YASAK MAÇ | Kerem Aktürkoğlu / Ferdi Kadıoğlu

2 | Eskiden başkaydın

O gün yaşananları ne kadar düşünsem de anlam verememiştim. Ferdi'nin gereksiz soğuk tavırları. Aslında böyle değildi. Bana hep yumuşak ve samimi davranırdı. Bu evlilik fikri ciddiye binince çok sinirlenmişti. Nişanın gerçekten yapılacağını ailelerimiz bize bir yemekte açıklamıştı. O kaos dolu gün. Her şeyin değiştiği gün. Biz Ferdi ile uzun süredir iyi arkadaş olsakta bu ikimizin de istemediği bir şeydi. O katiyen istemiyordu. Bunu da o gün o yemekte evi terk ederek göstermişti zaten.

- 5 hafta önce -

Peşinden Babası gitmişti konuşmak için, ben de o sırada üstüne bi su içmek için mutfağa gitmiştim. Mutfağın penceresinden arka bahçede oldukça sesli konuştukları için her şeye kulak misafiri olmuştum.

"Baba! Sen ne zamandan beri benim adıma kararlar verir oldun?! Başta şaka yaptığını düşünüyordum da sen baya baya ciddiymişsin. Benim düşüncelerimin, fikirlerimin senin için hiç mi bir anlamı yok? Ya benim şu an bir ilişkim varsa, o zaman ne yapıcaksın? Söylesene ne yapıcaksın? Ona rağmen beni bu kızla mı evlendireceksin?"

Bu kız. Ben de istemiyordum bu evliliği ama sorun karşımda ki kişide değildi. Bunun zorla yaptırılmasıydı. Ben Ferdi'de asla onu istememe sebep olacak bir kusur bulamazdım. Kusursuz biriydi. Bana sorun bendeymiş gibi bu kız demesi beni üzmüştü.

Babası derin nefes alıp yukarıya gök yüzüne baktı.
"Kaç defa daha diyeceğim bilmiyorum ama bunu herkesin en başta da senin iyiliğin için yapıyoruz. İnan bana ileride bana şükredeceksin."

Ferdi histerik bir kahkaha attı. "Senin iyiliğin için, şükredeceksin falan filan. Bıkmadın mı aynı şeyleri söylemekten?" Sesi çok sinirli geliyordu. Bu konuştuklarını benim dışımda bütün komşularımız da duyuyordur.

Suyumu içtikten sonra tekrar salona geçtim. Mutsuzdum. Ferdi Fenerbahçe'ye 2018'de transfer olmuştu. Kocaman 5 yıl. İlk transfer olduğu zamanlar bize yemeğe gelmişti ailesiyle. O gün ne kadar birbirimize benzediğimizi fark etmiştik. Zaman geçtikçe ve beraber vakit geçirdikçe ne kadar güzel kalpli ve mükemmel bir insan olduğunu görmeye başlamıştım. Çok yakın arkadaş olmuştuk. Biraz zaman geçince Ferdi'den hoşlanmaya başlamıştım, ama onun benim hakkımda aynı şeyleri düşünmediğini biliyordum. Bana sürekli arkadaşça yaklaştı. Hoş, ortada Ali Koç gibi bir Babam olduğu için zaten cesaret edemezdi. Kimse etmedi bu zamana kadar. Hele ki onun takımında oynarken asla yapmazdı. Bir saatte kariyerini bitirirdi. Zaten seneye transfer olur diye çok kale almamıştım bu hislerimi. Ama o gitmedi. Hala burada. Hala Fenerbahçe'de.

Benim hislerim azalır mı tabi ki azalmadı. Onu hep sevdim. Fakat sevgilisi olunca adeta 'benden bu kadar' dercesine ondan o günden sonra uzak durdum, mümkün olduğunca konuşmamaya çalıştım. O bunu anlamıştı tabi ki. Hiç bir sebep yoktu çünkü bu soğuk tavırlarım için. Ama sormadı. Gelip bir defa bile ne olduğunu sormadı. Arkadaşım dediğim kişi, Ferdi'yi, sonsuza kadar kalbime gömdüm.

Ama ne olursa olsun Ferdi benim için çok özel biri olarak kalacaktı. O benden şimdi nefret etse de.

- Bugün -

Babam dün yapamadığımız yemeği bugün yapmak istiyordu. Hayır diyemediml.

"Baba ben seni şirketten alır öyle geçeriz yemeğe, olur mu?" dedim telefonda.

"Olur kızım. Benim de işlerim bitti zaten. Şu transfer işleri başımı çok ağrıtıyor. Bu yemek bana ilaç gibi gelecek" dedi mutlu ama yorgun bi ses tonuyla.