten iyi olur."
Başıyla onaylayıp odadan çıktı ve sanırım banyoya gitti. Bende oğlumun biraz açılan üstünü düzeltip odadan çıktım. Mutfağa inip kahvaltı hazırlamaya başladım, anlaşılan Efran en başından beri bizim kaçmaya çalışacağımızı biliyordu bizi buraya getirdiğine ve bu dolap dolu olduğuna göre o da kendince planını yapmıştı.
Kahvaltıyı hazırlamıştım çay demlenirken kahvemi yapıyordum. Çayı ve kahveyi bardaklara koyup masaya doğru döndüğümde Efran'ı mutfak kapısına yaslanmış şekilde buldum. Beni izliyordu ve rahatsız olmuştum bu durumdan ben evliydim ve bu yani doğru değildi.
"Hayallerimden biri daha gerçek oldu."
"Anlamadım."
"Bize kahvaltı hazırladın oğlumuz yukarıda uyuyor ve biz kahvaltı yapacağız."
"Efran lütfen ben evliyim biliyorsun."
"Şimdilik."
Gözlerimi devirip masaya oturdum. Efran da oturdu ve yemeye başladık. Kahvaltımız sessiz geçmişti.
"Kağıtları imzalaman gerekiyor birazdan avukat gelecek."
"Bir teklifte bulunabilir miyim?"
Efran geriye yaslandı.
"Makulse neden olması."
"Biliyorsun ki ben evliyim ve sen ne kadar bu durumdan hoşlanmasanda kocamı seviyorum ve güzel bir ailemiz var."
"Bunları duymak istemiyorum"
"Lütfen lafımı kesme"
Başıyla devam et der gibi hareket yaptı
"Ben diyorum ki Asrın'a pedagoga danışarak uygun bir şekilde babası olduğunu anlatsak sen yine istediğin gibi onu nüfusuna alsan ama velayeti bende olsa biz buradan ayrılmasak oğlumuzun düzenini bozmasak sen istediğin zamanlarda onu görsen belirlediğimiz günlerde seninle kalsa hatta olmaz mı Efran."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Esaret-i Araf (+18)
Romantizm•Yetişkin içerik barındıran sahneler mevcuttur (+18) . . . "Tamam tamam! Söz veriyorum bir şey yapmayacağım! Çocuğunu düşün! Çocuğumuzu düşün!" "Çocuğumu düşündüğüm için bu haldeyim zaten! Onu benden almana izin veremem." Bir adım daha geriledim, şi...
