YASAK MAÇ | Kerem Aktürkoğlu / Ferdi Kadıoğlu

18 | Güven.

(Bir sonraki bölüm için 30 oy ve bir kaç yorum rica ediyorummm🫶🏻🫶🏻)
🌻🌻🌻

Nişanın üstünden 2 hafta geçti. Sandığımdan daha da hızlı akıp gitti zaman, oysa ki ben o gün dünya durdu sanmıştım. O kötü gün hiç bitmeyecek sanıyordum. İnsanların özel hayatlarındaki olumsuz gelişmeler yüzünden kocaman bir evrenin durmasını beklemek oldukça bencilliğe dayanıyor. Ama hepimiz insanız sonuçta ve hepimiz etrafımızdaki insanların verdiği değer sebebiyle kendimizi bu dünyadaki onca insan arasında başrol sanıyoruz. Hoş, bu etrafımızdaki insanlar sizi bir zamanlar evrenin en değerli kişisi gibi hissetirse de, bir gün gelip bu evrenden yok olmak istemenize sebep olacak.

Bu iki hafta içerisinde ne Babamla konuştum, ne de Annemle. Onlar beni defalarca arasa da açmadım. Ne duyacak bahane, ne de kaldırabileceğim bir tane dahi yalan kalmamıştı. Uzak durmak verdiğim en iyi karardı.

O çözmeye çalıştığımız sırları sorarsanız, yeni bir şey öğrenemedik. Emina zaten ortalıktan kayboldu, o günden sonra görüşemedik. Yazdığımız mesajlara cevap dahi vermiyordu. Sanırım Dedem onu baya korkutmuştu. Fakat Ferdi ile araştırmaya devam ediyoruz, şu an yaptığımız gibi. Ben yine düşüncelerime dalıp giderken Ferdi gözümün önünde bir belgeyi sallıyordu. İrkilip geriye gittim. "Bu ne?" diye sordum açıklamasını bekleyemeden.

"Bu, canım benim, bize aradığımız gerçeklere yaklaşmamıza yardımcı olacak kağıt parçası." Göğüsünü kabartmış bir şekilde konuşuyordu. İnanamadım önce, uzun süre bir iz bulamadıktan sonra bunu duymak şaşırtmıştı beni. Sonra elindekini alıp okudum. Finansal bir belgeydi, bizim holdingin para çıkışlarını gösteriyordu. Anlamadığım için Ferdi'ye baktım "Bunlar ne Ferdi?" Gülmeye başladı.

"Bunlar ne biliyor musun? Koç holdingten çıkan tüm kayıtsız para akışları. Yani bu akan paraların ticaretle uzaktan yakından alakası yok." Kağıda gösterip bir kaç sayıyı işaretledi. "Özellikle bunların Hollanda'ya gitmesi ve her ay aynı miktarda olması çok dikkat çekici." Doğru diyordu, o gösterince fark etmiştim. Babamların Hollanda ile ne bağlantısı var? Ferdi'nin bu kadar dikkatli davranmasına şaşırmıştım, sanki benden daha istekliydi bu yolda. "Sen harikasın!" diyerek övdüm onun bu mükemmelliğini. Gülümsedi. Futbol yeteneği var, dedektiflik var, zeka var, sadakat var, neşe var, yakışıklılık var. Karşımdakinin Ferdi olduğunu hatırladım ve çizgimi bozduğumu fark ettim. Kaptırma kendini Deniz, bu fırtınadan bir daha sağ çıkamazsın.

"Ne oldu? Bir tedirgin oldun." Oldum evet. Yanlış bir şey hissetmekten ödüm kopuyor. Ferdi bana olan hislerini söylediğinden bu yana onun yakınında olmak beni tedirgin ediyordu. O nasıl bu kadar sakin, hiç bir şey olmamış gibi davranabiliyordu?

"Yok, tedirgin değilim. Sevindim sadece." Beyaz yalanlar. Yalan söyleyen biri değildim fakat son zamanlarda herkese ufak beyaz yalanlar söylüyordum. Kendime bile. Ferdi başını salladı. "Vakit kaybetmeden bu İbanları ve isimleri araştırmaya başlayalım o zaman, ben bu iki kişiyi araştırayım, şu soy isim çok tanıdık geli-..." Ağzından çıkan her kelime kulağımda yankılanıyordu ve artık onu dinlerken zorlanıyordum. Göz kapaklarım ağırlaşınca onu böldüm.

"Ben biraz hava almaya çıkacağım." diyip kapıya doğru yöneldim. "Deniz iyi misin sen?" Arkamdan ayağa kalktı o da. „Iyiyim, iyiyim. Bunaldım sadece biraz." Endişeli duruyordu. "İstersen ben de geleyim, birazdan devam ederiz." Vazgeçiremeyeceğimi çok iyi biliyordum ondan "Tamam" dedim. Arkamızdan kapıyı kilitleyip deniz kıyısına doğru yürümeye başladık. Ferdi'nin istanbulda kendi evi varmış, şehirden bir hayli uzakta. Ama ailesi buraya taşınınca onların yanıma gitmiş. Nişandan sonra Ferdi'ye artık Babamların yanında kalamam diyince, onun eski evinde kalabileceğimi söylemişti. Güvenliydi ama geceleri yalnız kalmaktan korktuğum için son bir kaç gündür doğru düzgün uyuyamamıştım. Ama ne olursa olsun, hayatımda Ferdi gibi bir insan olduğu için çok şanslıydım.